Alfred de Musset beroemde citaten

Met een kus gaan we op weg naar een onbekende wereld.

Geheugen is wat ons jong of oud maakt.

Helaas, alles wat mensen tegen elkaar zeggen is hetzelfde; de ideeën die ze uitwisselen zijn bijna altijd hetzelfde, in hun gesprek. Maar in al die geïsoleerde machines, wat een verborgen uitsparingen, wat een geheime compartimenten! Het is een hele wereld die ieder in zich draagt, een onbekende wereld die in stilte wordt geboren en sterft! Wat een eenzaamheid zijn al deze menselijke lichamen!

Elke sigarenroker is een vriend, omdat ik weet hoe hij zich voelt.

Romantiek is het misbruik van bijvoeglijke naamwoorden

Hoe heerlijk is het - en ook hoe pijnlijk - om een uitzondering te zijn.

De enige waarheid is liefde boven de rede.

Men moet niet met liefde spelen

Rede kan illusies genezen, maar niet lijden.

Volmaaktheid bestaat niet; haar begrijpen is de triomf van de menselijke intelligentie; verwachten haar te bezitten is de gevaarlijkste vorm van waanzin.

Elk gedenkwaardig vers van een echte dichter heeft twee of drie keer de geschreven inhoud.

Er is geen erger verdriet dan het herinneren van geluk op de dag van verdriet.

De mond zwijgt om het hart te horen spreken.

In liefdeszaken; houd je pen van papier.

Weinig mensen genieten van echte vrijheid; we zijn allemaal slaven van ideeën of gewoonten.

Het is gemakkelijk te beloven, en helaas! Hoe makkelijk te vergeten!

De enige echte taal in de wereld is een kus.

In mijn bloemrijke dromen ben jij er altijd. Ik heb er geen enkele spijt van.

Een gelukkige herinnering is misschien op deze aarde meer waar dan het geluk zelf.

het leven is een diepe slaap waarvan liefde de droom is

Het hart dat ooit je heiligdom was voor andere liefdes is te goddelijk

Als liefde een toneelstuk is, dit toneelstuk, zo oud als de wereld, fiasco of niet, is het, al met al, het minst slechte dat tot nu toe is gevonden. De rollen zijn banaal, geef ik toe, maar als het stuk geen waarde had, zou het hele universum het niet uit het hoofd kennen

Niets is een zonde als je de bevelen van een priester gehoorzaamt

Het bloed van mijn vaderland bevloeit een magische plant die alle kwalen geneest. Die plant is kunst, en soms heeft Kunst corruptie nodig als een soort meststof.

Ik ben te laat gekomen in een wereld die te oud is.

Kijk naar de zon! Het is droog, het is dood, het heeft een drankje nodig, het wil bloed! En Ik zal het bloed geven!

Verleidingen zijn aantrekkelijker dan engelen. Vrijheid, patriottisme, het welzijn van de mensheid-zulke woorden zijn de zilveren schubben van de vlammende vleugels van de verleider

Ik wenste diep dat ik de sterren allemaal kon laten neerdalen en ze inademen; in hen verdwijnen

Je bent als een vuurtoren die naast de zee van de mensheid schijnt, onbeweeglijk: alles wat je kunt zien is je eigen reflectie in het water. Je bent alleen, dus je denkt dat het een uitgestrekt, prachtig panorama is. Je hebt de diepte niet geklonken. Je gelooft gewoon in de schoonheid van Gods schepping. Maar ik heb al die tijd in het water doorgebracht, diep in de huilende oceaan van het leven duiken, dieper dan wie dan ook. Terwijl je de oppervlakte bewonderde, zag ik de scheepswrakken, de verdronken lichamen, de monsters van de diepte.

Wat een afschuwelijk wapen is de menselijke gedachte! Het is onze verdediging en onze bescherming, het kostbaarste geschenk dat God ons heeft gegeven. Het is van ons en het gehoorzaamt ons; we kunnen het de ruimte in lanceren, maar eenmaal buiten onze zwakke hersenen is het verdwenen; we kunnen het niet langer beheersen.

