Clive Barker beroemde citaten

We zijn allemaal onze eigen begraafplaatsen, geloof ik; we hurken tussen de graven van de mensen die we waren. Als we gezond zijn, is elke dag een viering, een dag van de doden, waarin we dankbaar zijn voor de levens die we hebben geleefd, en als we neurotisch zijn, broeden en rouwen we en wensen we dat het verleden nog steeds aanwezig was.

Zei ik dat ze mooi was? Ik had het mis. Schoonheid is een te tam begrip; het roept alleen gezichten op in tijdschriften. Een mooie welsprekendheid, een kalmerende symmetrie; niets daarvan beschrijft het gezicht van deze vrouw. Dus misschien moet Ik aannemen dat ik het niet recht kan doen met woorden. Het volstaat te zeggen dat het je hart zou breken om haar te zien; en het zou herstellen wat op hetzelfde moment gebroken was; en je zou twee keer zijn wat je eerder was geweest.

Ik hou niet van PG-13 horrorfilms. Ik denk dat ze een contradictio in terminis zijn.

Ze had een deur geopend... en nu wandelde ze met demonen. En aan het einde van haar reis zou ze wraak nemen... De pijn had een ***** van haar gemaakt.

Een monster wacht in mij,een stoofpot van wonden en ellende.Maar nog vuriger in leven en ledematen, het ik dat op de loer ligt in hem

U snijdt iets in stukken dat levend en mooi is om uit te vinden hoe het leeft en waarom het mooi is, en voordat u het Weet, is het geen van beide, en u staat daar met bloed op uw gezicht en tranen in uw ogen en alleen de vreselijke pijn van schuld om het te laten zien.

Alles is in beweging: alles verandert; het lichaam verandert, de ziel verandert. Wij zijn in staat tot buitengewone zelf-transmutat ion en interne zelf-transformatie.

Ik ben ervan overtuigd dat een verhaal maar zo goed is als de schurk.

Dromen in afzondering kan zeker prachtig zijn; maar dromen in gezelschap lijkt mij oneindig veel beter.

We zijn te veel onszelf. Bang om los te laten wat we zijn, in het geval we niets zijn, en zo stevig vasthouden, verliezen we al het andere.

Die oude huichelaars. Ze praten over het doden van heksen, maar het goede boek is vol magie. De Nijl in bloed veranderen en de Rode Zee scheiden. Wat is dat als het geen goede ouderwetse magie is? Wil je een beetje water in de wijn? Geen probleem! Hoe zit het met het opwekken van de dode Lazarus? Zeg het maar.

..Ze had dat soort pragmatisme dat haar de eerste thee zou maken na Armageddon.

[Horrorfictie] laat ons zien dat de controle die we denken te hebben puur illusoir is, en dat we elk moment wankelen op chaos en vergetelheid.

Ik wil herinnerd worden als een imaginer, iemand die zijn verbeelding gebruikte als een manier om voorbij de grenzen van het zelf te reizen, voorbij de grenzen van vlees en bloed, voorbij de grenzen van misschien zelfs het leven zelf, om een gevoel van orde te ontdekken in wat een ongeordend universum lijkt te zijn. Ik gebruik mijn verbeelding om Betekenis te vinden, zowel voor mezelf als, hoop ik, voor mijn lezers.- Clive Barker.

elke dwaas kan gelukkig zijn. Er is een man met een echt hart voor nodig om schoonheid te maken van de dingen die ons doen huilen.

Iedereen is een boek van bloed; waar we ook geopend worden, we zijn rood.

Niets anders verwondt zo diep en onherstelbaar. Niets anders berooft ons zoveel van hoop als onbemind zijn door iemand van wie we houden

Ik ben een mens en mensen zijn dieren die verhalen vertellen. Dit is een geschenk van God, die onze soort in het leven heeft geroepen, maar het einde van ons verhaal niet heeft verteld. Dat mysterie baart ons zorgen. Hoe kan het anders? Zonder het laatste deel, denken we, hoe kunnen we zin geven aan alles wat er eerder is gebeurd: dat wil zeggen, ons leven? Dus maken we onze eigen verhalen, in koortsachtige en jaloerse imitatie van onze Maker, in de hoop dat we toevallig zullen vertellen wat God onverteld heeft gelaten. En als we ons verhaal afmaken, begrijpen we waarom we geboren zijn.

