-
Aan kleine mensen sturen goden kleine dingen.
-
O Charidas, hoe zit het met de onderwereld?"Grote duisternis."En wat met de opstanding?" "Leugen."En Pluto?"Een fabel; we vergaan volkomen.
-
Zijn verdriet drukt lichter op een man, wanneer hij aan een vriend of medereiziger zijn verdriet vertelt.
-
En nu je liegt, mijn beste oude cariaanse gast, een handvol grijze as, lang, lang geleden in rust, zijn nog steeds je aangename stemmen, je nachtegalen wakker; want de dood neemt hij allemaal weg, maar ze kan hij niet nemen.
-
Stel een dief in om een dief te vangen.
-
Hier slaapt Saon, van Acanthus, zoon van Dicon, een heilige slaap: zeg niet dat de goeden sterven.
-
Niets zonder bewijs zing ik.
-
Een groot boek is een groot ongeluk.
-
Cyprus moet nu twee godinnen aanbidden; de muzen zijn tien en de genaden zijn vier; Stella ' s humor is zo charmant, zo lief haar mooie gezicht, ze straalt een nieuwe Venus, een muze en een gratie.
-
Ik verafschuw ook de zwervende minnaar, noch drink ik uit elke bron; ik verafschuw alle dingen die gemeenschappelijk zijn
-
Een goed mens sterft nooit.
-
Groot boek, een grote verveling.
-
Iemand sprak over je dood, Heraclitus. Het bracht me tranen, en ik herinnerde me hoe vaak we samen de zon onderliepen met praten . . . ergens waar je al lang stof bent, mijn Halicarnassian vriend. Maar je nachtegalen leven voort. Hoewel de wereld van de dood aan alles klauwt, zal het ze niet aanraken.
-
Ik huilde toen ik me herinnerde hoe vaak jij en ik de zon moe hadden gemaakt van praten en hem naar de hemel hadden gestuurd.
-
Je loopt langs het graf van Battiades, die goed wist hoe je poëzie moest schrijven, en geniet van het lachen op het juiste moment, over de wijn.
