Fredrik Bajer beroemde citaten

Met een groot man bedoelen we echter een man die, vanwege zijn geestelijke gaven, zijn karakter en andere kwaliteiten, het verdient om groot genoemd te worden en die als gevolg daarvan de kracht verdient om anderen te beïnvloeden.

De datum van vandaag, de achttiende mei, zou ooit een gelegenheid moeten worden voor een groot internationaal feest, want op deze dag werd tien jaar geleden in Den Haag de eerste Vredesconferentie geopend.

Een voordeel dat de Haagse conferenties missen, in tegenstelling tot de vredesverenigingen en de Interparlementaire Unie, is een bureau.

We moeten altijd in gedachten houden dat het recht de macht moet vervangen, dat er zorg moet worden besteed aan het dienen van de belangen van het recht.

Maar ik ben ervan overtuigd, en ik durf zelfs in dit verband te profeteren, dat de tijd zal komen dat er ook een minister van vrede in het kabinet zal zijn, naast de ministers van oorlog.

Ik had gedacht dat het mogelijk was Afgevaardigden voor deze grotere conferenties te kiezen die, zelfs als ze de belangrijkste talen niet konden spreken, ze op zijn minst konden begrijpen of vrienden naast hen konden hebben die hen op de hoogte konden houden van essentiële punten.

We hebben lang de kunst van de oorlog en de wetenschap van de oorlog bezeten, die tot in het kleinste detail zijn geëvolueerd.

Een teken dat een vredesvereniging op drift raakt, is de uitsluiting van andere politieke partijen, met wie zij effectief zou kunnen samenwerken bij de meeste problemen die de zaak van de vrede teisteren.

In de meeste staten zijn er één of twee ministers van oorlog, waarvan één minister van maritieme zaken is.

Ik zou liever een bureau voorstellen dat enigszins lijkt op dat van de Wereldpostunie.

Oorlogvoering is wonderbaarlijk ontwikkeld. Het zal binnenkort onmogelijk zijn om het naar verdere hoogten te tillen.

Het verslag lezen van een discussie waarin argumenten voor en tegen worden gepresenteerd, waarin een onderwerp vanuit verschillende gezichtspunten is behandeld, met nieuwe ideeën naar voren is gebracht - dat is veel leerzamer dan een kort verslag te lezen van de resolutie die over deze kwestie is aangenomen.

Oorlog voeren begrijpen we, maar geen vrede voeren, of in ieder geval minder bewust.

Als gevolg van mijn studie kwam ik tot de conclusie dat een gemeenschappelijk opperste gezag onwenselijk was.

De laatste Haagse Conferentie heeft intussen haar mening geuit dat er een orgaan moet worden opgericht dat de betrokken werkzaamheden doeltreffender kan voorbereiden dan tot nu toe mogelijk is gebleken.

Er zijn hier veel parlementsleden aanwezig die net zo goed als Ik weten dat als iemand nog niet bekeerd is, er veel meer nodig is dan een brief van beroep om bekering te bereiken.

Er zijn mensen die geloven dat we meer literatuur nodig hebben, een grote internationale Uitgeverij, een grote vredeskrant of iets dergelijks. Ik ben nogal sceptisch over dit idee.

Er is één kritiek die niet kan worden geuit op interparlementaire conferenties, maar die in grote mate van toepassing is op vredescongressen: de vergaderingen verspillen tijd.

Dit is de taak, denk ik, van een letterbeweging. Maar het moet alleen worden opgezet in staten waar een significante reactie kan worden bereikt, want een briefbeweging veronderstelt noodzakelijkerwijs een sterke organisatie.

Aan de andere kant staat het voeren van vrede als wetenschap, als kunst nog in de kinderschoenen. Maar we kunnen haar groei, haar gestage vooruitgang volgen, en de tijd zal komen dat er bepaalde individuen zullen worden aangewezen om de verantwoordelijkheid voor en het leiderschap van deze beweging op zich te nemen.

Pacifisten moeten meer en meer benadrukken dat het de rechtsstaat is waarvoor ze vechten.

De interparlementaire conferentie zou mijns inziens bijzondere aandacht moeten besteden aan de voorbereiding van de volgende Haagse Conferentie, de diplomatieke conferentie, de conferentie van regeringen.

Het aspect van congressen en dergelijke bijeenkomsten in het algemeen waaraan ik het grootste belang hecht, is de discussie. Daarom komen mensen samen: om verschillende meningen te horen, in plaats van resoluties aan te nemen.

Niettemin heeft dit soort propaganda een bijzondere waarde, want het dient om degenen die de oproep ondertekenen te overtuigen van de noodzaak om propaganda te voeren; dus een korps van propagandisten, als ik de term mag gebruiken, wordt aldus opgeleid.

Sindsdien is overeengekomen dat toespraken in het Engels zullen worden vertaald in het Frans en vice versa, en zelfs in het Duits en Italiaans indien nodig. Ongetwijfeld zullen ook vertalingen in Esperanto binnenkort in de vraag zijn.

Inderdaad; vredesliteratuur wordt bijna uitsluitend gelezen, zij het met goed gevolg, door pacifisten, terwijl wat nodig is, is het verzamelen van degenen die tot nu toe niet voor de zaak zijn gewonnen.

In Denemarken hebben we twee keer zo ' n briefbeweging gehad, waarbij meer dan een kwart van de volwassen Deense bevolking deelnam. Een dergelijke prestatie vereist echter een echt grote inspanning en ook veel geld.

Inderdaad, wanneer een nieuw idee wordt ontwikkeld, zoals bijvoorbeeld ballonvliegen, neemt oorlogvoering onmiddellijk bezit.

Vredescongressen beginnen vaak met het te gedetailleerd behandelen van enkele van de minder belangrijke vragen, zodat er aan het eind geen tijd is om de belangrijkste problemen te bespreken.

Natuurlijk kunnen zaken en plezier gemakkelijk worden gecombineerd, maar er moet een bepaald evenwicht bestaan, en het laatste mag niet overheersen over het eerste.

Propaganda is een onderwerp van bijzondere zorg voor vredesverenigingen. Dit is een kwestie van voorlichting van de bevolking in het algemeen, en niet in de laatste plaats van de kiezers.