Todd McFarlane beroemde citaten

Ik denk dat we allemaal anders zijn. Ik kwam op het punt dat ik het zat werd dat mensen me vertelden wat ik wel en niet kon doen in mijn leven.

Opnieuw explodeert je geest met een brandende pijn. Een sluis van herinneringen barst wijd uit. Maar het is haar gezicht dat je blijft achtervolgen. Altijd haar gezicht. Wie is ze? Dan beginnen de dingen te kristalliseren. Je herinnert je begrafenis. Smeken en smeken om iemand om je uit de duisternis te bevrijden. Je bent niet dood. Dat kan niet. Dan voel je haar aanwezigheid. Warm, zorgzaam, rustgevend. Maar ergens diep van binnen voelt ze zich nu leeg. Ze heeft geen reden. Geen betekenis. Geen ziel. Maar je ziel leeft. Terwijl zij stervende is.

Ik denk dat mensen verrast zullen zijn door wat we uitbrengen. Helaas was de schaduw die de oorspronkelijke oprichters gaven dat ze gewoon kunstenaars waren die geen boeken konden schrijven, dus mensen veegden het hele beeld met die penseel.

Aangezien ik mijn computer met mijn drie kinderen moet delen, is het meestal niet een site waar ik zoveel tijd aan besteed. Ik ben meestal op de Nickelodeon site, kleuren met mijn kleine vijf jaar oud of zoiets.

Spawn stond op dat moment duidelijk bovenaan de hitlijsten, dus je krijgt veel kansen.

Ik doe nog steeds wat inkt hier en daar en ik heb eigenlijk een boek dat ik helemaal ga inkten.

Hier is een angst voor mij, Ik wilde nooit een van die jongens zijn die werd gedefinieerd door een oeuvre van 20 jaar oud.

Anthologie toont als geheel mensen bang maken. De netwerken kunnen er niet helemaal omheen.

De deal is dat je het kunt doen, je bent me niets verschuldigd, maar uiteindelijk ben ik de eigenaar van de film. Dan kan ik eigenlijk naar buiten gaan en herdrukken of niet herdrukken als ik dat wil.

Ik hoor er niet bij. Niet hier. Niet nu. Ik moet terug. De weddenschap was vervalst, hij liet me geloven. Nu is er duisternis in mijn ziel. Ik wil sterven . . . nogmaals. Maar ik kies ervoor om terug te komen, waarom?

Hoezeer we de vrouwen ook stereotyperen, we doen het met de jongens. De jongens zijn allemaal knap, niet te veel lelijke superhelden. Ze hebben allemaal hun haar terug gekregen. Ze hebben perfecte borstspieren. Ze hebben geen haar op hun borst. Ik bedoel, het is Ryan Gosling op steroïden. Toch? Ze zijn allemaal mooi. Dus we stereotyperen en doen het bij beide geslachten. We laten toevallig wat meer huid zien als we bij de dames zijn.

Voor mij stond ik altijd aan de zijlijn, want tot nummer 50 deden we alleen Spawn. Ik was niemand aan het werven omdat ik geen boeken had om aan te werken.

Ik had geen interesse om voor het systeem te werken.

Ongeveer 85 procent van wat je ziet is gewoon omdat ik aan de telefoon sta en zeg: 'Laten we dit gaan doen'. Ik doe geen marktonderzoek of testgroepen of focusgroepen. Ik ga gewoon: 'het is mijn bedrijf; zou ik het persoonlijk kopen?'

Het werkt in het stripboek, maar naarmate het publiek ouder en geavanceerder is geworden, denk ik dat de verhalen ermee moeten opgroeien. Dit is een verhaal over een paar rivaliserende bendes en wat er mis gaat in een paar dagen.

Dat werd een grote tijd in stripboeken omdat het was toen mensen begonnen uit te breken in onafhankelijke dingen, de markt werd verstikt met speculanten en iedereen probeerde zijn eigen truccovers te maken.

De poging is dat we een paar minuten onder onze riem willen krijgen, afhankelijk van hoe goed de tests zijn en dat naar Hollywood willen brengen. De fallback is dat we sowieso naar DVD gaan. Dat hebben we geregeld.

Image moet zijn eigen fort zijn, ondanks de eigenaren. Mensen kunnen dat niet scheiden of ze begrijpen niet dat je dat kunt in-en uitschakelen voor elk van de verschillende entiteiten.

Als ik ooit iets doe, is het misschien een fantasie elf ding of zelfs een schattig, grappig ding. Gewoon om iets bijzonders te doen. Ik heb mijn superheld optreden gedaan.

Ik ben een man die graag iets cools, griezelig en spannend kijkt en er is geen show om als volwassene naar te kijken waar ik zelfs maar vier seconden bang voor zou zijn.

Ik denk dat de wrok meer dan $100 miljoen verdiende, maar geen van hen had lange benen nadat ze uitkwamen maar ze openden zich allemaal en vonden een publiek. Als je die films voor een prijs kon maken, wat ik met Spawn wil doen, dan zou je wat succes kunnen hebben.

Ik herinner me dat er iemand was. Iemand om van te houden. Iemand om te haten. En ik was iets. Iets speciaals. En er trots op. Voor een tijdje. Toen keerden ze zich tegen mij. Hij keerde zich tegen mij. Ik weet het nog . . . sterven.

Als je motieven niet schoon zijn, wordt geld zelf slecht. Maar als we niet genoeg geld hebben, zegt de wereld dat we verliezers zijn. Dus wat onze plaats in de samenleving bepaalt, is niet hoeveel vriendelijkheid in ons hart zit, maar hoeveel kwaad in onze portemonnee zit.

Ik heb het geluk gehad om op plaatsen te komen waar de vraag niet is waarom heb ik het gedaan? De vraag voor mij is altijd, Waarom heeft niemand anders het voor mij gedaan? Dat zijn degenen waar ik mijn hoofd over krab.

Ik wil als vrij man naar mijn graf. Overleven tegen reuzen-dat is de overwinning.

Ik ben het zat om andere mensen in mijn hersenen te laten kijken. Ik ben klaar.

Maar nogmaals, ik heb mijn tijd met Marvel en DC doorgebracht, dus er was die periode van mijn leven waarin ik probeerde te leren tekenen en verhalen op een juiste manier te vertellen.