Brandi Carlile beroemde citaten

Ik heb het gevoel dat veel van de singer-songwriters in mijn genre en in mijn generatie steeds meer verwaand zijn geworden over het coveren van liedjes van andere mensen. Zij geloven dat creativiteit het kruispunt is van expressie.

Mensen zingen elkaars liedjes en ze cultiveren normen. Dat is de reden waarom we volksmuziek en volksverhalen hebben. De geschiedenis wordt verteld door middel van liedjes.

Ik werd net zo min gepest als wie dan ook. Ik denk dat ik meer gepest werd omdat ik arm was dan omdat ik homo was. Maar niet meer dan elk ander kind. En ik weet zeker dat ik ook andere kinderen heb geplaagd. We zijn allemaal mensen.

Mijn songwriting is zo beïnvloed door georkestreerde muziek, dramatische, super glam rock-achtige dingen. Twee van mijn grootste invloeden in songwriting waren Elton John en Freddie Mercury.

Mensen die konden jodelen, fascineerden me altijd. Mensen die hard konden zingen, fascineerden me altijd. Dus begon ik op heel jonge leeftijd te proberen na te bootsen: 6, 7 jaar oud.

Mijn advies aan nieuwe kunstenaars is om een breder concept van tijdloosheid te omarmen dan vintage of retro.

Er zijn nog steeds burgerrechtenkwesties. Er zijn nog steeds mensen die niet kunnen worden bezocht door hun echtgenoot in het ziekenhuis omdat ze homo zijn. Dit zijn humanitaire kwesties. Aan het eind van de dag, alles wat je wilt is dat mensen gelukkig zijn in het nastreven van leven, liefde en vrijheid.

Elke stad heeft een dorp buiten met een meer. Ik trek mijn hengel uit en vis. Dat doe ik al heel lang.

Zingen is een vorm van meditatie... blijkbaar de enige waar ik de leiding over heb.

Ik hoop dat ergens in een klein stadje, VS, een 15-jarig kind naar mij kijkt als een rolmodel zoals ik naar de Indigo Girls en Elton John keek als rolmodellen.

Ik heb de neiging om me echt Beschermend te voelen over liedjes, en als ze niet goed in een plaat zitten, trek ik ze strak naar mijn borst totdat ik voel dat het een beter moment is.

Ik heb de neiging om problemen te steunen en achter te staan in plaats van kandidaten, vanwege de hele 'Super Bowl' - generalisatie van onze wereld-Je staat aan deze kant, Ik sta aan die kant; je bent een Republikein, Ik ben een Democraat; je bent country muziek, Ik ben rockmuziek.

Ik heb gelezen en gehoord dat sommige van de meest inspirerende vocale interpretatoren zich gewoonlijk aan één regel houden: denk altijd aan de teksten terwijl je ze zingt, zodat het sentiment altijd passend en oprecht is.

Ik zou graag de titel 'songwriter' of 'intellectueel' opeisen, maar de waarheid is dat alles wat ik ooit heb geleerd om te doen in combinatie met muziek puur was zodat ik een platform zou hebben om van te zingen.

Ik hou van vissen, elke vorm van vissen.

Mijn moeder is zangeres en mijn moeders vader is zangeres, en iedereen aan beide kanten zijn allemaal country-western bluegrass muzikanten.

Schrijven is een soort van halverwege een puzzel in elkaar zetten. Dan is het uitvoeren ervan altijd de voltooiing ervan geweest. Zodra dat gebeurt, voel ik me verbaal gemeenschappelijk met andere mensen. Het is daar en ik voel me er zoveel beter over.

Waar je hart ook is, Ik noem je thuis.

Je eerste album gaat over geweldige dingen. Je eerste album gaat altijd over volwassen worden, eerste liefde, eerste verlies, meestal lijd je een eerste verlies van iemand die je liefhebt tot de dood, zelfs, weet je, echt grote levenslessen, dingen die je leert van de scheiding van je ouders of van de reizen die je hebt gemaakt.

Ik sta vast achter de overtuiging dat, Voor mij, songwriting is niet iets dat ik doe of commando, het gebeurt met mij. Ik kan ervoor kiezen om te stoppen en het te erkennen, of het uit te stellen en te hopen dat het niet zal vervagen. 'That wasn' t Me ' is geen uitzondering - het kwam sneller samen dan elk ander nummer dat ik ooit zelf heb gebouwd.

Soms kan gelukkig lijken zelfdestructief zijn, zelfs als je gezond bent.

Maar ik waarschuw je, we worden volwassen.

Colorado is een oase, een buitenaardse bergplaats. Ik heb zoveel shows in Colorado gespeeld dat ik denk dat ik de Colorado house band ben.

Het eerste waar ik aan denk als ik denk aan naar Las Vegas komen en spelen is altijd Elvis; het is altijd het eerste waar ik aan denk.

Al deze lijnen over mijn gezicht vertellen je het verhaal van wie ik ben. Zoveel verhalen over waar ik ben geweest en hoe ik ben gekomen waar ik nu ben.

Maar nu, met de laatste twee jaar van touren en op tournee zijn, heb ik geleerd dat een live show nooit als een plaat mag klinken; een plaat moet klinken als een live show.

Er komt veel inspirerende muziek rond de bocht-we zijn geneigd te geloven dat klassiek of tijdloos klinken vintage of retro is. Het is een beetje gevaarlijk, want je zult echt een kans missen om je stempel te drukken als een generatie.

Koffie, whisky en hengels. Dat is echt alles wat je nodig hebt in het leven.