Jonathan Demme beroemde citaten

Ik voelde van tijd tot tijd dat het opnemen van live muziek het meest puur filmische is wat je kunt doen. In het ideale geval wordt de bioscoop één met de muziek. Er is weinig kunstmatigheid bij betrokken. Er is geen acteren. Ik vind het geweldig.

Toen Silence of the Lambs het commercieel goed deed, was het meer dan wat dan ook. Mijn partner Ed Saxon en ik waren zo opgelucht dat we eindelijk een film hadden gemaakt die wat geld had verdiend!

Als je een muziekfilm maakt, moet je ergens over zingen.

Het is zo ' n rijke ervaring als je een onderwerp vanuit een documentair oogpunt betreedt. Het is moeilijk voor fictie om daarmee te concurreren.

Hoezeer ik ook van akoestische Neil Young hou - en dat doe ik diep - Ik ben misschien meer gepassioneerd door het elektrische. Gelukkig is het geen wedstrijd en hoeven we die keuze nooit te maken. Maar Neil Young op een elektrische gitaar-Ik heb het gevoel dat ik nog nooit zoiets heb gezien of gehoord.

Documentaires-mijn God, er gebeurt zoveel in ons land en in de wereld van vandaag dat elke keer als je de krant opent of de radio aanzet of het nieuws op TV bekijkt, er een ander documentaireonderwerp is. We krijgen de krantenkoppen voor een seconde, gevormd door zakelijke levering meestal, maar wat is echt het verhaal daar?

Alles wat ik heb gemaakt - het betekent niet dat ze allemaal goed zijn geweest - maar alles wat ik tot nu toe heb gemaakt, groot of klein, fictie of documentaire, is iets waar ik echt enthousiast over ben geweest.

Buitengewone mensen zijn de Green Berets en de Navy Seals en de Olympische atleten - dit zijn degenen die deze buitengewone fysieke uitdagingen kunnen aangaan en triomfantelijk zijn.

Ik vind het leuk om een geweldige foto te vinden en er dan gewoon lang bij te blijven, niet te proberen dingen op te pompen met een soort kunstmatige energie door te snijden.

Ik hou van fictie. Ik hou van performancefilms en ik hou van documentaires die geen muziek hebben. Ik hou van fotograferen en ik hou ervan om dingen te fotograferen waar ik enthousiast over ben.

Ik hou van documentaires. Ik kijk graag documentaires en ik maak ze graag. Documentaires zijn ongelooflijk makkelijk te maken. Het gemak waarmee je kunt horen dat er iets aan de hand is, iemand gaat ergens zijn: dat klinkt zo interessant. Pak je camera en ga.

Ik laat me leiden door mijn enthousiasme.

Ik herinner me dat het merk Neil Young me meteen heel hard sloeg. Hij was geen aangeleerde smaak. Ik hield meteen van hem.

Ik ging niet naar de filmschool, dus mijn leren werd in het openbaar gedaan en verscheen op het scherm.

Ik denk niet dat het heiligschennend is om een film te herwerken, inclusief een goede of zelfs geweldige film.

Ik heb ook het gevoel dat het enige dat meer voldoening geeft dan werken met iemand met wie je goed hebt gewerkt, is werken met iemand die nieuw is en iets geweldigs bedenken.

Ik zie Storefront Hitchcock of Stop Making Sense niet als documentaires, ik zie ze meer als performance films.

Ik werk alleen met acteurs die de volledige verantwoordelijkheid nemen voor hun personages.

Ik had sterke gevoelens, dus de kans om een film te maken die op een fantasierijke manier omgaat met dingen waar je enorm om geeft is een echte high. Het is echt geweldig om te kunnen doen.

Ik was een soort rockjournalist-wat dat ook is - in Londen in de late jaren '60.

Er gaat niets boven een live optreden. Niets.

Een trilogie is een vrij abstract begrip. Je kunt het op bijna drie dingen toepassen.

Als kind, een klein kind, ging ik graag naar de film, en nu maak ik graag films.

Elke film verdient zijn eigen unieke look.

Ik ben van de generatie van Neil Young. Neil Young ' s liedjes hebben gesproken over hoe het is om tenminste een blanke man van zijn generatie te zijn door de jaren heen. Hij zingt eindeloos over de dingen waar ik echt om geef. Hij heeft de gevoelens die je raken op verschillende overgangsmomenten in het leven onder woorden gebracht.