Glen Hansard beroemde citaten

Als een busker, een ding dat niet werkt is zelfbewustzijn. Een busker moet werken. Een busker moet al zijn ego loslaten en aan het werk gaan. Speel je liedjes, speel ze goed, verdien je geld en sta mensen niet in de weg.

Een lied is als een zadel: je rijdt er een tijdje op, en als het het juiste soort lied is, kun je het de rest van je leven zingen.

Weet je, toen ik als kind op de bus wachtte, herinner ik me dat ik me mijn leven voorstelde. Ik stelde me alles voor wat ik zou worden toen ik opgroeide en ik stelde me al deze geweldige reizen en geweldige mensen voor die ik zou ontmoeten. Natuurlijk is het allemaal tot bloei gekomen.

Soms is reizen heel intens voor een lange tijd als het hebben van een continue zenuwinzinking.

Er zijn mensen die kunnen gaan zitten en een liedje schrijven over een bepaald onderwerp, en ze kunnen het heel, heel goed doen.

Nou, alles over zingen, heb ik geleerd van Busken. Alles wat ik leerde over songwriting, leerde ik van busking.

Wat er met ons allemaal gebeurt, denk ik, als we een pen oppakken, is dat we gewoon snobs worden.

Weet je, albums zijn iets grappigs. Het is geen intellectuele beslissing. Het is een verzameling van jouw soort overpeinzingen.

En om de een of andere reden, als ik verdrietig ben, luister ik naar Leonard Cohen, ik luister naar Joni Mitchell. Ik merk dat ik naar de muziek ga die mijn humeur weerspiegelt, in tegenstelling tot Motown, wat mijn humeur zou kunnen verhogen.

Ik kies ervoor om te geloven dat er goed in mensen zit en dat alles een les is. Onze plaats op aarde is om dieper te gaan, om op de een of andere manier wijzer te worden. Om geest te hebben.

Ik hou van het idee om een deel van de oorspronkelijke abstracte gedachte achter te laten, omdat het probleem is dat wanneer je een pen pakt, je een snob wordt, je eigen slechtere criticus. Je bewerkt jezelf op een manier die niet creatief is.

Ik pak mijn gitaar en speel. Er kan iets komen en dan komt de pen eruit. Dan een edit, totdat er iets uitkomt waar je echt tevreden mee bent.

Als je lang genoeg stilstaat in een stad, zie je iedereen aan je voorbijgaan. Dus je bent in Chicago. Als je op de hoek van Belmont en Clark staat, en dat doe je drie jaar lang, dan heb je vrijwel iedereen in Chicago die kruising zien passeren.

In de Ierse wet wordt busking als zwerver beschouwd - Je kunt ervoor worden gearresteerd. Het is riskant om mensen in het openbaar om geld te vragen. Dus het is geen high-art Baan. En mensen die het doen als een high-art Baan verdienen heel weinig geld.

Het moment van denken is zo geknipt door moderne technologie. Ons leven is gevuld met afleiding met smartphones en al de rest. Mensen zijn zo opgesloten in het niet aanwezig zijn.

Soms geef je geboorte aan iets of maak je deel uit van een team dat geboorte geeft aan een idee, en het groeit en heeft een heel eigen leven, en je voelt je dankbaar. Het is zo nederig.

Mijn vader was stil, boos, gesloten. Dus mijn ding is: ik druk alles uit wat er is. Ik wil alles eruit krijgen.

De pen zoveel mogelijk uit je hand houden is naar mijn mening de beste manier om een liedje te schrijven. Maar de pen moet erin komen om hem strakker te maken.

Verdriet is een zeer interessant idee, dit idee van verdriet is een soort standaardinstelling waar artiesten in zullen gaan. En toen begon ik na te denken over dit idee van verdriet en geluk, en het idee dat verdriet heel luid is, en geluk is stil.

De muze heeft geen afspraken. Je kunt er nooit een beroep op doen. Ik begrijp mensen niet die om 9 uur ' s morgens opstaan, koffie zetten en gaan zitten om te schrijven.

Onze verbeelding heeft ruimte nodig. Het is alles wat het nodig heeft, dat moment waarop je gewoon in de verte staart waar je hersenen op de een of andere manier oprijzen.

Als je je successen niet markeert, kan de dag dat je schip binnenkomt gewoon een andere dag op kantoor zijn, en daar zit geen poëzie in.

Onze verbeelding is onze grootste bondgenoot . . . Verbeelding is een zeer, zeer krachtig ding. Het verzint letterlijk het pad dat voor je ligt.

Ik heb altijd graag solo gespeeld.

Creëer ik conflicten voor mezelf? Tuurlijk wel.

Ik heb vanaf mijn 13e tot mijn 18e gewerkt.

Ik denk dat ik me op een bepaalde manier gezegend voel om muziek te kunnen maken.

Ik haal mijn gitaar alleen uit als ik me ellendig voel, wat niet noodzakelijk een goed moment is om het te doen.

Ik zal niet zeggen dat ik de deur gesloten heb voor acteren.

Ik heb altijd het gevoel gehad dat als ik ooit cynisch zou worden, Ik zou moeten stoppen met muziek maken omdat ik gewoon de lucht zou vergiftigen.

Ik realiseerde me, weet je, nu ik 40 ben geworden, dat rust net zo belangrijk is als werk. In feite is het net zo belangrijk.

We zagen te veel schoonheid om cynisch te zijn, voelden te veel vreugde om afwijzend te zijn, beklommen te veel bergen om op te geven, kusten te veel meisjes om bedriegers te zijn, zagen te veel zonsopgangen om geen gelovigen te zijn, braken te veel touwtjes om prof ' s te zijn en gaven te veel liefde om bezorgd te zijn waar het gaat....