Susan Abulhawa beroemde citaten

We zijn allemaal geboren met de grootste schatten die we ooit in het leven zullen hebben. Een van die schatten is je geest, een ander is je hart.

Ze hadden gebombardeerd en verbrand,gedood en verminkt,geplunderd en geplunderd.Nu waren ze gekomen om het land op te eisen.

Want als het leven haar iets had geleerd, was het dat genezing en vrede alleen kunnen beginnen met het erkennen van de onrechtvaardigheden die zijn begaan.

Liefde kan zich niet verzoenen met misleiding

Wij komen uit het land, geven haar onze liefde en arbeid, en zij voedt ons in ruil. Als we sterven, keren we terug naar het land. In zekere zin bezit ze ons. Palestina Bezit ons en wij behoren haar toe

Een ogenblik kan een brein verpletteren en de loop van het leven veranderen, de loop van de geschiedenis.

Het land en alles erop kan worden weggenomen, maar niemand kan je kennis of de graden die je verdient afnemen

Taaiheid vond vruchtbare grond in de harten van de Palestijnen, en de korrels van verzet ingebed zich in hun huid. Uithoudingsvermogen ontwikkelde zich als een kenmerk van de vluchtelingensamenleving. Maar de prijs die ze betaalden was het onderdrukken van tedere kwetsbaarheid. Ze leerden het martelaarschap te vieren. Alleen het martelaarschap bood vrijheid. Pas na de dood waren ze eindelijk onkwetsbaar voor Israël. Martelaarschap werd de ultieme uitdaging van de Israëlische bezetting.

Zouden woorden de onmetelijkheid van leven en dood zo dicht bij elkaar verbrijzelen?

De dood, in zijn zekerheid, eist zijn gepaste respect en rust voordat het mijn hand neemt.

De wortels van ons verdriet gaan zo diep in het verlies dat de dood bij ons komt wonen als een familielid dat je gelukkig maakt door je te ontwijken, maar die nog steeds een van de familie is. Onze woede is een woede die westerlingen niet kunnen begrijpen. Ons verdriet kan de stonesweep maken. En de manier waarop we liefhebben is geen uitzondering

Nima Shirazi is een zeldzame stem van rationele analyse en politiek inzicht die een welsprekend tegenwicht biedt aan de alomtegenwoordige absurditeiten die deel uitmaken van het populaire politieke discours.

Het maakt niet uit wie je bent, welke grootheid je ook hebt bereikt in je leven of welke geschenken je aan de rest van de mensheid hebt gegeven, als je Israël bekritiseert, moet je verwachten persona non grata te worden. Je zou een totale aanval van aanvallen moeten verwachten ...

Hoe kan iemand het eerste moment van liefde vinden? Wanneer, op welk moment, wordt de donkere hemel van de nacht blauw?

Ik zie het leven druppelen uit de kogelwond van een zestienjarig "voorbeeld" en verwonder me over hoe zwakke dingen, zelfs woorden, wreed en meedogenloos zullen worden om macht te krijgen,ondanks rede of geschiedenis

Amal, ik geloof dat de meeste Amerikanen niet liefhebben zoals wij. Het is niet voor een inherente tekortkoming of superioriteit in hen. Ze leven in de veilige, ondiepe delen die zelden menselijke emoties in de diepten duwen waar we wonen.

Een aanhoudende bries tilde de dunne gordijnen op en fladderde een paar momenten van rust in de turbulente dag.

Onder de gebroken beloften van supermachten en onder de onverschilligheid van de wereld voor vergoten Arabisch bloed.

Ik weet dat ze huilt. Haar tranen vallen aan de verkeerde kant, in de bodemloze put in haar.

De Israëlische bezetting stelt ons heel jong bloot aan de uitersten van onze emoties, totdat we alleen in het extreme kunnen voelen.

Want Ik zal mijn menselijkheid houden, hoewel ik mijn beloften niet heb gehouden. ... en liefde zal niet uit mijn aderen gerukt worden.

de keerzijde van liefde is ondraaglijk verlies.

liefde is waar we over gaan, mijn schat", zegt ze. Zelfs in de dood is onze liefde niet vervaagd, want ik leef in uw aderen.

Ik ben verdrietig voor hem. Triest voor de jongen gebonden aan de moordenaar. Ik ben verdrietig over de jongeren die door hun leiders zijn verraden voor symbolen en vlaggen en oorlog en macht.

"Altijd" is een goed woord om in te geloven.

Weet u, moeder, dat Haj Salem levend begraven werd in zijn huis? Vertelt hij nu verhalen in de hemel? Ik wou dat ik een kans had gehad om hem te ontmoeten. Om zijn tandeloze grijns te zien en zijn leerachtige huid aan te raken. Om hem te smeken, zoals je in je jeugd deed, om een verhaal uit ons Palestina. Hij was meer dan honderd jaar oud, moeder. Om zo lang te hebben geleefd, alleen om dood te worden verpletterd door een bulldozer. Is dat wat het betekent om Palestijn te zijn?