E. Nesbit beroemde citaten

Als je jong bent, zijn zoveel dingen moeilijk te geloven, en toch zullen de saaiste mensen je vertellen dat ze waar zijn-dingen zoals bijvoorbeeld dat de aarde rond de zon draait en dat ze niet plat maar rond is. Maar de dingen die echt waarschijnlijk lijken, zoals sprookjes en magie, zijn, zo zeggen de volwassenen, helemaal niet waar. Toch zijn ze zo gemakkelijk te geloven, vooral als je ze ziet gebeuren.

Daarom zal ik u in dit verhaal niet vertellen over alle dagen dat er niets gebeurde. Je zult me niet betrappen dat ik zeg: 'zo gingen de droevige dagen langzaam voorbij '- of 'de jaren rolden op hun vermoeide loop '- of'de tijd ging door' - want het is dwaas; natuurlijk gaat de tijd door-of je dat nu zegt of niet. Dus Ik zal je gewoon de leuke, interessante delen vertellen-en daartussenin zul je begrijpen dat we onze maaltijden hadden en opstonden en naar bed gingen, en saaie dingen zoals dat.

Ik denk dat iedereen in de wereld vrienden is als je ze alleen maar kunt laten zien dat je geen vrienden wilt zijn.

Ik lees nooit voorwoorden, en het is niet veel goed om dingen te schrijven alleen voor mensen om over te slaan. Ik vraag me af of andere auteurs daar nooit aan hebben gedacht.

Er is een gordijn, dun als gossamer, helder als glas, sterk als ijzer, dat Voor altijd hangt tussen de wereld van magie en de wereld die ons echt lijkt te zijn.

Een rode, rode roos, helemaal nat van dauw, met bladeren van groen door rood doorgeschoten.

De kastanje is trots, en de lila is mooi, de populier is zacht en lang, maar de plataan is vriendelijk voor de arme saaie stad - Ik hou van hem het beste van alles.

Die zo groot als schapen waren gemakkelijker te vermijden, omdat je ze kon zien aankomen, maar toen ze door het raam naar binnen vlogen en zich onder je eiderdons krulden, en je vond ze pas toen je naar bed ging, was het altijd een schok. Degenen van deze grootte aten geen mensen, alleen sla, maar ze verbrandden altijd de lakens en kussenslopen vreselijk.

Het is geweldig hoe snel je gewend raakt aan dingen, zelfs de meest verbazingwekkende.

Ik zal planten en water geven, zaaien en onkruid, totdat geen centimeter aarde bruin wordt, en van elk klein zaadje een gelofte afleggen om groener en beroemd te worden; en dan zult u op een dag langs mij gaan, goud en karmozijn zien, klok en ster, en de ziel van mijn tuin vangen en zeggen: "hoe zoet zijn deze tuinhuisjes!"

Ze had ook de kracht van stille sympathie. Dat klinkt nogal saai, Ik weet het, maar het is niet zo saai als het klinkt. Het betekent gewoon dat een persoon in staat is om te weten dat je ongelukkig bent, en om extra van je te houden, zonder je lastig te vallen door je de hele tijd te vertellen hoe jammer ze voor je is.

Er is geen band zoals het lezen en leuk vinden van dezelfde boeken.

Er is niets luxer dan eten terwijl je leest - tenzij het lezen is terwijl je eet. Amabel deed beide: ze zijn niet hetzelfde, zoals je zult zien als je erover nadenkt.

Mensen denken dat zes een groot aantal is, als het kinderen zijn. ...ze vinden het niet erg zes paar laarzen, of zes pond appels, of zes sinaasappels, vooral in vergelijkingen, maar ze lijken te denken dat je geen vijf broers en zussen zou moeten hebben.

Toen was Jack ineens een andere jongen. Er was iets geweldigs met hem gebeurd en het had hem anders gemaakt. Soms overkwam het mensen dat ze iets heel moois zagen of hoorden en dan zijn ze nooit meer helemaal hetzelfde.

...Albert-next-door geeft niet om lezen, en hij heeft niet zo veel boeken gelezen als wij, dus hij is erg dwaas en onwetend, maar het kan niet worden geholpen... Bovendien is het verkeerd om boos te zijn op mensen omdat ze niet zo slim zijn als jij zelf bent.

Het is allemaal heel wonderbaarlijk en mysterieus, zoals al het leven geneigd is te zijn als je een beetje onder de korst gaat, en niet tevreden bent met alleen maar kranten te lezen en langs de metro te gaan, en je kleren kant-en-klaar te kopen, en denkt dat niets waar kan zijn tenzij het oninteressant is.

Tijd is slechts een manier van denken

Er zijn immers bruine ogen in de wereld, evenals blauw, en één paar bruin dat de hemel voor mij betekende zoals het blauw nooit had gedaan

Vind je het niet aardig om te denken dat we in een boek staan dat God schrijft? Als ik een boek zou schrijven, zou ik fouten kunnen maken. Maar God weet hoe hij het verhaal precies goed moet laten eindigen-op de manier die het beste voor ons is."Geloof je dat echt, moeder?"Vroeg Peter rustig. Ja, "zei ze," ik geloof het-bijna altijd-behalve als ik zo verdrietig ben dat ik niets kan geloven. Maar zelfs als ik het niet geloof, Weet ik dat het waar is-en ik probeer het te geloven.

Ladylike is het meest beestachtige woord dat er is, denk ik. Als een meisje geen dame is, is het niet de moeite waard om er maar één te zijn, ze kan het maar beter met rust laten en een vrije en gelukkige bounder zijn.

Het is vreemd dat mensen alleen vragen of je plezier hebt terwijl je dat niet bent.