-
De eerste man die de vrouw met een roos vergeleek was een dichter; de tweede een imbeciel.
-
Stanbul is een magisch zegel dat Europa en Azië sinds de oudheid verenigt. Istanbul is zonder twijfel de mooiste plek ter wereld.
-
Elke bloem is een ziel die in de natuur bloeit.
-
Wanneer de ziel onzeker drijft tussen het leven en de droom, tussen de wanorde van de geest en de terugkeer naar koele reflectie, is het in het religieuze denken dat we troost moeten zoeken.
-
Er is terecht gezegd dat niets onbelangrijk is, niets machteloos in het universum; een enkel atoom kan alles oplossen en alles redden! Wat een terreur! Daar ligt het eeuwige onderscheid tussen goed en kwaad.
-
Het enige toevluchtsoord dat ons overbleef was de ivoren toren van de dichter, die we steeds hoger beklommen om ons te isoleren van de menigte.
-
Het enthousiasme van oude mannen is uniek als dat van de kindertijd.
-
Ik heb altijd onderscheid gemaakt tussen twee soorten vrienden; degenen die bewijzen van vriendschap willen en degenen die dat niet willen. De een houdt van mij voor mezelf en de ander voor zichzelf.
-
Ik heb nog nooit rust gevoeld in de slaap. Voor een paar seconden ben ik verdoofd, dan begint een nieuw leven, bevrijd van de omstandigheden van tijd en ruimte, en ongetwijfeld vergelijkbaar met die staat die ons na de dood wacht. Wie weet of er geen verband is tussen deze twee bestaansvormen en of het niet mogelijk is voor de ziel om ze nu te verenigen?
-
Denk je dat de jouwe de enige ziel is? Kijk om je heen. Alles wat je ziet trilt met zijn. Hoewel je gedachten vrij zijn, denk je aan één ding niet: het geheel. Beesten hebben een geest; respecteer het. Bloemen ook-Kijk naar een. De natuur bracht elk bloemblaadje voort. Er is een mysterie dat in metaal slaapt. Alles voelt en heeft macht over je.
-
Hoe heb ik zo lang buiten de natuur kunnen leven zonder me ermee te identificeren? Alles leeft, beweegt, alles correspondeert; de magnetische stralen, afkomstig van mijzelf of van anderen, doorkruisen de grenzeloze keten van geschapen dingen ongehinderd; het is een transparant netwerk dat de wereld bedekt, en zijn slanke draden communiceren zich geleidelijk aan met de planeten en sterren. Gevangen nu op aarde, communiceer ik met het koor van de sterren die delen in mijn vreugde en verdriet.
-
l 'imagination m' apportait des délices infinies. En recouvrant ce que les hommes appellent la raison, faudra-t-il regretter de les avoir perdues...? Mijn verbeelding gaf me oneindige vreugde. Bij het herstellen van wat mensen rede noemen, moet ik dan spijt hebben van het verlies van deze vreugden?...
-
Onze dromen zijn een tweede leven. Ik ben nooit in staat geweest om zonder huivering die ivoren of gehaarde poorten binnen te dringen die ons scheiden van de onzichtbare wereld.
-
Niets is onverschillig, niets is machteloos in het universum; een atoom kan alles vernietigen, een atoom kan alles redden!
-
De boom van kennis is niet de boom van het leven! En toch kunnen we al het goede of het kwade dat door zoveel geleerde generaties in hen is uitgestort, uit onze geest verdrijven? Onwetendheid kun je niet leren.
-
De eerste momenten van de slaap zijn een beeld van de dood; een wazige slaap grijpt onze gedachten en het wordt onmogelijk voor ons om het exacte moment te bepalen waarop het ik, onder een andere vorm, de taak van het bestaan voortzet.
-
Waarom zou een kreeft belachelijker zijn dan een hond? ... of een kat, of een gazelle, of een leeuw, of een ander dier dat men kiest om mee te nemen voor een wandeling? Ik hou van kreeften. Het zijn vreedzame, serieuze wezens. ... Goethe had een afkeer van honden, en hij was niet boos. Ze kennen de geheimen van de zee, ze blaffen niet.
