Alexander MacLaren beroemde citaten

In Christus zijn is het veilig het verleden te vergeten; het is mogelijk zeker te zijn van de toekomst; het is mogelijk ijverig te zijn in het heden.

Het gebed dat begint met vertrouwen en overgaat in wachten, zal altijd eindigen in dankbaarheid, Triomf en lof.

Alleen hij die kan zeggen: "de Heer is de kracht van mijn leven" kan zeggen: "voor wie zou ik bang zijn?"

Wij geloven dat de geschiedenis van de wereld slechts de geschiedenis van zijn invloed is en dat het centrum van het hele universum het kruis van Golgotha is.

Er kan geen geloof zijn dat zo zwak is dat Christus er niet op reageert.

Vruchtbare en aanvaardbare aanbidding begint voordat het begint.

Geloof verwijst naar Christus. Heiligheid hangt af van geloof. De hemel is afhankelijk van heiligheid.

Waarom zouden we halverwege de heuvel wonen en gehuld in de mist, terwijl we een onbewolkte hemel en een stralende zon boven ons hoofd zouden hebben als we hoger zouden klimmen en in het licht van zijn gezicht zouden lopen?

Als God ons op steenachtige paden stuurt, zal Hij ons voorzien van sterke schoenen.

De wereld neemt haar opvattingen over God van de mensen die zeggen dat ze tot Gods familie behoren. Ze lezen veel meer dan ze de Bijbel lezen. Zij zien ons, zij horen alleen over Jezus Christus.

"O, wanneer we door de duistere nacht en de donkere bossen van ellende en verdriet reizen, is het iets om hier en daar een gebroken nevel te vinden, of een bladrijke stengel gebogen met het loopvlak van zijn voet en het penseel van zijn hand terwijl hij voorbijging; en om te onthouden dat het pad dat hij heeft bewandeld, hij heeft geheiligd, en zo een aanhoudende geur en verborgen kracht te vinden in de herinnering aan hem als "in alle punten verleid zoals wij zijn", verdriet voor ons dragen, verdriet met ons dragen, verdriet dragen zoals wij."

Als je de wereld wilt winnen, smelt het, hamer het niet.

Je kunt geduld en ervaring niet tussen haakjes plaatsen en, door ze weg te laten, hoop uit de verdrukking brengen.

God is zijn eigen motief. Zijn liefde wordt niet getrokken door onze lieflijkheid, maar ontspringt, als een artesiaanse bron, uit de diepten van zijn natuur.

Elke zonde is een fout, evenals een fout; en het grafsteen voor de zondaar is: "Gij dwaas!"

De tranen van Christus zijn het medelijden van God. De zachtmoedigheid van Jezus is de lankmoedigheid van God. De tederheid van Jezus is de liefde van God. Wie Mij gezien heeft, heeft de Vader gezien.

Ons werk, blijvend, zal ons de eindeloze glorie brengen waarmee God eindelijk de zwoegen te veel betaalt, zoals hij nu de arme gebeden van zijn arbeidende dienaren te veel beantwoordt.

Christus ' stem klinkt nu voor ieder van ons in liefdevolle uitnodiging; en dood in zonde en hardheid van hart, hoewel we zijn, kunnen we luisteren en leven. Christus zelf, mijn broeder, zaait nu het zaad. Zorgt u ervoor dat het niet op, maar in uw ziel valt?

Liefde is het fundament van alle gehoorzaamheid.

Het leven moet een constante visie van Gods aanwezigheid zijn. Hier is onze verdediging tegen het weggeleid worden door de gauds en shows van de vulgaire attracties van de aarde.

Als ons geloof in God niet de meest schijnvertoning is, vereist en zal het soms de verlating, de onderwerping altijd, van eeuwige hulp en materieel goed veroorzaken.

Dus voor ons is de toestand en voorbereiding waarop en waardoor we worden beschermd door die grote hand, het geloof dat vraagt, en het vragen van geloof. We moeten de aardse rekwisieten opgeven, maar we moeten ook geloofwaardig verlangen om door de hemelse armen ondersteund te worden. We maken God verantwoordelijk voor onze veiligheid wanneer we andere verdediging opgeven en ons aan hem verbinden.

Ach, er is niets mooier dan het verschil tussen de gedachte over zondige schepselen die natuurlijk is voor een heilig wezen, en de gedachte over zondige schepselen die natuurlijk is voor een zelfingenomen wezen. De ene is alle minachting; de andere, Alle medelijden.

Vergankelijkheid wordt gestempeld op al onze bezittingen, bezigheden en geneugten. We hebben de honger naar de eeuwigheid in onze ziel, de gedachte aan de eeuwigheid in ons hart, de bestemming voor de eeuwigheid geschreven op ons diepste wezen, en de noodzaak om ons te verbinden met de eeuwigheid verkondigd door de kortstlevende kleinigheden van de tijd. Of deze dingen zullen de zegen of de vloek van ons leven zijn. Wat bedoel je dat ze voor jou zullen zijn?

Wij moeten Christus in ons hart hebben, opdat hij uit ons leven mag schijnen.

Zoals de bloemen de zon volgen en stilletjes hun bloemblaadjes omhoog houden om door haar glans te worden getint en vergroot, zo moeten wij, als wij de vreugde van God willen kennen, onze ziel, wil, hart en geest nog steeds voor hem houden, wiens stem beveelt, wiens liefde waarschuwt, wiens waarheid ons hele wezen schoon maakt. God spreekt voor het grootste deel alleen in zo ' n stilte. Als de ziel vol is van tumult en klinkende stemmen, is het weinig waarschijnlijk dat zijn stem wordt gehoord.