Christian Lous Lange beroemde citaten

Technologie is een nuttige dienaar, maar een gevaarlijke meester.

Binnen elke sociale groep heerst een gevoel van solidariteit, een dwingende behoefte om samen te werken en een vreugde om dat te doen die een hoge morele waarde vertegenwoordigen.

Alle soorten die in staat zijn dit feit te begrijpen, slagen beter in de strijd om het bestaan dan degenen die alleen op hun eigen kracht vertrouwen: de wolf, die in een roedel jaagt, heeft een grotere overlevingskans dan de Leeuw, die alleen jaagt.

De vrijhandelsbeweging in het midden van de vorige eeuw is de eerste bewuste erkenning van deze nieuwe omstandigheden en van de noodzaak zich eraan aan te passen.

Europa kan een nieuwe Wereldoorlog niet overleven.

De soevereine staat is in onze tijd een dodelijk gevaar voor de menselijke beschaving geworden omdat technische ontwikkelingen het mogelijk maken een oneindig aantal en verscheidenheid aan vernietigingsmiddelen te gebruiken.

Moderne technieken hebben staatsgrenzen, zowel economisch als intellectueel, afgebroken. De groei van de vervoermiddelen heeft een wereldmarkt gecreëerd en een kans voor arbeidsverdeling die alle ontwikkelde en de meeste onontwikkelde Staten omvat.

Internationalisme is een sociale en politieke theorie, een bepaald concept van hoe de menselijke samenleving moet worden georganiseerd, en in het bijzonder een concept van hoe de naties hun wederzijdse betrekkingen moeten organiseren.

Maar teleologische overwegingen kunnen niet verder leiden dan een geloof en een hoop. Zij geven geen zekerheid.

Het internationalisme geeft daarentegen toe dat geestelijke verworvenheden diep in het nationale leven geworteld zijn; uit dit nationale bewustzijn ontlenen Kunst en literatuur hun karakter en kracht en daarop zijn zelfs veel van de humanistische wetenschappen stevig gebaseerd.

Tegen dit concept van de soevereine staat, een staat geïsoleerd door protectionisme en militarisme, moet het internationalisme nu een beslissende strijd aangaan.

Het belangrijkste concept is dat van een internationale solidariteit die in de praktijk tot uitdrukking komt door middel van wereldwijde arbeidsverdeling: vrije handel is het belangrijkste punt in het programma van internationalisme.

Het is een geaccepteerde gemeenplaats in de psychologie dat het spirituele niveau van mensen die als een menigte optreden veel lager is dan het gemiddelde van de intelligentie of moraliteit van elk individu.

Bij de Vereniging van de mannelijke kiemcel met de vrouwelijke eicel ontstaat een nieuwe cel die bijna onmiddellijk in twee delen splitst. Een van deze groeit snel, creëert het menselijk lichaam van het individu met al zijn organen en sterft alleen met het individu.

Eendracht, solidariteit en wederzijdse hulp zijn de belangrijkste middelen om diersoorten te laten overleven.

Bovendien, als de territoriale staat het laatste woord in de ontwikkeling van de samenleving wil blijven, dan is oorlog onvermijdelijk.

In het bijzonder zijn de inspanningen om de vrede na de wereldoorlog te herstellen gericht op de vorming van staten en de regulering van hun grenzen volgens een bewust nationaal programma.

Internationalisme is een gemeenschapstheorie van de samenleving die is gebaseerd op economische, spirituele en biologische feiten. Het stelt dat het respect voor een gezonde ontwikkeling van de menselijke samenleving en van de wereldbeschaving vereist dat de mensheid internationaal wordt georganiseerd. Nationaliteiten moeten de constitutieve banden vormen in een grote wereldalliantie en moeten een onafhankelijk leven op het gebied van het geestelijke en voor lokaal afgebakende taken worden gegarandeerd, terwijl economische en politieke doelstellingen internationaal moeten worden geleid in een geest van vreedzame samenwerking ter bevordering van de gemeenschappelijke belangen van de mensheid.

Vandaag staan we op een brug die leidt van de territoriale staat naar de wereldgemeenschap. Politiek worden we nog steeds geregeerd door het concept van de territoriale staat; Economisch en technisch leven we onder de auspiciën van wereldwijde communicatie en wereldwijde markten.

Hand in hand met nationalistisch economisch isolationisme, strijdt het militarisme om de soevereine staat te behouden tegen de opmars van het internationalisme.

Propaganda moet een beroep doen op het beter oordeel van de mensheid en op het noodzakelijke geloof in een betere toekomst. Voor dit geloof is de vallei van de schaduw des doods slechts een oorlogsstation op de weg naar de gezegende Top.

Net zo kenmerkend is misschien de intellectuele onderlinge afhankelijkheid die wordt gecreëerd door de ontwikkeling van de moderne communicatiemiddelen: post, Telegraaf, telefoon en populaire pers.

Telkens wanneer de economische en technische ontwikkeling een stap vooruit zet, ontstaan krachten die politieke vormen proberen te scheppen voor wat op economisch-technisch vlak al min of meer werkelijkheid is geworden.

Het theoretisch onbeperkte recht om macht te ontwikkelen, om oorlog te voeren tegen andere staten, is antisociaal en dubbel gevaarlijk, omdat de staat als massa-entiteit een laag moreel en intellectueel niveau vertegenwoordigt.

Het idee van eeuwigheid leeft in ons allemaal. We Dorsten te leven in een geloof dat onze kleine persoonlijkheid verheft tot een hogere samenhang - een samenhang die menselijk en toch bovenmenselijk is, absoluut en toch gestaag groeiend en zich ontwikkelend, ideaal en toch echt.

Geen enkele staat is vrij van militarisme, dat inherent is aan het concept van de soevereine staat. Er zijn slechts verschillen in graad in het militarisme van staten.

De gelijktijdige reacties die over de hele wereld worden opgewekt door het lezen van krantenberichten over dezelfde gebeurtenissen, creëren als het ware een gemeenschappelijke mentale hartslag voor de hele beschaafde mensheid.

Pas onlangs, in de negentiende eeuw, en dan pas in Europa, komen we vormen van de staat tegen die zijn gecreëerd door een opzettelijk nationaal gevoel.

De territoriale staat is zo ' n oude vorm van samenleving - hier in Europa gaat hij duizenden jaren terug - dat hij nu wordt beschermd door de heiligheid van leeftijd en de glorie van traditie. Een sterk religieus gevoel vermengt zich met het respect en de toewijding aan het vaderland.

Militarisme is in wezen een manier van denken, een bepaalde interpretatie van de functie van de staat; deze manier van denken wordt bovendien onthuld door zijn uiterlijke vormen: door bewapening en staatsorganisatie.

Zoals alle sociale theorieën moet het internationalisme zijn basis zoeken op economisch en technisch gebied; hier zijn de meest diepgaande en beslissende factoren in de ontwikkeling van de samenleving te vinden.

Internationalisme is een gemeenschapstheorie van de samenleving die is gebaseerd op economische, spirituele en biologische feiten. Het stelt dat het respect voor een gezonde ontwikkeling van de menselijke samenleving en van de wereldbeschaving vereist dat de mensheid internationaal wordt georganiseerd.

Vroeger versterkten ze zich achter de soevereine staat, achter protectionisme en militarisme.

De geschiedenis leert ons dat andere hoogontwikkelde vormen van beschaving zijn ingestort. Wie weet of hetzelfde lot ons niet te wachten staat?

Een pacifist zal vaak - althans tegenwoordig - een internationalist zijn en vice versa. Maar de geschiedenis leert ons dat een pacifist niet internationaal hoeft te denken.