B. H. Liddell Hart beroemde citaten

In oorlog is de menselijke wil de belangrijkste onberekenbare.

Het enige wat moeilijker is dan een nieuw idee in de militaire geest te krijgen, is een oud idee eruit te krijgen.

Als je vrede wilt, begrijp dan oorlog.

Want wie de waarheid gewoonlijk onderdrukt in het belang van tact, zal een misvorming voortbrengen uit de schoot van zijn denken.

Het militaire wapen is slechts een van de middelen die de oorlogsdoeleinden dienen: een uit het assortiment dat de grote strategie kan gebruiken.

In een campagne tegen meer dan één staat of leger is het vruchtbaarder zich eerst tegen de zwakkere partner te concentreren dan te proberen de sterkere omver te werpen in de overtuiging dat de nederlaag van de laatste automatisch de ineenstorting van de anderen zal inhouden.

Het te zoeken effect is de ontwrichting van de geest en de gezindheid van de tegenstander - een dergelijk effect is de ware maatstaf van een indirecte benadering.

Natuurlijke gevaren, hoe formidabel ook, zijn van nature minder gevaarlijk en minder onzeker dan gevechtsgevaren. Alle omstandigheden zijn meer berekenbaar, alle obstakels zijn meer te overwinnen dan die van menselijk verzet.

Dit hoge aandeel van de beslissende campagnes in de geschiedenis, waarvan de Betekenis wordt versterkt door de relatieve zeldzaamheid van de directe benadering, dwingt de conclusie af dat de indirecte verreweg de meest hoopvolle en economische vorm van strategie is.

Hoewel er vele oorzaken zijn waarom een staat oorlog voert, kan zijn fundamentele doel worden belichaamd als het verzekeren van de voortzetting van zijn beleid - in het licht van de vastberadenheid van de tegenovergestelde staat om een tegengestelde politiek te voeren. In de menselijke wil ligt de bron en bron van conflict.

Oorlog is altijd een kwestie van kwaad doen in de hoop dat er goed uit voortkomt.

Het zou het doel van de grote strategie moeten zijn om de achilleshiel van de macht van de tegenovergestelde regering om oorlog te voeren te ontdekken en te doorboren. Strategie moet op zijn beurt proberen een gewricht in het harnas van de tegengestelde krachten te doordringen. Het toepassen van iemands kracht waar de tegenstander sterk is, verzwakt zichzelf onevenredig ten opzichte van het bereikte effect. Om met een sterk effect te slaan, moet men slaan op zwakte.

De ondergang van beschaafde Staten komt niet voort uit directe aanvallen van vijanden, maar uit intern verval gecombineerd met de gevolgen van uitputting in oorlog.

Het is dwaas om te denken dat de agressieve types, of het nu individuen of Naties zijn, kunnen worden afgekocht ... aangezien de betaling van danegeld een vraag naar meer danegeld stimuleert. Maar ze kunnen worden ingeperkt. Hun geloof in kracht maakt hen gevoeliger voor het afschrikkende effect van een formidabele tegenstander.

Het is alleen maar duidelijk uit de geschiedenis dat Staten zelden vertrouwen in elkaar houden, behalve voor zover (en zo lang) hun beloften lijken te combineren met hun belangen.

Als je je tegenstander in een sterke positie vindt die kostbaar is om te forceren, moet je hem een terugtrekkingslijn laten als de snelste manier om zijn weerstand los te maken. Het zou ook een politiek principe moeten zijn, vooral in oorlogstijd, om je tegenstander een ladder te geven waarmee hij naar beneden kan klimmen.

Om een doel te bereiken, moet men alternatieve doelstellingen hebben. Een aanval die op één punt convergeert, moet dreigen en in staat zijn om tegen een ander punt te divergeren. Alleen door deze flexibiliteit van het doel kan de strategie worden afgestemd op de onzekerheid van de oorlog.

Directe druk heeft altijd de neiging om de weerstand van een tegenstander te verharden en te consolideren.

Terwijl de nominale kracht van een land wordt weergegeven door zijn aantallen en middelen, is deze spierontwikkeling afhankelijk van de toestand van zijn interne organen en zenuwstelsel-van zijn stabiliteit van controle, moreel en aanbod.

