Anna Deavere Smith beroemde citaten

Wat je bent zal uiteindelijk laten zien. Begin nu, elke dag, te worden, in je acties, je reguliere acties, wat je zou willen worden in het grotere schema van dingen.

We besteden zoveel tijd aan grappen over de woorden terwijl de echte open gesprekken heel goed onze acties kunnen zijn. Ik maak me zorgen over onze retoriek.

Ieder mens heeft literatuur in zich.

Talent kun je niet aanleren. Je kunt geen inspiratie leren. Je kunt mensen kritische faciliteiten leren. Je kunt ze technieken geven. Je kunt discipline aanleren. En je kunt ze leren over de business.

Racisme is voor iedereen als een verschrikkelijk, tragisch auto-ongeluk geweest, en we zijn er allemaal zwaar van verdoofd. Als we ons niet bewust worden van deze tragedie, zal er een gewelddadig ontwaken zijn dat we niet willen. De vraag is, kunnen we wakker worden?

Dan vertrekt iedereen, en je wordt elke avond aan je lot overgelaten met een menigte interessante mensen - waarvan je de meesten niet kent-die in het donker zitten.

De individuen binnen vechten vaak dat hun individuele stemmen worden gehoord, terwijl de muren van de plaats, die het masker en de perceptie zijn, terughoudend zijn om over te geven aan de stemmen van de individuen. Degenen in de marges proberen altijd naar het centrum te komen, en degenen in het centrum, vaak in naam van de traditie, proberen de marges op afstand te houden. Een deel van de identiteit van een plaats is de spanning tussen degenen aan de rand en degenen in het Midden, en ze leven allemaal achter de muren die de traditie dragen.

Zelfs jaloezie is gebaseerd op fantasieën: een fantasie dat iemand anders heeft wat van jou is.

Vriendschap is een enorm ondergewaardeerde medicatie.

Luisteren is niet alleen luisteren naar wat iemand je woord voor woord vertelt. Je moet luisteren met een hart. Ik wil niet dat dat gevoelig klinkt; dat is het niet. Het is heel hard werken.

Ik heb geluk: Ik heb fantastische artsen en een fantastische tandarts.

Ik zie mezelf niet als een typisch theaterpersoon, maar als iemand die het theater gebruikt als een plek om mensen te ontmoeten en ideeën te verkennen.

Zelfrespect komt niet voort uit jezelf omringen met mensen en dingen die je waarde lijken te verhogen. Echte zelfrespect is een integratie van een innerlijke waarde met dingen in de wereld om je heen.

Echte kunstenaars, we leggen onze gebreken bloot. We verlangen naar intimiteit.

President Obama riep op tot een 'wij' natie in zijn inauguratie toespraak. Kunst komt bijeen. Het is niet alleen inspirerend. Het is ambitieus. Het * * * * * de muren van onze gecompartimenteerde geest, opent onze harten en maakt ons dapper. En dat is wat we vandaag de dag het meest nodig hebben in ons land.

De persoon die zei dat de enige kleur in Los Angeles groen is, had waarschijnlijk gelijk.

Ze zeggen dat kunst de tand des tijds moet doorstaan. Het leven duurt een beperkte tijd. Bergen en bomen en aarde zullen mensen overleven, maar we weten niet of ze hier altijd zullen zijn. Kunst overleeft de levensduur van zijn maker. Kunst moet communiceren met een toenemende kring van vreemden-mensen die de kunstenaar niet kennen, maar het werk leren kennen en door het werk iets te weten komen over de menselijkheid van de kunstenaar die met hun eigen menselijkheid klinkt.

Ieder mens heeft literatuur in zich. Maar wanneer mensen taal verliezen, wanneer ze moeten experimenteren met het ter plekke samenstellen van hun gedachten-daar hou ik het meest van. Daar woont het personage.

Mensen die ziek zijn, of die ziek zijn geweest, of die dicht bij de dood zijn gekomen, hebben veel te zeggen - en ze willen dat je het hoort.

Het maken van je leven is uiteindelijk een buitengewoon creatieve inspanning.

Veel mensen zijn bang om over ras te praten omdat het zo emotioneel geladen is. We hebben niet de woordenschat om erover te praten. Elke dag lijkt ons vocabulaire meer en meer ontoereikend.

Plotseling op de middelbare school, ben ik in een overwegend Joodse sfeer. Joodse mensen waren mijn poort naar Wit Amerika.

