Evelyn Underhill beroemde citaten

Als God klein genoeg was om begrepen te worden, zou hij niet groot genoeg zijn om aanbeden te worden.

Bij gebrek aan aandacht ontgaan ons elke dag duizend vormen van lieflijkheid.

Het vastberaden vastzetten van onze wil op God, en gestaag en zonder afbuiging naar hem toe drukken; dit is het centrum en de kunst van het gebed.

Het geestelijke leven is geen bijzondere loopbaan, die abstractie van de wereld der dingen met zich meebrengt. Het is een deel van het leven van ieder mens; en totdat hij het beseft, is hij geen volledig menselijk wezen, is hij niet in het bezit gekomen van al zijn krachten.

Denk er niet aan dat je vooruit moet gaan in je gebed. Als je dat doet, zul je alleen merken dat je op de rem hebt gezet in plaats van de versnelling. Alle werkelijke vooruitgang in geestelijke dingen komt zachtjes, onmerkbaar en is het werk van God. Onze ruwe inspanningen bederven het. Ken jezelf voor de kinderachtige, beperkte en afhankelijke ziel die je bent. Vergeet niet dat de enige groei die ertoe doet gebeurt zonder onze medeweten en dat proberen om onszelf uit te rekken zowel gevaarlijk als dom is. Denk aan de oneindige goedheid, nooit aan je eigen staat.

Het zijn tenslotte degenen die een diep en echt innerlijk leven hebben die het best in staat zijn om met de irritante details van het uiterlijke leven om te gaan.

Op elk niveau van het leven, van huishoudelijk werk tot hoogten van gebed, in alle oordelen en inspanningen om dingen gedaan te krijgen, zijn haast en ongeduld zeker kenmerken van de amateur.

Mystiek is de kunst van vereniging met de werkelijkheid.

In de mystiek verlaat de liefde voor de waarheid, die wij als het begin van alle filosofie zagen, de louter intellectuele sfeer en neemt het verzekerde aspect van een persoonlijke passie aan. Waar de filosoof raadt en redetwist, leeft en kijkt de mysticus; en spreekt bijgevolg de verontrustende taal van de ervaring uit de eerste hand, niet de nette dialectiek van de scholen. Dus terwijl het Absolute van de metafysici een diagram blijft-onpersoonlijk en onbereikbaar-is het Absolute van de mystici beminnelijk, bereikbaar, levend.

Probeer dingen zo te regelen dat je elke dag een redelijk beetje rust kunt hebben.

We brengen ons leven voornamelijk door met het vervoegen van drie werkwoorden: willen, hebben en doen... vergeten dat geen van deze werkwoorden een ultieme betekenis heeft, behalve voor zover ze worden overstegen door en opgenomen in het fundamentele werkwoord to Be.

Dat is het geheim van vreugde. We zullen niet langer streven naar onze eigen weg, maar ons gemakkelijk en eenvoudig verbinden aan Gods weg, berusten in zijn wil en zo onze vrede vinden.

Elke minuut dat je aan het kwaad denkt, denk je misschien aan het goede. Weiger toe te geven aan een morbide interesse in je eigen misdaden. Pak jezelf op, heb spijt, schud jezelf en ga weer verder.

We zijn in de tuin afgedaald en hebben driehonderd slakken gevangen. Hoe Ik hou van de mix van het mooie en het Smerige in tuinieren. Het maakt het zo levensecht.

God handelt de hele tijd op je ziel, of je nu spirituele sensaties hebt of niet.

Alle dingen worden waargenomen in het licht van de liefde, en dus onder het aspect van schoonheid; want schoonheid is eenvoudig werkelijkheid gezien met de ogen van liefde.

Het lijkt tegenwoordig zoveel gemakkelijker om moreel te leven dan om mooi te leven. Velen van ons slagen erin om jarenlang te bestaan zonder ooit tegen de samenleving te zondigen, maar we zondigen elk uur van de dag tegen lieflijkheid.

Geloof is geen toevluchtsoord voor de werkelijkheid. Het is een eis dat we de realiteit onder ogen zien ... Het ware onderwerp van religie is niet onze eigen kleine zielen, maar de eeuwige God en zijn hele geheimzinnige voornemen, en onze plechtige verantwoordelijkheid jegens hem.

God komt altijd naar je toe in het Sacrament van het huidige Moment. Ontmoet en ontvang hem daar met dankbaarheid in dat sacrament.

Mystiek, volgens haar historische en psychologische definities, is de directe intuïtie of ervaring van God; en een mysticus is een persoon die in meer of mindere mate zo ' n directe ervaring heeft-iemand wiens religie en leven niet alleen zijn gecentreerd op een geaccepteerd geloof of praktijk, maar op dat wat de persoon beschouwt als persoonlijke kennis uit de eerste hand.

Naarmate de ware religieuze impuls overheerst, neemt aanbidding steeds meer de leiding. 'Ik kom om God te zoeken omdat ik hem nodig heb', kan een adequate formule voor gebed zijn. 'Ik kom om zijn pracht te aanbidden en mezelf en alles wat ik aan zijn voeten heb te werpen', is de enige mogelijke formule voor aanbidding.

We brengen het grootste deel van ons leven door met het vervoegen van drie werkwoorden: willen, hebben en doen.

Wanneer je intutie zijn gang laat gaan, open je nieuwe niveaus van de wereld. Een dergelijke openstelling is de meest praktische van alle activiteiten.

Zoek bewust naar mogelijkheden voor vriendelijkheid, sympathie en geduld.

Soms denk ik dat de opstanding van het lichaam, tenzij veel verbeterd in constructie, een vergissing is!

Mystiek is het hartstochtelijke verlangen van de ziel naar God ...

