Malorie Blackman beroemde citaten

Maar onthoud dit als er niets anders is: Ik hou meer van je dan dat er woorden of sterren zijn. Ik hou meer van je dan dat er gedachten en gevoelens zijn. Ik hou meer van je dan dat er seconden of momenten voorbij zijn of komen. Ik hou van je.

Sta jezelf nooit toe om te voelen. Gevoelens doden.

Vergeet niet, Callum wanneer je in je bubbel op en neer zweeft, hebben die bubbels de gewoonte om te barsten. Hoe hoger je klimt, hoe verder je moet vallen-Lynette McGregor

Jude ' s regel nummer vijf: kom nooit te dicht bij iemand of iets dat je niet kunt weglopen op een moment van kennisgeving als je moet. Als het moet.

De vierde wet van Judas: zorg is kwetsbaarheid. Kom ook nooit opdagen.

Ik denk dat het niet bij je opkomt dat ik het systeem net zo onrechtvaardig kan vinden als jij.

Wanneer zijn we gestopt mensen te zijn, mensen te zijn?

Een van ons... Een van hen... Een van ons... Een van hen... Een ritme dat speelt als treinwielen op een cirkelvormig spoor-dat nooit eindigt maar nergens naartoe gaat.

Omdat mijn vader en moeder me hebben opgevoed om te geloven dat mensen verschillend zijn, maar gelijk. En dat ik iedereen moet behandelen, ongeacht wie, met hetzelfde respect dat ik zou willen laten zien.

Een back-upplan betekent dat ik ergens in mijn hoofd denk dat ik zou kunnen falen en dat woord staat niet in mijn woordenschat. En ik ben te getalenteerd om te falen.

De waarheid zal zich niet buigen om jou te passen.

Soms blijken de dingen waarvan je overtuigd bent dat je ze niet wilt, datgene te zijn wat je het meest nodig hebt in deze wereld.

Vijf jaar van mijn leven... Ik vroeg me met een ironische glimlach af, zouden mensen onsterfelijk zijn als ze geen kinderen hadden?

Hield je van Melanie?"vroeg Adam onverwacht. Er was geen pauze voordat ik mijn hoofd schudde. "Dat is jammer," zei Adam. "Waarom?"Nou, iemand zo speciaal als je dochter had moeten zijn... gemaakt met liefde.

Zou ik willen... Ik wou dat hij zich niet zo schaamde. En als hij zich niet meer zo schaamt, maken we misschien een kans.

En dingen die niet gezegd worden, worden snel vergeten

Mensen zijn mensen. We zullen altijd een manier vinden om het te verpesten, maakt niet uit wie de leiding heeft.

En net als dat, was ik beoordeeld en beoordeeld. Verpleegster Fashoda wist het eerste niet van mij, maar ze had één blik op mijn gezicht genomen en nu dacht ze dat ze mijn hele levensverhaal kende-wat er eerder was gebeurd en wat nog zou komen.

Het punt is dat je familie en vrienden hebt die van je houden. Je hebt een wereld die op je wacht om het te veroveren. Je hebt een leven dat alles zal zijn wat je er van maakt. Dat is het punt.

Waarom wilde je me kussen?"We zijn vrienden, nietwaar? Callum haalde zijn schouders op. Ik ontspannen in een glimlach. "Natuurlijk zijn we dat."En als je je vrienden niet kunt kussen, wie kun je dan wel kussen? Callum glimlachte.

Ze blijft ergens verdwaald in haar eigen wereld. We kunnen er niet in en ze komt er niet uit. Niet vaak, en zeker niet voor langere tijd. Maar haar geest brengt haar naar een vriendelijke plek, denk ik, om te oordelen naar de vredige, serene blik op haar gezicht meestal.

Zo is het nu eenmaal. Sommige dingen zullen nooit veranderen. Zo is het gewoon. Maar geloof ze niet.

Ik trok hem dichter bij me, wikkelde mijn armen om hem heen, kuste hem net zo wanhopig als hij mij kuste. Als we lang genoeg en hard genoeg en diep genoeg konden liefhebben, dan zou de buitenwereld ons nooit, nooit pijn kunnen doen.

Jij bent een nul en ik ben een kruis en er is nergens voor ons om te zijn, nergens voor ons om te gaan waar we in vrede zouden zijn achtergelaten...Daarom begon ik te huilen. Daarom kon ik niet stoppen. Voor alle dingen die we hadden kunnen hebben en alle dingen die we nooit zullen hebben.

Lieve God, laat hem mij horen. Gelieve. Gelieve. Als je daarboven bent. Ergens.

Weet je niet dat jongens niet huilen? Adam glimlachte. 'Zal ik je iets vertellen dat ik pas onlangs heb ontdekt,' antwoordde ik, niet in een poging om de tranen die over mijn gezicht rollen te verbergen en niet in het minst een beetje beschaamd over hen. Jongens huilen niet, maar echte mannen wel.

Ik had me nog niet helemaal gerealiseerd hoe krachtig woorden konden zijn. Wie het gezegde 'stokken en stenen kunnen mijn botten breken, maar woorden zullen me nooit pijn doen' bedacht, sprak uit zijn of haar oksel.

Mrs Bawden trok me van de tafel en sleepte me over de eetzaal. Ik probeerde weg te draaien van haar, maar ze had een grip als een python op steroïden.

Maar het goede boek zegt veel. Zoals 'Heb uw naaste lief'en' doe anderen zoals u wilt dat zij u doen'. Was het niet de boodschap van het goede boek om te leven en te laten leven? Dus hoe kunnen de kruisen zichzelf 'Gods uitverkorenen' noemen en ons nog steeds behandelen zoals ze deden?

Het nieuws liegt de hele tijd. Ze vertellen ons wat ze denken dat we zouden willen horen.

Wie heeft het gedaan, Sephy?'Herhaalde ze. Wie heeft je in elkaar geslagen? Want wie het ook was, ik vermoord ze.

Waarom werd er altijd op gewezen dat er nullen waren als er misdadige handelingen werden gepleegd? De bankier was een kruis. De nieuwslezer heeft het niet eens gezegd.

Ik troostte mezelf met de overtuiging dat het alleen bepaalde individuen en hun eigenaardige opvattingen waren die de dingen voor de rest van ons verpestten. Maar hoeveel individuen zijn er nodig voordat het niet de individuen zijn die bevooroordeeld zijn, maar de samenleving zelf?

Heb je je ooit afgevraagd hoe het zou zijn als onze posities werden omgedraaid?'Vraag ik. Bij Jack ' s verbijsterde blik ga ik verder. "Als wij blanken de leiding hadden in plaats van jullie kruisen?'Ik kan niet zeggen dat het ooit in mijn hoofd is opgekomen', haalt Jack zijn schouders op. 'Vroeger dacht ik er veel over na,' zucht ik. Dromen van het leven in een wereld zonder discriminatie, zonder vooroordelen, een eerlijke politie, een gelijk rechtssysteem, gelijkheid van onderwijs, gelijkheid van leven, een gelijk speelveld...

Hij trekt de kap over mijn hoofd. Ik probeer me terug te trekken. Ik probeer niet weg te lopen. Ik wil haar gewoon zien... Nog een laatste keer...

Jongens huilen niet, maar mannen wel.

De status quo is nooit nieuws,alleen uitdagingen.