Alan Shepard beroemde citaten

Je hebt het zo vaak in de simulator gedaan, dat je niet echt het gevoel hebt opgewonden te zijn als de vlucht aan de gang is. Je bent eerder opgewonden, maar zodra de lancering plaatsvindt, ben je druk bezig met wat je moet doen.

Of je nu een astronoom of een levenswetenschapper, geofysicus of piloot bent, je moet er zijn omdat je gelooft dat je goed bent in je vakgebied en je kunt bijdragen, niet omdat je veel roem gaat krijgen of wat dan ook als je terugkomt.

Ik zou willen zeggen dat ik slim genoeg was om zes klassen in vijf jaar af te maken, maar ik denk dat de leraar misschien gewoon blij was om van me af te komen.

Je hebt misschien geen extra talent, maar misschien besteed je gewoon meer aandacht aan wat je doet.

Ik weet dat jullie allemaal zeggen dat ik naar de maan kan gaan, maar ik kan Pasadena niet vinden.

Als iemand voor de vlucht had gezegd: 'ga je je laten meeslepen als je vanaf de maan naar de aarde kijkt? Ik zou zeggen: 'nee, echt niet. Maar toen ik voor het eerst naar de aarde keek, staand op de maan, huilde ik.

Ik realiseerde me dat onze planeet niet oneindig is. Het is kwetsbaar. Dat is misschien niet duidelijk voor veel mensen, en het is moeilijk dat mensen hier op aarde met elkaar vechten in plaats van te proberen samen te komen en op deze planeet te leven. We zien er kwetsbaar uit in de duisternis van de ruimte.

Het is een heel ontnuchterend gevoel om in de ruimte te zijn en te beseffen dat iemands veiligheidsfactor werd bepaald door de laagste bieder op een overheidscontract.

Waarom steek je die kaars niet aan ?

Toen was er de uitdaging om het steeds beter te blijven doen, om de beste testvlucht te vliegen die iemand ooit had gevlogen. Dat leidde ertoe dat ik werd erkend als een van de meer ervaren testpiloten, en dat leidde tot de astronautenbusiness.

De eerste vlucht was in een zelfgemaakte zweefvliegtuig dat mijn vriend en ik bouwden. Helaas kwamen we niet meer dan een meter van de grond, omdat het neerstortte.

De opwinding begon pas echt op te bouwen toen de trailer - die me droeg, met een ruimtepak met ventilatie en al dat soort dingen - naar het lanceerplatform kwam.

Later, in de vroege tienerjaren, reed ik elke zaterdagochtend op mijn fiets naar de dichtstbijzijnde luchthaven, tien mijl verderop, duwde vliegtuigen in en uit de hangars en ruimde de hangars op.

De piloot keek naar zijn signalen van houding en snelheid en oriëntatie en zo verder en reageerde zoals hij zou doen van dezelfde signalen in een vliegtuig, maar er was geen manier waarop het hetzelfde vloog. De simulatoren hadden ons dat laten zien.

Ik werd een uur eerder wakker dan ik zou moeten, en begon de mentale checklist door te nemen: waar ga ik vanaf hier naartoe, Wat moet ik doen? Ik herinner me helemaal niets te eten, gewoon door de fysieke, in het pak. We oefenden dat zo veel, het was allemaal uit het hoofd.

Natuurlijk was ik blij dat de vlucht voorbij was, maar ik moest me nog steeds zorgen maken over het opruimen van de cabine, ik moest me zorgen maken over het luik, hoe ik in de slinger moest komen, enzovoort.

Dus alles ging goed, en we kregen de kans om naar Washington te gaan en geïnformeerd te worden over het project van de mens in de ruimte, en de mogelijkheid om te kiezen of we betrokken wilden raken of niet.

We hadden een aantal ongunstige omstandigheden in de jaren '60, in de jaren '70 en de jaren' 80. het Agentschap is daar in het verleden boven gestegen en zal daar opnieuw boven stijgen.

Natuurlijk, in onze lagere school, in die dagen, waren er helemaal geen georganiseerde sporten. We gingen gewoon naar buiten en liepen rond op het schoolplein voor de pauze.

Waarom los je je probleempje niet op en steek je deze kaars aan?

We gaan over 15 jaar passagiers in ruimtestations zien, die een kaartje kunnen kopen en een weekend in de ruimte kunnen doorbrengen.

Op de periscoop . . . . Wat een prachtig uitzicht. Bewolking over Florida-drie tot vier tienden in de buurt van de oostkust. Verhuld tot Hatteras . . . Ik kan Okeechobee zien. Identificeer Andros Island. Identificeer de riffen.