In het gebed komt de ziel het dichtst bij de ervaring van de absolute liefde: in het geloof stijgt zij door middel van symbolen op naar de absolute waarheid.

Het is echter onmiddellijk duidelijk dat deze zintuiglijke wereld, dit schijnbaar werkelijke externe universum-hoewel het in andere opzichten nuttig en geldig kan zijn - niet de externe wereld kan zijn, maar alleen het geprojecteerde beeld van het zelf ervan ... Het bewijs van de zintuigen kan dus niet worden aanvaard als bewijs van de aard van de uiteindelijke werkelijkheid; nuttige dienaren, het zijn gevaarlijke gidsen.

meditatie is een halfweg tussen denken en contempleren ...

De wereld van de religie is niet langer een concreet feit dat wordt voorgesteld voor onze aanvaarding en aanbidding. Het is een ondoorgrondelijk universum dat ons overspoelt en dat zijn eigen majestueuze, onbegrijpelijke leven leidt: en we ontdekken dat onze zorgvuldige kaarten en gekoesterde definities weinig verband houden met zijn onmetelijke werkelijkheid.

Je dromer kan het zonder geloofsbelijdenis doen, maar hij wil altijd een ritueel...

Een heilige is gewoon een mens wiens ziel heeft ... opgegroeid tot zijn volle gestalte, door een volledige en genereuze reactie op zijn omgeving, God. Hij heeft een dieper, groter leven bereikt dan de rest van ons, een wonderbaarlijker contact met de mysteries van het universum; een leven van oneindige mogelijkheden, waarvan hij nooit voelt dat hij het heeft bereikt.

Zoals het sociale zelf alleen kan worden ontwikkeld door contact met de samenleving, Zo kan het spirituele zelf alleen worden ontwikkeld door contact met de spirituele wereld.

Het leven van gebed is zo groot en divers dat er voor iedereen iets in zit. Het is als een tuin waar alles groeit, van alpines tot aardappelen.

Ik denk niet dat het lezen van de mystici je zelf pijn zou doen: je zegt dat je boeken moet vermijden die over 'gevoelens' gaan - maar de mystici gaan niet over gevoelens maar over liefde, wat iets heel anders is. Je hebt te veel 'gevoelens', maar lang niet genoeg liefde.

Het hart overtreft de onhandige zintuigen en ziet - misschien voor een ogenblik, misschien voor lange perioden van gelukzaligheid - een onvervormde en meer ware wereld.

Als we aan de heiligen vragen hoe ze geestelijke effectiviteit hebben bereikt, kunnen ze alleen antwoorden dat, Voor zover ze het zelf hebben gedaan, ze het hebben gedaan door liefde en gebed.

hoewel nederigheid en erkenning van iemands werkelijke tekortkomingen goed is, voedt het gratis eten van wormen die God ons niet voorlegt onze ziel niet een beetje - in feite verstoort het alleen de geestelijke buik.

De straten van Londen zijn paden van schoonheid; de zeer omnibussen zien eruit als gekleurde aartsengelen, hun schoot gevuld met kleine vertrouwensvolle zielen.

Heiligen zijn de grote leraren van de liefderijke goedheid en fascinatie voor God.

Spirituele prestaties kosten veel, maar nooit zoveel als het waard is.

religie kan, net als schoonheid, niet in koelen bloede worden ervaren.

Het geestelijk leven van de individuen moet zowel verticaal tot God als horizontaal tot andere zielen worden uitgebreid; en hoe meer het in beide richtingen groeit, hoe minder louter individueel en dus meer echt persoonlijk het zal worden.

Maar zoveel christenen zijn als dove mensen op een concert. Ze bestuderen het programma zorgvuldig, geloven elke uitspraak erin, spreken respectvol over de kwaliteit van de muziek, maar horen alleen af en toe een zin. Ze hebben dus helemaal geen idee van de machtige symfonie die het universum vult, waaraan ons leven voorbestemd is om hun kleine bijdrage te leveren, en die de zelfexpressie is van de eeuwige God.

Het leven, de schoonheid en de Betekenis van de hele geschapen orde, van de tomtit tot de Melkweg, verwijst terug naar het Absolute leven en de schoonheid van zijn schepper: en zo geleefd, heeft elk stukje spirituele betekenis.

In de geschapen wereld om ons heen zien we de eeuwige kunstenaar, de Eeuwige liefde aan het werk.

Voor het grootste deel wordt de aanwezigheid van het grote spirituele universum om ons heen natuurlijk niet meer door ons opgemerkt dan de druk van lucht op ons lichaam, of de werking van licht. Ons aandachtsveld is daar niet breed genoeg voor; onze spirituele zintuigen zijn niet voldoende alert. De meeste mensen werken zo hard aan het ontwikkelen van hun correspondentie met de zichtbare wereld, dat hun vermogen om te corresponderen met het onzichtbare in een rudimentaire staat blijft.

Het praktische leven van een groot aantal mensen is in feite helemaal niet de moeite waard. Het is als een indrukwekkende bontjas met niemand erin. Men ziet veel van deze jassen posities van grote verantwoordelijkheid innemen. Hans Andersen ' s verhaal van de koning zonder kleren vertelde een bittere en gemeenschappelijke waarheid over de menselijke natuur; maar het verhaal van de kleren zonder koning beschrijft een situatie die net zo gewoon en nog zieliger is.

Wat betreft de meest verstandige logici die het wagen uit een stuk wol het waarschijnlijke bestaan van een schaap af te leiden; zo kunt u, uit het ruwe materiaal van waarneming, het wagen een universum af te leiden dat de voortplantingskrachten van uw weefgetouw overstijgt.

Er is geen plaats in mijn ziel, geen hoek van mijn karakter, waar God niet is.