Het is dus krachtiger en economischer om de vijand te ontwapenen dan te proberen hem te vernietigen door hard te vechten ... Een strateeg moet denken in termen van verlamming, niet van doden.

De meest consequent succesvolle commandanten, wanneer ze geconfronteerd worden met een vijand in een positie die van nature of materieel sterk was, hebben het zelden op een directe manier aangepakt. En wanneer zij onder druk van de omstandigheden een directe aanval riskeerden, was het resultaat gewoonlijk dat hun staat van dienst met een mislukking werd gewist.

Het overheersen van morele factoren in alle militaire beslissingen. Op hen draait voortdurend de kwestie van oorlog en strijd. In de geschiedenis van de oorlog vormen zij de meer constante factoren, die alleen in graad veranderen, terwijl de fysieke factoren in bijna elke oorlog en elke militaire situatie verschillend zijn.

In werkelijkheid is het vruchtbaarder om te verwonden dan te doden. Terwijl de dode man stil ligt, met slechts één man minder, is de gewonde man een progressieve afvoer op zijn zij.

...hoe betreurenswaardig het ook mag lijken voor de idealist, de ervaring van de geschiedenis biedt weinig rechtvaardiging voor het geloof dat echte vooruitgang, en de vrijheid die vooruitgang mogelijk maakt, ligt in eenwording. Want waar eenwording in staat is geweest eenheid van ideeën tot stand te brengen, is het gewoonlijk geëindigd in eenvormigheid, waardoor de groei van nieuwe ideeën verlamd is. En waar de eenwording slechts een kunstmatige of opgelegde eenheid tot stand heeft gebracht, heeft haar ergernis door onenigheid tot ontwrichting geleid.

De waterstofbom is niet het antwoord op de droom van de westerse volkeren om hun veiligheid volledig en definitief te verzekeren ... Terwijl het hun slagkracht heeft vergroot, heeft het hun angst aangescherpt en hun gevoel van onzekerheid verdiept.

De impliciete dreiging van het gebruik van kernwapens om guerrilla ' s te beteugelen was even absurd als het gebruik van een sleehamer om een zwerm muggen af te weren.

De gemakkelijkste en snelste weg naar de waardering van traditionele militaire autoriteiten is door een beroep te doen op het oog, in plaats van op de geest. De 'polish and pipeclay' school is nog niet uitgestorven, en het is gemakkelijker voor de middelmatige intelligentie om een autoriteit te worden op het gebied van knoppen, dan op het gebied van tactiek.

Luchtmacht is vooral een psychologisch wapen-en alleen kortzichtige soldaten, te strijdvaardig, onderschatten het belang van psychologische factoren in oorlog.

Een moderne staat is zo ' n complex en onderling afhankelijk weefsel dat het een doelwit biedt dat zeer gevoelig is voor een plotselinge en overweldigende klap uit de lucht.

De praktische waarde van de geschiedenis is om de film van het verleden door de materiële projector van het heden op het scherm van de toekomst te gooien.

Het principe van de verplichte dienst, belichaamd in het systeem van de dienstplicht, is het middel geweest waarmee moderne dictators en militaire bendes hun volk na een staatsgreep hebben geketend en hen hebben gebonden aan hun eigen agressieve doeleinden. Gezien de grote dienst die de dienstplicht heeft bewezen aan tirannie en oorlog, is het fundamenteel kortzichtig voor elk vrijheidslievend en vredelievend volk om het te handhaven als een ingebeelde bescherming, anders worden ze het slachtoffer van het monster dat ze hebben geholpen te behouden.

Directe ervaring is inherent te beperkt om een adequate basis te vormen voor theorie of toepassing. In het beste geval produceert het een atmosfeer die van waarde is voor het drogen en verharden van de structuur van het denken. De grotere waarde van indirecte ervaring ligt in de grotere verscheidenheid en omvang ervan. Geschiedenis is universele ervaring, niet de ervaring van een ander, maar van vele anderen onder veelvoudige omstandigheden.