Al is aan de oppervlakte. En het is een lange weg geweest, maar we zijn hier.

Ik moet toegeven, misschien ben ik toch een stukje geschiedenis.

We wilden in goede vorm zijn, we wilden in staat zijn om te gaan met nul zwaartekracht, we wilden in staat zijn om te gaan met versnellingen en vertragingen enzovoort. Dus we trainden allemaal zo dat we waarschijnlijk in de beste fysieke conditie waren waarin we tot dan toe ooit waren geweest.

Het lijdt geen twijfel dat alle generaties enthousiast werden over de eerste vluchten, met Kennedy ' s inspiratie om naar de maan te gaan, de planeet voor het eerst te verlaten en gelukkig terug te komen.

En ik denk dat dat nog steeds geldt voor dit bedrijf - dat in feite onderzoek en ontwikkeling is - dat je waarschijnlijk meer tijd besteedt aan het plannen en trainen en ontwerpen voor dingen die fout gaan, en hoe je ermee omgaat, dan je doet voor dingen die goed gaan.

Ik denk dat het gevoel van familie en gezinsprestaties, plus de discipline die ik daar van die eenkamerschool kreeg, echt heel nuttig waren in wat ik later deed.

Het is duidelijk dat ik werd uitgedaagd door een marinevlieger te worden, door aan boord van vliegdekschepen te landen enzovoort.

Een testpiloot zijn is niet altijd het gezondste bedrijf ter wereld.

Maar toen ik werd geselecteerd, na mijn allereerste tour van squadron dienst, om een van de jongste kandidaten voor de test pilot school te worden, begon ik te beseffen, misschien ben je een beetje beter.

We werkten samen met de ingenieurs in de ontwerp-en bouw-en testfasen op die verschillende gebieden, waarna we aan het eind van de week weer bij elkaar kwamen en elkaar informeerden over wat er was gebeurd.

Roger, start en de klok begint.

Helaas is het pak zo stijf, dat ik dit niet met twee handen kan doen, maar ik ga hier een kleine zandval proberen.

Er is meer vuil dan bal. Daar gaan we weer.

Mijlen en mijlen en mijlen.

Het pak was zo onhandig, onder druk, dat het onmogelijk was om twee handen comfortabel op het handvat te krijgen en het is onmogelijk om een bocht te maken. Het was een soort chili-dip met één hand.

Toen dacht ik, met dezelfde clubhead snelheid, dat de bal minstens zes keer zo ver zou gaan. Er is absoluut geen slepen, dus als je het toevallig draait, zal het niet snijden of haken omdat er geen atmosfeer is om het te laten draaien.

Je moet er niet zijn voor de roem en glorie en erkenning en een pagina in een geschiedenisboek zijn, maar je moet er zijn omdat je gelooft dat je talent en vermogen effectief kunnen worden toegepast op de werking van het ruimtevaartuig.

Het feit dat elk deel van dit schip werd gebouwd door de laagste bieder

Door het pak dat ik droeg, kon ik geen goede draai maken op de schommel. Ik moest de bal met één hand raken.

Net zoals mensen nu een paar duizend dollar betalen om naar andere delen van de wereld te vliegen, zullen mensen 50.000 dollar betalen om een weekend op een ruimtestation door te brengen.

Ik wilde alleen maar de eerste zijn die naar Amerika vloog, niet omdat ik in de geschiedenisboeken zou eindigen.

Ik kan het verder op de maan raken. Maar eigenlijk is mijn swing hier op aarde beter.

Ik denk aan de persoonlijke prestatie, maar er is meer een gevoel van de grote prestatie van alle mensen die deze man op de maan konden zetten.

Ik vond het niet erg om te studeren. Het is duidelijk dat wiskunde en de natuurwetenschappen me meer interesseerden dan sommige van de meer artistieke vakken, maar ik denk dat ik een vrij goede student was.

Ik denk aan degenen onder ons die bij NASA zijn geweest ... een beetje begrijpen dat de enorme opwinding en sensatie en feesten en nationale trots die met het Apollo-programma gepaard gingen, gewoon iets is dat je niet opnieuw zult creëren, waarschijnlijk totdat we naar Mars gaan.

We wisten ook dat het moeilijk zou zijn, vanwege de financiële situatie van de familie, voor mij om naar de universiteit te gaan.

Toen ik voor het eerst naar de aarde keek, staand op de maan, huilde ik

Ik denk dat we allemaal zeker geloofden in de statistieken die zeiden dat waarschijnlijk 88% kans op succes van de missie en misschien 96% kans op overleving. En we waren bereid om die kansen te nemen.