George A. Romero beroemde citaten

Ik ben als mijn zombies. Ik blijf niet dood!

Iedereen kent de regels,ook al breken sommigen die regels.

Als ik faal, schrijft de filmindustrie me af als een andere statistiek. Als het me lukt, betalen ze me een miljoen dollar om naar Hollywood te vliegen en een scheet te laten.

Mijn spullen zijn mijn spullen. Ik doe het voor mijn eigen redenen, met behulp van mijn eigen bijzondere set van richtlijnen. Ik ben geen student van het genre. Het kan me niet schelen wat iemand anders doet.

Een zombiefilm is niet leuk zonder een stel domme mensen die rondrennen en observeren hoe ze de situatie niet aanpakken.

Het zou heel moeilijk zijn om een serieus drama te schrijven en sommige van deze dingen te zeggen. Je kunt veel abstracter en zinspelender zijn met horror, en het is erg vergevingsgezind voor de auteur. Je hoeft niet per se een absoluut positief standpunt in te nemen. Je kunt gewoon alles schrijven.

Ik heb ook altijd van het monster in idea gehouden. Ik vind het leuk dat de zombies ons zijn. Zombies zijn de blue collar monsters.

Als filmmaker hou ik van het medium. Ik heb er een grote genegenheid voor en ik heb het geluk gehad om allerlei soorten films te maken. Het grootste deel van het succes dat ik heb gehad, komt van horror. Ik hou van het idee om humor en horror te mengen en voor mij is het allemaal een giechel.

Mijn mening over een goede zombie wandeling is om je hoofd te loll alsof het een beetje te zwaar is en de spieren zijn begonnen te atrofiëren.

Ik denk niet dat je $40 miljoen hoeft uit te geven om eng te zijn. De beste horrorfilms zijn degenen die veel minder begiftigd zijn.

Ik dacht altijd dat de zombies over revolutie gingen, de ene generatie consumeerde de volgende.

Ik word nooit ziek van zombies. Ik word gewoon ziek van producenten.

Als er geen plaats meer is in de hel, zullen de doden over de aarde lopen.

Ik heb altijd het gevoel gehad dat de echte horror naast ons ligt, dat de engste monsters onze buren zijn.

Als filmmaker krijg je net zoveel typecast als een acteur, dus ik zit gevangen in een genre waar ik van hou, maar ik zit erin gevangen!

Mijn zombies zullen nooit de wereld overnemen omdat ik de mensen nodig heb. De mensen zijn degenen die ik het meest haat, en zij zijn waar het probleem echt ligt.

Ik hou van jongens die begrijpelijk zijn en goede jongens die gebrekkig zijn.

Toen ik oud genoeg was om alleen naar de film te gaan, zag ik 'Frankenstein' en 'Dracula' op het grote scherm. Ik werd gewoon verliefd op ze.

Ik ga naar congressen en universiteiten en praat met jonge filmmakers en iedereen maakt een zombiefilm! Het is omdat het makkelijk is om de buren naar buiten te krijgen, zet wat ketchup op hen.

Hoe geweldig Ed ook is, de wijsheid hier is dat hij geen film kan dragen. Ze betalen hem $3 miljoen om de tweede banaan te zijn in Julia Roberts things. Maar ze geven geen 3 miljoen dollar voor een Ed Harris film.

Voor een katholiek kind op een parochieschool was de enige manier om de mishandeling te overleven - door klasgenoten, niet de nonnen - om de grappige man te zijn.

Ik ben opgegroeid met DC Comics, morele verhalen waar de slechteriken hun straf kregen. Voor mij deden de bloederige panelen of groteske dingen me lachen.

Sinds 'Lassie' en 'Old Yeller' kijk ik geen dierenfilms meer. Dieren in films sterven altijd.

Films gaan over ontsnappen.

The Thing from Another World was de eerste film die me echt bang maakte.

Ik heb brieven gekregen, maar vooral van Bijbelgordeltypes die zeggen: Jij moet Satan zijn! Ze komen regelrecht naar buiten en noemen me Satan en hopen dat ik verdoemd ben naar de hel.

Je kunt gemakkelijk op je gezicht vallen als je in een bepaalde richting gaat. De vogels is een goed voorbeeld, sommige mensen zijn echt fobisch over vogels die over hun hoofd vliegen, en sommigen geven er niet om. Het is iets persoonlijks.

Ik kan niet echt lachen met zombies. Het zijn geen leugenaars. Het zijn geen bedriegers.

Het is verbazingwekkend hoe diep in de populaire cultuur het wezen is geworden. Er zijn zombie wandelingen in elke grote stad. Ik woon in Toronto, en vorig jaar kwamen er 3.000 mensen verkleed als zombies.... Ik snap het niet. Misschien is het een gemakkelijk kostuum: spat wat ketchup op en scheur je jeans-hoewel de meeste mensen al gescheurde jeans hebben-en je bent klaar.

Iedereen die zich afstemt op Rush Limabaugh weet al wat hij gaat zeggen en is al geneigd om het ermee eens te zijn. Dus het creëert stammen.

Mensen noemden' 28 Days 'en' 28 Weeks ' zombiefilms, en dat zijn ze niet! Het is een soort virus, ze zijn niet dood.

Ik verwacht dat er binnenkort een zombie op Sesamstraat verschijnt, die kinderen leert tellen.

Ik houd een klein notitieboekje bij van dingen die ik met de zombies kan doen die misschien dom en leuk zijn.

Niets is ooit echt tot het echt is.

Er zijn zoveel factoren als je aan je eigen films denkt. Je denkt aan de mensen met wie je hebt gewerkt, en vergeet de film. Je kunt de film niet lang vergeven. Het duurt een paar jaar om er met enige objectiviteit naar te kijken en de gebreken ervan te vergeven.

Zombies zijn de blue-collar monsters

Het meest realistische bloed dat Ik heb gezien is wanneer Marlon Brando in elkaar geslagen wordt aan de waterkant.

Ik denk dat je alleen vrij bent als je werkt met zeer laag of enorm geld.

Ik geloof echt dat je horror heel goedkoop kunt doen. Ik denk niet dat het iets te maken heeft met de effecten, de effecten zijn niet de belangrijkste onderdelen.

Als een horrorfilm toeslaat, zegt iedereen: 'laten we een horrorfilm maken. Het is het genre dat nooit sterft.

Zombies zijn altijd snel in videogames. Het is logisch als je erover nadenkt. Die spellen gaan allemaal over hand-oog coördinatie en hoe snel je ze kunt krijgen voordat ze je krijgen.