Stan Lee beroemde citaten

Ik ben een gefrustreerde acteur. Mijn ... doel is om Alfred Hitchcock te verslaan in het aantal cameo ' s. Ik ga proberen zijn record te breken.

Voor mij is schrijven leuk. Het maakt niet uit wat je schrijft, zolang je maar een verhaal kunt vertellen.

Achilles, zonder zijn hiel, zou je zijn naam vandaag niet eens kennen.

Ik heb een reputatie voor het maken van superhelden, maar ik hou van allerlei soorten schrijven. Eigenlijk weet bijna niemand dit, maar ik heb waarschijnlijk net zoveel humorverhalen geschreven als superheldenverhalen.

Als Shakespeare en Michelangelo vandaag nog leefden, en als ze besloten om samen te werken aan een strip, zou Shakespeare het script schrijven en Michelangelo zou het tekenen. Hoe kan iemand zeggen dat dit niet zo ' n kunstvorm is als iets op aarde?

Dus ik ben het gelukkigst als ik werk met kunstenaars en schrijvers, en betrokken ben bij verhalen, of we het nu hebben over animatie of films of strips of televisie.

Ik ben geen profeet, maar ik denk dat stripboeken altijd sterk zullen zijn. Ik denk niet dat iets echt het pure plezier en plezier kan verslaan van het vasthouden van een tijdschrift in je hand, het lezen van het verhaal op papier, in staat zijn om het op te rollen en in je zak te stoppen, later opnieuw te lezen, het aan een vriend te laten zien, het bij je te dragen, het op een plank te gooien, ze te verzamelen, veel tijdschriften op een rij te hebben en ze opnieuw als een serie te lezen. Ik denk dat jongeren daar altijd van gehouden hebben. Ik denk dat ze dat altijd zullen doen.

Wat voor mij leuk is, is proberen de personages geloofwaardig of realistisch te laten lijken. En het is vooral uitdagend als je fantasieverhalen doet, als je superhelden doet.

Ik wilde dat ze divers waren. Het hele onderliggende principe van de X-Men was om te proberen een anti-onverdraagzaamheid verhaal te zijn om te laten zien dat er goed is in elke persoon,

Mijn grootste spijt is dat ik niet echt tijd heb om te lezen.

Vroeger schaamde ik me omdat ik gewoon een stripboekschrijver was terwijl andere mensen bruggen bouwden of medische carrières gingen maken. En toen begon ik te beseffen: entertainment is een van de belangrijkste dingen in het leven van mensen. Zonder dat zouden ze uit het diepe kunnen gaan. Ik heb het gevoel dat als je in staat bent om mensen te vermaken, je iets goeds doet.

Ik denk dat mensen altijd van dingen hebben gehouden die groter zijn dan het leven, dingen die fantasierijk zijn.

Ik had nooit gedacht dat Spider-Man het wereldwijde icoon zou worden dat hij is. Ik hoopte dat de boeken zouden verkopen en dat ik mijn baan zou houden.

Vrijwel elk kind wordt blootgesteld aan reuzen en ogres en pratende wolven, enzovoort. En magie. En ik denk dat je nooit je liefde voor die fantasierijke, fantasierijke, vergezochte, fantastische personages en situaties ontgroeit.

Om eerlijk te zijn, toen ik deze verhalen een miljoen jaar geleden schreef, dacht ik op de een of andere manier nooit aan films. Het zou bijna wonderbaarlijk zijn geweest als deze dingen ooit films waren geweest. Voor mij waren het gewoon stripboeken die ik hoopte te verkopen zodat ik mijn baan kon houden.

We zouden allemaal superkrachten willen hebben. We willen allemaal dat we meer kunnen doen dan we kunnen.

Superhelden in New York, geef me een pauze!

Stripboeken volgen met de verhuizing-als mensen de film zien en als ze geïnteresseerd zijn in het personage en meer van het personage willen zien, beginnen ze de stripboeken te kopen. Dus een goede film helpt de verkoop van de stripboeken en de stripboeken helpen de film en de ene hand wast de andere. Dus ik denk niet dat er een reden is om te denken dat comics zullen uitsterven.

