P. L. Travers beroemde citaten

Weet je niet dat iedereen een eigen Sprookjesland heeft?

Een schrijver is tenslotte maar de helft van zijn boek. De andere helft is de lezer en van de lezer leert de schrijver.

Met het woord Creatief staan we onder een mysterie. En van tijd tot tijd zendt dat mysterie, alsof het een zon is, een plotselinge lichtstraal op het ene of het andere hoofd neer - door genade voelt men, in plaats van het te verdienen, want het is altijd iets gegeven, gratis, ongezocht, onverwacht.

Maak problemen en het zal je lastig vallen.

Ik denk niet dat kinderen, als ze aan zichzelf worden overgelaten, het gevoel hebben dat er een auteur achter een boek zit, iemand die het heeft geschreven. Volwassenen hebben dit quotiënt van identiteit bevorderd, vooral leraren. Schrijf een brief aan je favoriete schrijver en zo. Toen ik een kind was, realiseerde ik me nooit dat er auteurs achter boeken zaten. Boeken waren er als levende wezens, met een eigen identiteit.

Kinderboeken worden gezien als een bijzaak van literatuur. Een bijzondere glimlach. Ze worden meestal geassocieerd met vrouwen. Ik was vastbesloten om dit label van sentimentaliteit niet op me te laten zetten, dus tekende ik met mijn initialen, in de hoop dat mensen zich niet zouden afvragen of de boeken geschreven waren door een man, vrouw of kangoeroe.

Toen ik een kind was, was liefde voor mij wat de zee is voor een vis: iets waarin je zwemt terwijl je bezig bent met de belangrijke zaken van het leven.

Ik heb het gevoel dat als ik alleen initialen gebruikte, niemand zou weten of ik een man of een vrouw, een hond of een tijger was. Ik kon me verbergen, als een vleermuis aan de onderkant van een tak.

Ik ben Iers opgevoed, waar ruimte was voor mijn eigen privéwereld.

Ik denk dat Mary Poppins in veel opzichten een subtiele lezer nodig heeft om alle implicaties ervan te begrijpen, en ik begrijp dat deze niet kunnen worden vertaald in termen van de film.

Ik denk dat het idee van Mary Poppins al mijn hele leven in en uit me waait, als een gordijn voor een raam.

Het kan zijn dat eten en gegeten worden uiteindelijk hetzelfde zijn. Mijn wijsheid zegt me dat dit waarschijnlijk zo is. We zijn allemaal gemaakt van hetzelfde spul, onthoud, wij van de Jungle, jij van de stad. Dezelfde substantie vormt ons-de boom boven ons, de steen onder ons, de vogel, het beest, de ster-we zijn allemaal één, We gaan allemaal naar hetzelfde doel. Onthoud dat als je me niet meer herinnert, mijn kind.

Je kunt me alles vragen over mijn werk, maar Ik zal nooit over mezelf praten.

De Ieren, als ras, hebben de mondelinge traditie in hun bloed. Een directe vraag aan hen is een vloek, maar in andere gevallen zal een lettergreep van de naam van een held hele hoofdstukken van verhalen oproepen.

Je snijdt geen deel van je fantasierijke substantie af en maakt een boek speciaal voor kinderen, want als je eerlijk bent, heb je geen idee waar de kindertijd eindigt en volwassenheid begint. Het is allemaal eindeloos en allemaal één .

Wat Ik wil weten is dit: zijn de sterren goud papier of zijn de gouden papier sterren?

Dezelfde substantie vormt ons-de boom boven ons, de steen onder ons, de vogel, het beest, de ster-we zijn allemaal één, We gaan allemaal naar hetzelfde doel.

Wie ben jij?"vroeg ze, toen de kat voorbij kwam. Ik ben de kat die naar een koning keek", antwoordde hij. En ik, "merkte ze met een worp van haar hoofd op," ben de koe die over de maan sprong."Is dat zo?"zei de kat. "Waarvoor?"De koe staarde. Die vraag was haar nog nooit gesteld. En plotseling kwam het bij haar op dat er misschien iets anders te doen was dan over manen springen.

Als we het verhaal eenmaal hebben geaccepteerd, Kunnen we het lot van het verhaal niet ontlopen.

Misschien zijn we geboren met de kennis van de verhalen van onze grootmoeders en al hun voorouderlijke verwanten die voortdurend in ons bloed lopen en ze eindeloos herhalen, en de schok die ze ons geven wanneer we ze voor het eerst dragen, is niet van verrassing maar van herkenning.

Ik haat het om goed te zijn. - Mary Poppins.

Zou het kunnen zijn ... dat de held iemand is die bereid is om uit te gaan, de eerste stap te zetten, iets te schouder? Misschien is de held iemand die zijn voet op een pad zet zonder te weten wat hij van het leven mag verwachten, maar op de een of andere manier in zijn botten voelt dat het leven iets van hem verwacht.

Kind en slang, ster en steen-allemaal één.

Voor mij zijn er geen antwoorden, alleen vragen, en ik ben dankbaar dat de vragen blijven en op. Ik zoek geen antwoord, want ik denk niet dat er een is. Ik ben erg blij dat ik de drager van een vraag ben.

Thee is balsem voor de ziel, vind je ook niet?

En hij genoot de hele tijd van zijn slechtheid, omhelsde het hem alsof het een vriend was, en gaf er niet om.

Verhalen zijn als vogels die vliegen, hier en weg in een moment.

Meer en meer ben ik ervan overtuigd dat de grote schat om te bezitten het onbekende is.

Als je Cherry-Tree Lane wilt vinden, hoef je het alleen maar aan de politieagent te vragen.