Kathryn Bigelow beroemde citaten

Bij elk project ga ik voor iets dat kijkers doet denken: 'Wow, ik heb nog nooit zo' n film gezien', en later denken: 'Wow, ik heb nog maar één keer zo' n film gezien. Ik zag het in de bioscoop en kijk het nu op Netflix of een soortgelijke streamingdienst.'

Als er specifieke weerstand is tegen het maken van films door vrouwen, kies ik er gewoon voor om dat als een obstakel te negeren om twee redenen: Ik kan mijn geslacht niet veranderen en ik weiger te stoppen met het maken van films.

Ik voel me aangetrokken tot filmmaken dat me kan vervoeren. Film kan je onderdompelen, je daar plaatsen.

Degenen onder ons die in de Kunsten werken, weten dat afbeelding geen goedkeuring is. Als dat zo was, zou geen enkele kunstenaar in staat zijn om onmenselijke praktijken te schilderen, geen enkele auteur zou erover kunnen schrijven en geen enkele filmmaker zou zich kunnen verdiepen in de netelige onderwerpen van onze tijd.

Cinema heeft het vermogen om zo fysiologisch te zijn.

Ik moet het DNA van een film in handen hebben.

Je denkt nooit dat het universum je eerste keuze zal belonen - het werkt gewoon niet zo.

Ik begon veel filmische spieren te oefenen met de voorschriften die ik had geleerd in de New Yorkse kunstwereld. De Film was intrigerend. Ik begon kunst als elitair te beschouwen; film was dat niet.

De reis voor vrouwen, ongeacht welke locatie het is-politiek, zaken, film - het is, het is een lange reis.

Onze film onderzoekt de heldhaftigheid, moed en dapperheid van de Sovjet-onderzeeërmacht op manieren die nog nooit eerder zijn gezien.

Ik gedijt op productie. Het voelt voor mij als een natuurlijke omgeving.

Ik denk dat geweld in een filmische context, als het op een bepaalde manier wordt behandeld, erg verleidelijk kan zijn.

Mijn vader tekende altijd van die geweldige cartoonfiguren. Zijn droom was cartoonist te worden, maar hij heeft het nooit bereikt, en het brak mijn hart. Ik denk dat een deel van mijn interesse in kunst te maken had met zijn verlangen naar iets dat hij nooit zou kunnen hebben.

Er is een conventionele reactie als je een ster ziet: je verwacht dat hij deel zal uitmaken van een bepaald einde op de weg, dus je maakt je geen zorgen om dat personage.

Mijn beweging van schilderen naar film was heel bewust.

Er zouden meer vrouwen moeten regisseren; ik denk dat er gewoon niet het besef is dat het echt mogelijk is.

Wat voor mij het meest galvaniserend is, is de mogelijkheid om actueel en relevant en vermakelijk te zijn. Dat is de Heilige Graal.

Ik voel me zeker niet aangetrokken tot het schieten op een podium, ik ben het gewoon niet.

Er zal een tijd komen dat de wereld zal terugkijken op moderne vivisectie in naam van de wetenschap, zoals ze nu doen op het verbranden op de brandstapel in naam van religie.

Ik denk dat ik mezelf graag zie als filmmaker.

Ik zoek echt naar piekervaringen en dramatisch materiaal dat piekervaringen mogelijk maakt.

Ik realiseerde me dat er een meer gespierde benadering van filmmaken is die ik erg inspirerend vond.

Ik voel me aangetrokken tot provocerende personages die zich in extreme situaties bevinden. En ik denk dat ik me daar consequent toe aangetrokken voel.

Ik wil niet gerustgesteld of comfortabel gemaakt worden. Ik hou van dingen die je adrenaline op gang brengen.

Men moet morele oordelen voor zichzelf maken.

Aan de andere kant geloof ik dat er hoop is, omdat de storing en de reparatie tegelijkertijd plaatsvinden.

Voor sommige individuen - sommige soldaten, sommige aannemers - biedt de strijd een soort doel en betekenis waarboven al het andere potentieel verbleekt in vergelijking.

Ben ik een 'woman of action'? Zo zie ik mezelf niet.

Karakter en emotionaliteit hoeven niet altijd te worden verbannen naar stillere, eenvoudiger constructies.

Ik kan niet buiten mezelf staan en iemand anders zijn.

Ik deed een pilot voor Anything But Love in 1988 die niet verkocht.

Ik moet zeggen dat ik heel veel geluk heb gehad.

Ik geloof niet in censuur in welke vorm dan ook.

Ik doe niet wat ik doe om een glazen plafond te doorbreken.

Ik weet niet of ik gedijt in een normaal leven.

Ik hou van high impact films.

Het communistische regime beschouwde dit niet als een schitterend moment in de geschiedenis en gaf er geen heldendom aan. Ze beschouwden het als een ongeluk.

Het is irrelevant wie of wat een film heeft geregisseerd; het belangrijkste is dat je erop reageert of niet.

Ik ben geïnteresseerd in sociaal commentaar.

Films veroorzaken geen geweld, mensen wel. Geweld definieert ons bestaan. Jezelf beschermen is gevaarlijker dan proberen het te reflecteren.

Er is echt geen verschil tussen wat ik doe en wat een mannelijke filmmaker zou kunnen doen. We proberen allemaal onze dagen te maken, we proberen allemaal de beste optredens te geven die we kunnen, we proberen ons budget te maken, we proberen de beste film te maken die we kunnen.

Misschien is het enige in mijn voordeel dat ik erg vasthoudend ben. Ik vat 'nee' niet zo goed op.

Terwijl schilderen een meer verfijnde kunstvorm is, met een beperkt publiek, herkende ik film als dit buitengewone sociale hulpmiddel dat enorme aantallen mensen kon bereiken.

Het Smerige geheim van oorlog is dat sommige mannen er dol op zijn.

Ik kan mijn geslacht niet veranderen en ik weiger te stoppen met het maken van films.

Als er specifieke weerstand is tegen het maken van films door vrouwen, kies ik er gewoon voor om dat als een obstakel te negeren om twee redenen: Ik kan mijn geslacht niet veranderen en ik weiger te stoppen met het maken van films. Het is irrelevant wie of wat een film regisseerde, het belangrijkste is dat je er ofwel op reageert of niet. er zouden meer vrouwen moeten regisseren; ik denk dat er gewoon niet het besef is dat het echt mogelijk is. Dat is het.

Ik kies het materiaal instinctief-in het hart van het zijn personages die ik voel dat ze fris en origineel zijn, en een kans bieden om, denk ik, Onbekende grond te verkennen.

Mijn criteria voor het maken van een tv-serie zijn nooit veranderd. Ik wilde meer stabiliteit, ik wilde meer een gevoel van familie, Ik wilde lichte komedie doen.

Een van de elementen in de film die me echt fascineerde, was niet om naar de wereld te kijken in bipolaire termen van wij versus zij of Oost Versus west, wat een bijproduct was van de Koude Oorlog.

Ik zou mezelf graag zien als een filmmaker, en ik wacht op de dag dat de modifier een betwistbaar punt kan zijn.