De stripboeken zelf worden steeds meer geletterd. En er zijn mensen die scenarioschrijvers en TV-schrijvers en romanschrijvers zijn die voor de strips schrijven, om de een of andere reden, ze houden ervan om het te doen en sommige van de kunstwerken in de strips, ik bedoel het rivaliseert met alles wat je zult zien hangen aan de muren van musea, het zijn illustraties meer dan tekeningen en alle mensen ontdekken dit en ze keren zich ernaar.

Het cliché dat ik probeerde te vermijden was dat ik een hekel had aan "Tiener sidekicks."Ik heb altijd gedacht dat als ik een superheld was, er geen manier was op Gods aarde dat ik met een tiener zou omgaan. Dus mijn uitgever stond erop dat ik een tiener in de serie had, omdat ze altijd het gevoel hadden dat tieners de boeken niet zouden lezen tenzij er een tiener in het verhaal zit; wat onzin is.

Ik schreef al jaren stripboeken en ik deed ze om een uitgever te behagen, die vond dat strips alleen door zeer jonge kinderen of domme volwassenen worden gelezen. En daarom moeten we de verhalen heel simplistisch houden. En dat was wat ik haatte.

Comics zullen er altijd zijn. Ik denk dat er iets leuks is aan een stripboek. Mensen houden ervan om ze vast te houden, de pagina 's om te draaien, op te vouwen, op te rollen, ze in hun achterzak te steken, ze aan een vriend te laten zien en te zeggen: "Hé, kijk hier eens naar."

Niemand heeft een perfect leven. Iedereen heeft iets waarvan hij wenst dat het niet is zoals het is.

We leven in een wereld waarin alles heel snel gaat. We zijn een erg visuele samenleving geworden, dus ik denk dat het heel natuurlijk is dat mensen gefascineerd zijn door de illustraties in een verhaal.

Het maakt niet uit hoe goed een verhaal is, als je bij een kiosk bent en je ziet veel stripboeken, Weet je niet hoe goed het verhaal is tenzij je het leest. Maar je kunt het kunstwerk meteen zien en je weet of je het kunstwerk leuk vindt, of het je grijpt of niet.

In zekere zin is het kunstwerk het belangrijkste om iemand een boek te laten kopen. De persoon zal waarschijnlijk geen boek kopen als hij het kunstwerk niet leuk vindt. Als je het voor het kunstwerk koopt, hoop je dat het verhaal ook goed zal zijn.

Als je de geweldige verhalen uit de strips combineert met de actie en visuele opwinding van de films, wordt het niet beter!

Ik denk dat mensen geïnteresseerd zijn in alles wat een beetje groter is dan het leven en dat kleurrijk is en - weet je, wat ze leuk vinden? Ze houden van sprookjes voor volwassenen.

Als je een kunstenaar wilt zijn, neem dan een schetsblok mee en schets alles wat je ziet. Get zodat je alles kunt tekenen en het ziet eruit zoals het hoort te zijn. Het is veel werk, maar als je het echt in je hebt, is het niet zoals werk. Het wordt leuk.

Het enige advies dat iemand kan geven is, als je schrijver wilt worden, Blijf schrijven. Lees alles wat je kunt, lees alles.

Ik hou van Silver Surfer omdat hij de meest filosofische is, altijd filosoferend over het menselijk ras en de menselijke conditie en waarom mensen zijn zoals ze zijn, waarom ze deze prachtige planeet waarop ze leven niet waarderen... hij heeft een mooie morele toon.

Ik hou van Spider-Man omdat hij de beroemdste is geworden. Hij is degene die het meest op mij lijkt-niets komt ooit 100 procent in orde; Hij heeft veel problemen, en hij doet dingen verkeerd, en ik kan me daar mee identificeren.

Als kind las ik graag Sherlock Holmes. Je ziet hem niet als een superheld, maar hij was zo verdomd veel slimmer dan wie dan ook.

Stripboeken zijn voor mij sprookjes voor volwassenen.

Fans zijn bijna altijd aardig. Ik vind echt dat ze zelden te sterk zijn.

