Ray LaMontagne beroemde citaten

Laat je ogen niet weigeren te zaaien laat je oren niet weigeren te horen

Het is zo gemakkelijk om verstrikt te raken in je eigen ervaringen. Ze kunnen zo belangrijk lijken. Maar er zijn miljarden en miljarden andere ervaringen gaande.

Ik ben erg zelfkritisch, maar dat is een goede zaak, want het Houdt me groeien als mens en als muzikant.

Ik heb nooit geleerd om mijn zegeningen te tellen Ik kies in plaats daarvan om te verblijven in mijn Rampen

Je kunt slechte keuzes maken en jezelf in een neerwaartse spiraal bevinden of je kunt iets vinden dat je eruit haalt.

Het schrijven van liedjes is niet iets dat ik al lang met mensen wilde delen. Het was kostbaar voor mij. Ik wilde niet dat iemand het verpletterde. Ik wachtte tot ik me sterk genoeg voelde om de kritiek aan te kunnen.

Als ik aan volksmuziek denk, denk ik aan actuele liedjes. En ik schrijf geen actuele liedjes.

Het is de pijn die ik verberg die het vuur in mij voedt.

We hebben allemaal die innerlijke stem die wijs is, ook al volgen we die niet altijd. Het is die stem waar ik naar probeer te luisteren.

Wat ik leuk vind aan muziek is dat je dingen kunt nemen die pijnlijk zijn, diepe dingen die je pijn doen, en je kunt ze veranderen in iets moois.

Sociale situaties, voor mij - het is heel natuurlijk voor mij om een waarnemer te zijn. Daar voel ik me het meest comfortabel. Ik observeer dingen.

Mijn stem is klote. Ik hou niet van de toon.

Ik voel me erg ongemakkelijk in mijn eigen huid.

Nu is de wren gaan rusten en de hemel is goud aan het draaien van het verleden, eindelijk en alles wat ik heb achtergelaten.

Elk lied vraagt om op een andere manier gezongen te worden.

Ik zie mezelf niet echt als een folkzanger.

Ik heb een sterk zelfgevoel, maar dat is niet negatief.

Ik wil muziek schrijven die me zal overleven.

Ik hou niet van mezelf en ik hou er niet van om bekeken te worden.

Je moet in jezelf geloven voordat iemand anders in je gelooft.

Er is niets in de wereld zo triest als praten met een man die nooit wist dat zijn leven van hem was om te maken.

Ik voel me rustig als ik alleen ben.

Ik heb ruimte nodig tussen mij en het publiek-en hoe meer ruimte hoe beter.

Ik wil controle hebben over mijn eigen lot.

Ik kan niet enthousiast worden van mijn eigen muziek. Het is onmogelijk.

Ik keek mijn demonen in de ogen, legde mijn borst bloot en zei: 'doe je best, vernietig me. Zie je, Ik ben zo vaak naar de hel geweest en terug, ik moet toegeven dat je me een beetje verveelde.

Als ik de gitaar oppak, is het een melodie, en dat is wat de tekst drijft. Het zijn stukjes waarheid, maar het is verhalen vertellen.

Er is een echt gevoel van wanhoop als je opgroeit in armoede.

Mijn achtergrondverhaal is zo vervelend.

Het stoort me dat mensen denken dat mijn liedjes persoonlijk zijn omdat het betekent dat ik mezelf de hele tijd moet uitleggen.

Ik ben een privé persoon.

Ik speel liever liedjes dan met mensen te praten.

Ik ben een emotioneel persoon.