De meest effectieve indirecte benadering is er een die de tegenstander lokt of schrikt tot een valse zet - zodat, zoals in ju-jitsu, zijn eigen inspanning wordt omgezet in de hefboom van zijn omverwerping.

Zoals zo vaak in de geschiedenis is gebeurd, had de overwinning een zelfgenoegzaamheid voortgebracht en een orthodoxie bevorderd die leidde tot een nederlaag in de volgende oorlog.

Een zelfgenoegzame tevredenheid met de huidige kennis is de belangrijkste belemmering voor het nastreven van kennis.

Zorg ervoor dat zowel het plan als de disposities flexibel zijn, aanpasbaar aan de omstandigheden. Uw plan moet voorzien in een volgende stap in geval van succes of mislukking.

Want zelfs het beste van vrede training is meer theoretisch dan praktische ervaring ... indirecte praktische ervaring kan des te waardevoller zijn omdat ze oneindig breder is.

Het verlies van hoop in plaats van het verlies van levens is wat de kwesties van oorlog beslist. Maar hulpeloosheid veroorzaakt hopeloosheid.

Hoe dichter het afsnijpunt bij de hoofdmacht van de vijand ligt, hoe directer het effect; terwijl hoe dichter bij de strategische basis het plaatsvindt, hoe groter het effect.

Het hogere niveau van de grote strategie is dat van het voeren van oorlog met een vooruitziende blik op de toestand van de vrede die zal volgen.

Hoe dichter [het Duitse leger] bij [Stalingrad] kwam, hoe smaller hun ruimte werd voor tactische manoeuvres als een hefboom om het verzet los te maken. Daarentegen maakte de vernauwing van de gevel het voor de verdediger gemakkelijker om zijn lokale reserves te schakelen naar elk bedreigd punt op de verdedigingsboog.

Breng zo min mogelijk blijvend letsel toe, want de vijand van vandaag is de klant van de morgen en de bondgenoot van de toekomst

In strategie is de langste ronde vaak de kortste weg daarheen - een directe benadering van het object put de aanvaller uit en verhardt de weerstand door compressie, terwijl een indirecte benadering de greep van de verdediger losmaakt door zijn evenwicht te verstoren.

Vitaliteit komt voort uit diversiteit-die echte vooruitgang oplevert zolang er wederzijdse tolerantie is, gebaseerd op de erkenning dat erger kan voortkomen uit een poging om verschillen te onderdrukken dan uit acceptatie ervan. Daarom wordt de vrede die vooruitgang mogelijk maakt het best gewaarborgd door de wederzijdse controles die worden gecreëerd door een evenwicht van krachten-zowel op het gebied van de interne politiek als van de internationale betrekkingen.

De diepste waarheid van oorlog is dat de kwestie van de strijd meestal wordt beslist in de geest van de tegengestelde commandanten, niet in het lichaam van hun mannen.

Een guerrillaoorlog is een soort oorlog die door weinigen wordt gevoerd, maar die afhankelijk is van de steun van velen.

De luchtmacht bood de mogelijkheid om de economische en morele centra van de vijand aan te vallen zonder eerst 'de vernietiging van de belangrijkste troepen van de vijand op het slagveld'te bereiken. De luchtmacht zou een direct doel kunnen bereiken door indirecte middelen-over de oppositie heen springen in plaats van haar omver te werpen.

Tegenstand tegen de waarheid is onvermijdelijk, vooral als ze de vorm aanneemt van een nieuw idee, maar de mate van weerstand kan worden verminderd - door niet alleen na te denken over het doel, maar ook over de methode van benadering. Vermijd een frontale aanval op een lang gevestigde positie; probeer deze in plaats daarvan te draaien door flankbeweging, zodat een meer doordringbare kant wordt blootgesteld aan de stuwkracht van de waarheid. Maar, in een dergelijke indirecte benadering, zorg ervoor niet af te wijken van de waarheid - want niets is meer fataal voor de werkelijke vooruitgang dan te vervallen in onwaarheid.

Vermijd zelfingenomenheid zoals de duivel-niets is zo zelfblindend.

Als je vrede wilt, begrijp dan oorlog.