Niets begint ooit. Er is geen eerste moment; geen enkel woord of plaats waaruit dit of enig verhaal voortkomt. De draden kunnen altijd teruggevoerd worden naar een eerder verhaal, en de verhalen die daaraan voorafgingen; hoewel naarmate de stem van de verteller afneemt, de verbindingen steeds zwakker lijken te worden, want elk tijdperk zal willen dat het verhaal wordt verteld alsof het van zichzelf is gemaakt.

Het kwaad, hoe machtig het ook leek,kon door zijn eigen eetlust ongedaan worden gemaakt.

Zombies zijn de liberale nachtmerrie. Hier heb je de massa ' s, die je graag lief zou hebben, die aan je voordeur verschijnen met hun gezichten eraf vallen; en je probeert zo menselijk mogelijk te zijn, maar ze eten tenslotte de kat op. En de angst voor massa-activiteit, voor hersenloosheid op nationale schaal, ligt ten grondslag aan mijn angst voor zombies.

Je moet je eigen waanzin vertrouwen.

Vroeg of laat moet zelfs de meest ambitieuze vraatzuchtige wegkruipen en de troost van het vomitorium zoeken.

Geloof me, als Ik zeg: er zijn geen twee krachten die de ziel bevelen. De ene is God, de andere is het getij. Anon uit de roman Abarat

Ik heb niet eens een leven gehad dat ik mijn eigen leven zou kunnen noemen, en jij bent klaar om me in het grote ontwerp te plaatsen. Nou, ik denk niet dat ik wil gaan. Ik wil mijn eigen ontwerp zijn.

Niets begint ooit. Er is geen eerste moment; geen enkel woord of plaats waaruit dit of enig ander verhaal voortkomt.

Laat de krankzinnige wijsheid vinden in hun waanzin voor de gezonde, en laat de gezonde dankbaar zijn.

Wat men zich voorstelt, kan nooit verloren gaan.

Gezongen op de melodie van O kerstboom o wee is mij, o wee is mij, Ik had vroeger een hamsterboom, maar die werd opgegeten door een salamander, en nu heb ik geen knuffelvrucht, o wee is mij, o wee is mij, Ik had vroeger een hamsterboom!

In het beste geval kun je de dood op afstand houden, je kunt doen alsof hij er niet is; maar hem volledig ontkennen is een ziekte. En ik denk dat horrorfictie een van de manieren is om deze problemen te benaderen, en, misschien pervers, om te genieten van een plaatsvervangende confrontatie met hen.

Alle dingen zijn waar. God is een Astronaut. Oz is boven de regenboog, en Midian is waar de monsters wonen.- Peloquin.

Duisternis heeft altijd een rol te spelen. Zonder dat, hoe zouden we weten wanneer we in het licht wandelden? Het is pas wanneer zijn ambities te groot worden dat het moet worden tegengewerkt, gedisciplineerd, soms-als het nodig is-voor een tijdje ten val gebracht. Dan zal het weer opstaan, zoals het moet.

Ik kan in je ogen zien dat er geen naad van onaangeboorde vreugde meer in je is. Het beste van het leven is gekomen en gegaan. Die dagen toen plotselinge openbaringen over je heen raasden, en je visioenen had van de juistheid van alle dingen en van je plaats onder hen; het is geschiedenis. Je bevindt je nu op een donkere plek.

Wandel met zorg in donkere plaatsen en stel geen geloof in iemand die u de vergeving van de Heer belooft of een bepaalde plaats in het paradijs.

