Octave Mirbeau beroemde citaten

laatste update : 5 september 2024

other language: spanish | czech | german | french | italian | slovak | turkish | ukrainian | dutch | russian | portuguese

Octave Mirbeau
  • Wanneer men de sluiers wegrukt en ze naakt laat zien, geven de zielen van mensen zo ' n scherpe geur van verval af.

  • Kinderen zijn van nature enthousiast, gepassioneerd en nieuwsgierig. Wat luiheid werd genoemd, is vaak slechts een ontwaken van gevoeligheid, een psychologisch onvermogen om zich te onderwerpen aan bepaalde absurde plichten, en een natuurlijk gevolg van de verwrongen, onevenwichtige opvoeding die hen wordt gegeven. Deze luiheid, die leidt tot een onoverkomelijke terughoudendheid om te leren, is, in tegenstelling tot de schijn, soms een bewijs van intellectuele superioriteit en een veroordeling van de leraar.

  • Hoewel ik een eerbaar man was in haar ogen, hield ze niet van me. Maar op het moment dat ze begreep wat ik was, toen ze de ware en vieze geur van mijn ziel ademde, werd liefde in haar geboren-want ze houdt van mij! Nou, nou! Er is dus niets echt, behalve kwaad.

  • Moord wordt geboren uit liefde, en liefde bereikt de grootste intensiteit in moord.

  • Iets van een persoon afpakken en voor zichzelf houden: dat is beroving. Om iets van de ene persoon te nemen en het dan aan een ander over te dragen in ruil voor zoveel geld als je kunt krijgen: dat is zakelijk. Roof is zoveel dommer, omdat het tevreden is met één enkele, vaak gevaarlijke winst; terwijl het in het bedrijfsleven zonder gevaar kan worden verdubbeld.

  • Hoewel alles nieuw is, is alles mooi. Dat is een bekend lied. Ja, en de volgende dag verandert de lucht in een andere die even bekend is.

  • Er komt helemaal niets-nooit iets. En daar kan ik me niet aan wennen. Het is deze eentonigheid, deze absolute fixiteit in het leven, dat is het moeilijkste voor mij om te verdragen. Ik wil hier graag weg. Weggaan? Maar waar en hoe? Ik weet het niet en ik blijf.

  • De armen zijn de menselijke mest waarin de oogsten van het leven groeien, de oogsten van vreugde die de rijken oogsten.

  • Eenzaamheid bestaat niet uit alleen leven; het bestaat uit leven met anderen, met mensen die geen interesse in jou hebben.

  • Zodra ik in de tegenwoordigheid van een rijke man sta, kan ik niet anders dan hem zien als een uitzonderlijk en mooi wezen, als een soort wonderbaarlijke godheid, en ondanks mezelf, mijn wil en mijn verstand overwinnen, voel ik, uit de diepten van mijn wezen, oprijzen naar deze rijke man, die heel vaak een imbeciel is, en soms een moordenaar, iets als een wierook van bewondering. Is het niet stom? En waarom? Waarom?

  • Schapen rennen naar het slachthuis, stil en hopeloos, maar schapen stemmen tenminste nooit op de slager die hen doodt of de mensen die hen verslinden. Beestachtiger dan welk dier dan ook, schaapachtiger dan welk schaap dan ook, de kiezer noemt zijn eigen beul en kiest zijn eigen verslinder, en voor dit kostbare 'recht' werd een revolutie gevochten.

  • Het universum lijkt mij als een immense, onverbiddelijke marteltuin-passies, hebzucht, haat en leugens; sociale instellingen, gerechtigheid, liefde, glorie, heldendom en religie: dit zijn zijn monsterlijke bloemen en zijn afschuwelijke instrumenten van eeuwig menselijk lijden.

  • De natuur schreeuwt voortdurend met al haar vormen en geuren: hou van elkaar! Hou van elkaar! Doe zoals de bloemen. Er is alleen liefde.

  • Verlangen kan de donkerste menselijke terreur bereiken en een werkelijk ideaal van de hel en zijn verschrikking geven.

  • Bloemen zijn gewelddadig, wreed, verschrikkelijk, prachtig...zoals liefde.

  • Waar hij ook gaat, wat hij ook doet, hij zal altijd dat woord zien: moord-onsterfelijk gegraveerd op het fronton van dat enorme Slachthuis-de mensheid.

  • De vrouw bezit de kosmische kracht van een element, een onoverwinnelijke vernietigingskracht, zoals die van de natuur. Omdat ze de matrix van het leven is, is ze juist door dat feit de matrix van de dood - omdat het leven voortdurend uit de dood wordt herboren, en omdat de dood vernietigen het leven zou doden bij zijn enige vruchtbare bron.

  • Er is een duivelse streep in mij, een lastige en onverklaarbare perversiteit.

  • het grootste gevaar van de bom van een terrorist ligt in de explosie van domheid die het veroorzaakt.

  • Kom nu, maak niet zo ' n begrafenis gezicht. Het is niet sterven dat verdrietig is; het is leven wanneer je niet gelukkig bent.

  • Geweldige dames ... zijn als de beste sauzen - het is beter niet te weten hoe ze worden gemaakt.