Suzanne Farrell beroemde citaten

Je bent nooit meer een individu dan wanneer je een gelukkige teamspeler bent.

Ik hield niet van het podium omdat het een ontsnapping aan mezelf of mijn saaie leven bood, maar omdat ik, als het gordijn opging, kon zijn wie ik wilde zijn, en dat was echte vrijheid om mezelf te zijn.

Zodra ik muziek hoor, begint er iets in mij te trillen.

Ik stelde me als doel om de beste danser te zijn die ik kon zijn. Niet de beroemdste of best betaalde danser, maar de beste die ik kon zijn. Uit deze discipline kwam grote vrijheid en rust.

Goed theater moet altijd mensen wegsturen die zich veranderd voelen.

... de Kunsten zijn de ziekenhuizen voor onze zielen ...

Behandel elke les alsof het je eerste is.

Als je voor een publiek op het podium staat, wil je het hele publiek betrekken. Als er duizend mensen in het theater zijn, moet je op duizend verschillende manieren dansen, niet op een duizendste van een manier.

Als je op het podium staat, zie je geen gezichten. De lichten zijn in je ogen en je ziet alleen deze zwarte leegte voor je. En toch Weet je dat er leven is daarbuiten, en je moet je boodschap overbrengen.

Ik had twee zussen, en we zouden ons graag verkleden en doen alsof we chique, verfijnde dames waren. En ik denk dat dat een geweldige voorbereiding was, op een bepaalde manier.

Maar wat mijn motivatie was, was muziek, en het feit dat ik graag beweeg. Ik beweeg altijd.

Het eten van een gezond dieet gaat niet alleen over het eten van een paar speciale voedingsmiddelen. Er is een groter plaatje. Je moet matiging oefenen, een verscheidenheid aan voedingsmiddelen eten en voldoende fysieke activiteit krijgen.

Het is ondankbaar om te wensen dat je iets anders deed op het moment dat je leeft. Je hebt niet geleefd in het moment dat je echt leeft, je wenst dat je ergens anders was.

Niet broeden. Het maakt het moment waarin je leeft niet beschikbaar voor leren en leven.

Toen ik eenmaal begon te dansen, was ik niet het verwende kind of het opstandige kind dat ik als kind was.

Hoewel ik een professional ben en ik weet wat de stappen zijn, Weet ik niet precies hoe ik ze ga doen, omdat ik dat moment nog niet heb meegemaakt. Ik voel me altijd erg onzeker en ik word erg opgewonden.

In feite bestonden balletgezelschappen niet in het Midwesten toen ik een kind was.

Het lichaam kan geweldige dingen doen in een situatie waarin het echt nodig is.

Nadat ik gestopt was met dansen, kon ik niet meer naar mooie muziek luisteren.

Hoewel we uit een stil beroep komen, is het belangrijk voor ons om te verwoorden wat we willen zeggen. (Zoals ik mijn studenten vertel): je zou je hele leven van iemand kunnen houden, maar als je het nooit zegt, hoe zullen ze het dan weten? Er komt een moment dat je moet zeggen wat je bedoelt, waardoor je harder schreeuwt als je danst.

Dansers zijn een groot soort mensen. En ze willen echt dansen zodat je ze niet hoeft te smeken om te werken. Dansers bouwen echter soms muren om zich heen omdat ze zich de hele tijd presenteren: dansen is heel erg een bekentenis.

Vijfde positie, kop, muzikaliteit, energie. Niet zozeer technische dingen - je been hoger krijgen of meer bochten doen, maar dingen die je zouden onderscheiden van andere dansers. De enige manier waarop je anders kunt zijn, is jezelf te zijn als je je geest niet vindt en onthult, je ziet er gewoon uit als elke andere danser.

Ik denk dat het belangrijk was dat ik uiteindelijk leerde om van dansen te houden, in plaats van ballerina te willen worden.

Ik was erg blij dat ik zo normaal mogelijk was voordat ik serieus ging dansen.

In de kunstles was ik het model.

Het bijzondere ballet was niet zo belangrijk als het feit dat ik fysiek gezond was, en in staat was om zo vaak mogelijk naar buiten te gaan en te dansen.

Dat het werk, de bereidheid om risico ' s te nemen, de toewijding, de kans om op het podium te komen en mensen gelukkig te maken, belangrijker was dan beroemd worden, of zelfs wat ik danste.

Ik was een echte tomboy.

Ik kon veel van mijn emoties uitwerken door naar de les te gaan en te dansen.

Aan de andere kant vind ik het geweldig voor iedereen om balletlessen te volgen, op elke leeftijd. Het geeft je discipline, Het geeft je een plek om naartoe te gaan. Het geeft je enige controle in je leven.

Vroeger vond ik het leuk om verkleed te spelen, waar je de jurken en hoge hakken van je moeder of je grootmoeder haalt.

Ik had een prachtige jeugd, afkomstig uit Cincinnati, en ik denk dat het geweldig was om in het leven te gaan dat ik zou gaan hebben, waar je jong moet beginnen als danser.

Ik gaf niet veel om ballet, omdat je meer gedisciplineerd moest zijn, en je leek op iedereen. Het vereiste een bepaald soort conformiteit dat ik niet wilde doen.

En ik dacht: Dit is wat ik wil zijn. En ik wist dat dansen mijn gekozen beroep zou zijn.

Ik heb geleerd om van dansen te houden omwille van zichzelf.

Ik hield van Latijn, ik hield van talen, ik hield van alle mythen en de Romeinse verhalen die we in het Latijn moesten vertalen, en al deze interessante mensen die nooit helemaal waren wat ze dachten dat ze zouden zijn of leken te zijn.

Ik had geen twijfels over mijn keuze van carrière, maar ik had constante twijfels over mijn vermogen, Ja.

Er is pijn en opoffering in ieders wereld. Daarom had ik, toen ik aan het dansen was, geen pijn.

Je leert niet van een situatie waarin je iets goed doet. Je geniet ervan en je geeft jezelf krediet, maar je leert er niet echt van. Je leert van vallen en opstaan, vallen en opstaan, de hele tijd.

Als je op het podium komt, kun je alles zijn. Je bent op een bepaalde manier verwijderd van de werkelijkheid, de echte wereld.

Ik word gezien als een coole, emotieloze danser, maar van binnen ben ik dat niet.

Ik denk dat het vooral in een wereld waar je zo weinig te zeggen hebt over wat er in je leven gebeurt, of in de politiek van de wereld om je heen, geweldig is om in die studio te gaan en jezelf te vertellen wat je moet doen.

Ik hield van tests omdat het een andere vorm van concurreren was, een gezonde competitie.

Ik las graag, maar als danseres had ik niet veel tijd om te lezen.

Ik vond tap leuk, omdat ik graag de resultaten van mijn bewegingen hoorde.

Dus dansen was niet iets waar ik een groot verlangen naar had.