Originaliteit bestaat niet. Het is allemaal eerder gezegd, eerder geleden. Als iemand dat Weet, is het dan een wonder dat liefde mechanisch wordt en de dood slechts een scène die moet worden vermeden? Er is ook geen absolute kennis te verkrijgen. Gewoon weer een ritje op de draaimolen, weer een wazig tafereel van lachende gezichten en bedroefde gezichten.

Ik heb twee dingen geleerd in mijn leven. Liefde is het begin en het einde van alle Betekenis. En twee dat het hetzelfde is, welke vorm onze ziel ook heeft aangenomen op deze reis. Liefde is liefde. Is liefde.

Wij zijn de ster en de duisternis het peirces

Heb geduld; de geliefden zullen lijden geliefden zullen altijd lijden.

De maan was achter hem opgegaan, de kleur van de onderbuik van een haai. Het verlichtte de verwoeste muren, en de huid van zijn armen en handen, met zijn ziekelijk licht, waardoor hij verlangde naar een spiegel waarin hij zijn gezicht kon bestuderen. Hij zou zeker in staat zijn om de botten onder het vlees te zien; de schedel glinsterde zoals zijn tanden glinsterden toen hij glimlachte. Was dat niet wat een glimlach zei? Hallo wereld, zo zal ik eruitzien als de natte delen verrot zijn.

Immers, waar kunnen de glorieuze, de goofy, en de god-achtige schouder aan schouder staan?

magie is de eerste en laatste religie van de wereld. Het heeft de kracht om ons heel te maken, om onze ogen te openen voor de heerschappijen en ons terug te brengen naar onszelf. Alles wat niet wij zijn, zijn ook wijzelf. We zijn verbonden met alles wat was, is en zal zijn. Van het ene uiteinde van de Imajica naar het andere. Van de kleinste splinter die over deze vlam danst tot de Godheid zelf.

Angst is een plek waar je gewoon de waarheid vertelt

Maar ik denk dat mensen van nature religieus zijn als soort, dus je hebt geen specifiek excuus nodig om het pervers onheilige te onderzoeken.

Alles wat ik ooit wilde doen is de dag donkerder maken en de nacht opfleuren

Maak je eigen werelden. Maak je eigen wetten. Maak je eigen creaties, je eigen sterrenstelsels. Voel je niet verantwoordelijk voor iemand, of alsof je moet creëren naar een voorbestemd model. Je hoeft niet te schrijven zoals ikzelf, of King of Anne Rice: wees jezelf. Niets is mooier dan het ontdekken van een nieuwe stem, vooral als het toevallig de jouwe is.

Ik heb altijd gedacht dat het meest buitengewone speciale effect dat je zou kunnen doen, is om een kind te kopen op het moment van zijn geboorte, het op een stoeltje te zetten en te zeggen: "Je hebt drie jaar en tien," en elke minuut een foto te nemen. En we zullen je tien jaar na je dood zien en fotograferen, dan zullen we de film draaien."Zou dat niet buitengewoon zijn? We zagen dit ding groter en groter worden, en bloeien om buitengewoon en mooi te worden, en dan zagen we het afbrokkelen, vergaan en rotten.

Ik was een raar klein kind. Ik was erg geïrriteerd, verveeld, gefrustreerd. Ik voelde mijn verbeelding in mijn hoofd borrelen zonder een manier te hebben om zichzelf uit te drukken. Met een potlood en papier zou ik geen trein of huis tekenen. Ik zou deze monsters, beesten en demonen tekenen.

Mijn verbeelding is mijn polestar; ik stuur daarnaar.

De schilderijen van Francis Bacon voor mijn ogen zijn erg mooi. De schilderijen van Bosch of Goya zijn voor mij erg mooi. Ik heb ook voor diezelfde schilderijen gestaan met mensen die zeiden: 'Laten we zo snel mogelijk naar de Botticellis gaan.'Ik ben natuurlijk blijven hangen.

Reis naar het einde van de dag, kom de vuurvlieg, kom de maan; zeg een gebed voor Gods goede genade en slaap met overleveringen op je gezicht.