Het glas waaruit ik drink is niet groot, maar het is tenminste van mij.

Zoals alle parfums van de verdwenen dagopkomst van de aarde nog steeds bevochtigd met de dauwso van mijn kastijdde ziel onder uw stralende liefde opnieuw wordt geboren.

Als je zwak bent, afhankelijk van anderen, geneigd om jezelf te laten overheersen door meningen, om wortel te schieten waar je een beetje aarde ziet, maak voor jezelf een schild dat alles zal weerstaan, want als je je overgeeft aan je zwakkere natuur zul je niet groeien, je zult opdrogen als een dode plant, en je zult geen vruchten of bloemen dragen. Het sap van je leven zal verdwijnen in de vorming van een nutteloze schors; al je handelingen zullen zo kleurloos zijn als de bladeren van de wilg; je zult geen tranen hebben om je water te geven, maar die uit je eigen ogen, om je te voeden, geen hart dan het jouwe.

Ik kon niet duidelijk onderscheiden wat er in mijn hoofd voorbijging; het leek me dat ik onder invloed was van een vreselijke droom en dat ik maar moest ontwaken om genezen te zijn; soms leek het alsof mijn hele leven een droom was geweest, belachelijk en kinderachtig, waarvan de onwaarheid net was onthuld.

Het was een van die sombere avonden toen het zuchten van de wind leek op het gekreun van een stervende man; een storm was aan het broeien, en tussen de spatten regen op de ramen was er de stilte van de dood. De hele natuur lijdt op zulke momenten; de bomen kronkelen van pijn en draaien hun hoofd; de vogels van de velden kruipen onder de struiken; de straten van steden zijn verlaten.

De appartementen van de rijken zijn kasten van curiositeiten: een conglomeraat van de klassieke oudheid, Gotiek, renaissance; Louis XIII... Iets uit elke eeuw behalve de onze, een hachelijke situatie die in geen enkele andere periode is ontstaan... zodat we lijken te leven op de ruïnes van het verleden, alsof het einde van de wereld nabij is.

Ik kan er niets aan doen, het idee van het oneindige kwelt me.

De dampen van wijn gefermenteerd in mijn hoofd; het was een van die momenten van intoxicatie wanneer allen die zien en horen, spreken tot een van de aanbeden.... Men zou gewillig allen omhelzen die glimlachen, en men voelt dat hij de broer is van allen die leven.

Dingen die ze niet begrijpen, veroorzaken altijd een sensatie onder de Engelsen.

De mens is een leerling, pijn is zijn leraar.

Ik kan het niet helpen - ondanks mezelf kwelt oneindigheid me.

De meest wanhopige liedjes zijn de mooiste, en ik ken enkele onsterfelijke liedjes die pure tranen zijn.

Wat ik nodig heb is een vrouw die iets is, wat dan ook: heel mooi of heel aardig of in laatste instantie heel slecht; heel geestig of heel dom, maar iets.

Ik weet niet waar mijn weg naartoe gaat, maar ik weet dat ik beter loop als ik je hand vasthoud.

Is het waar dat dictators nooit dromen omdat ze hun kleinste fantasieën in realiteit kunnen veranderen als ze dat willen?

Het christendom heeft keizers geruïneerd, maar mensen gered.

Ervaring is de naam die mensen geven aan hun dwaasheden of hun verdriet.

Word corrupt, corrupt en je zult ophouden te lijden!"Dit is de roep van alle steden tot de mens geweest...

... maar men heeft lief, en wanneer men op de rand van de dood staat, draait men zich om om terug te kijken en zegt men tegen zichzelf: "Ik heb vaak geleden, Ik heb me soms vergist, maar ik heb liefgehad.

Neem de tijd zoals het komt, de wind zoals het waait, de vrouw zoals ze is.