Mensen aan de macht moeten voorzichtig zijn met wat er uit hun mond komt. Ze moeten het juiste woord vinden dat niet aangevallen kan worden.

Identiteit is een verzameling van constellaties.

Leren is een tunnelervaring die ons breder laat denken.

Ik denk dat kunst de tijd vooruit moet zijn.

Zich inzetten voor het vinden van de ware aard van kunst. Ga voor dat ding dat niemand je kan leren.

Je verlangen om te communiceren moet groter zijn dan je relatie met de chaotische en oneerlijke realiteit.

Ik was een imitator toen ik een kind was. Ik imiteerde de leraar en maakte vrienden op die manier, eigenlijk. Dat was een zeer subversieve activiteit, want ik was een goody-goody die nooit in de problemen kwam. Maar als ik in de hoek ging en de leraar nabootste, vonden de mensen het geweldig.

Degenen in de marges proberen altijd naar het centrum te komen, en degenen in het centrum, vaak in naam van de traditie, proberen de marges op afstand te houden.

Misschien is kunst een zoektocht naar het perfecte, of zelfs het imperfecte. De werkelijkheid schiet altijd tekort aan beide kanten.

Als we terugkijken en hoe we in 1955 in Jim Crow leefden, in segregatie, in gesegregeerde scholen, is het moeilijk te geloven dat het Amerika was, maar dat was het echt.

Vertrouwen is een statische toestand. Vastberadenheid is actief. Vastberadenheid maakt twijfel en nederigheid mogelijk - beide zijn van cruciaal belang in de wereld van vandaag. Er is zoveel dat we niet weten, en zoveel dat we weten dat we niet weten. Overdreven zelfverzekerd zijn of zonder twijfel lijkt me dom. Vastberadenheid daarentegen is een verbintenis om te winnen, een verbintenis om de goede strijd te voeren.

Wat mijn werk is, is mijn benadering ervan. Het is de praktijk. En mijn werk gaat over de moeite die ik doe om daar te komen. En ik denk dat als er iets artistiek is, het in die middelste ruimte is.

Kunst moet het complexe nemen en het eenvoudig weergeven. Het vergt veel vaardigheid, menselijk begrip, uithoudingsvermogen, moed, energie en hart om dat te doen.

Wil je een kunstenaar zijn zodat de hele wereld naar je kijkt, of wil je een kunstenaar zijn omdat je je vermogen wilt gebruiken om aandacht te trekken, om de wereld zichzelf anders door je heen te laten zien?

In Mijn beroep ben ik in de buurt van veel mensen wiens lichamen op de een of andere manier hun instrumenten zijn.

Wees meer dan klaar. Wees aanwezig in je discipline. Denk aan je gave. Wees dankbaar voor je geschenk en behandel het als een geschenk. Koester het, Zorg ervoor en geef het door.

Mijn taak in mijn werk is niet om macht te verwerven; het is om macht in twijfel te trekken.

Als je nadenkt over wat acteren hoort te zijn, is het mijn taak om te verdwijnen.

Gebruik je tijd om jezelf te baden in het geschenk. Beweeg je hand over het doek. Ga naar musea. Maak er een obsessie van.

Ik denk dat het heel belangrijk is om jezelf een hele grote vraag te stellen waar je aan werkt en waar je thuis kunt komen.

Ik ging zo ver mogelijk van huis in termen van de ontwikkeling van mijn verbeelding.

Interessante geesten hebben meestal meer dan één idee tegelijk.

Je bent een ontdekkingsreiziger. Je begrijpt dat elke keer als je de studio in gaat, je op zoek bent naar iets dat nog niet bestaat.

Ik denk dat ik als kind altijd graag naar mensen luisterde. Ik hoorde graag verhalen.

Op de een of andere manier kunnen we niet buiten de politiek van ras leven. Er is iets heel diep in ons allemaal, dat ons geleerd wordt als we heel, heel klein zijn. Dat is het gebrek aan respect en angst voor de ander.

Ik zie mezelf in de eerste plaats als een student van expressie.

Ik noem de taal van politieke figuren, experts en bestuurders 'de haute couture van taal.'

Ik herinner me van de begrafenis van mijn vader dat de predikant een metafoor bleef gebruiken over het leven van een prisma. En ik nam dat weg als een gekoesterd beeld.