Ik doe congressen soms om het weekend. Wanneer ik tijd heb, en het is niet te ver weg. Ik krijg veel uitnodigingen (om op congressen te verschijnen) in andere landen en ik moet ze afwijzen.

Ik denk dat ik me heb gerealiseerd dat entertainment niet gemakkelijk wordt afgewezen. Naast de Betekenis (van een kunstwerk) is het belangrijk voor mensen. Zonder dat kan het leven saai zijn.

Een lied zingen, sporten - alles wat vermaakt, dat mensen wegneemt van hun eigen problemen, is goed.

Ik heb nooit begrepen waarom mensen drugs gebruiken. Ze zijn gewoontevormend en ze kunnen je doden. Ik had niets nodig om me op te vrolijken of me creatiever te laten voelen, en ik had ze niet nodig om me te helpen met vrouwen.

Ik heb nooit voor andere mensen geschreven. Ik hield van mensen die problemen hadden die ik misschien had, omdat we allemaal onzekerheden hebben, spijt. Ik hou van helden die niet 100 procent perfect waren, die dingen om voor te zorgen.

Het leven is nooit helemaal zonder uitdagingen.

Alleen omdat je superkrachten hebt, betekent dat niet dat je liefdesleven perfect zou zijn. Ik denk niet dat superkrachten automatisch betekenen dat er geen persoonlijkheidsproblemen, familieproblemen of zelfs geldproblemen zullen zijn. Ik heb net geprobeerd om personages te schrijven die mensen zijn die ook superkrachten hebben.

Ik dacht dat het geweldig zou zijn om superhelden te maken die dezelfde soort levensproblemen hebben als elke lezer - die iedereen zou kunnen hebben.

Het enige waar ik aan dacht toen ik mijn verhalen schreef, was: "ik hoop dat deze stripboeken zouden verkopen, zodat ik mijn baan kan houden en de huur kan blijven betalen."Nooit in een miljoen jaar had ik me kunnen voorstellen dat het zou veranderen in wat het nu is. Nooit.

Ik werk gewoon met ideeën in mijn hoofd en met tekeningen die de kunstenaars hebben gemaakt. En plotseling om deze dingen tot leven te zien komen in films - het is gewoon geweldig.

Als er mensen zijn die het werk dat je hebt gedaan leuk vinden, daarom, ze vinden je leuk en willen je handtekening en een foto maken, dat is echt bevredigend. Je moet dankbaar zijn.

Kwaliteit. Dat is het eerste woord, het enige woord dat in me opkomt als ik denk aan de boeken die Abrams publiceerde. In een wereld waar zoveel bedrijven bereid zijn om te bezuinigen, om dingen op de gemakkelijke manier te doen om de bottom line te verbeteren, is het verheugend om te weten dat er één bedrijf is dat duidelijk zo trots is op zijn eindproduct, één bedrijf waarop altijd kan worden gerekend om een boek te ontwerpen en te produceren dat op zichzelf net zo goed een kunstwerk is als de illustraties op de pagina ' s.

Overal waar we nieuws, opwinding, mysterie en avontuur vinden, vinden we ook de krantenverslaggever. Altijd op de hoogte voor iets nieuws, klaar om zijn leven te riskeren voor een primeur en het vinden van avontuur in elke hoek van de wereld.

Het" probleem " is dat Comic-Con zo verdomd succesvol is. De mensen die er zijn, lijken een geweldige tijd te hebben. De grootte ervan maakt het spannend. Waar je ook kijkt, er is iets spannends. De bezoekers zijn altijd op zoek naar een bekend gezicht. Het is ofwel ' er is een filmster! Of: 'er is een TV-ster! Of, ' daar is de man die de Groene Lantaarn tekende!"Het betekent zoveel voor de fans. Het geeft ze het gevoel dat ze zijn waar het gebeurt. Het is net Woodstock.

De enige keer dat ik op de set GA is als ik een cameo moet doen in de film. Ik ga naar de set en ik doe mijn kleine cameo en ik ontmoet alle mensen. Het is een geweldige manier om de dag door te brengen. En dan ga ik terug naar mijn eigen wereld.