Lisa Gardner beroemde citaten

Je probeert het als ouder. Je houdt van Beyond reason. Je vecht boven je uithoudingsvermogen. Je hoopt verder dan wanhoop. Je denkt nooit, tot het allerlaatste moment, dat het nog steeds niet genoeg is.

Psychische aandoeningen zijn een ziekte en organische psychische aandoeningen van jonge kinderen worden steeds meer een ziekte... we moeten erover praten.

Mijn geheime ondeugd is Sudoku puzzels. Ik kan niet stoppen met spelen. Mijn ouders zijn boekhouders. Ik geef ze de schuld.

Post-apocalyptische romans vertellen je dat er in de toekomst een grote oorlog is. Ik zou je zeggen dat de meeste agenten zeggen dat het nu aan de gang is.

Als je op boektochten bent, heb je absoluut chocolade nodig. Te allen tijde.

Alles wat ik ooit heb gedaan is schrijven Sinds ik 17 was, dus ik weet niets over iets. Om een roman te schrijven, moet ik praten met mensen die dingen weten. En wat me in spanning houdt, is dat ik een misdaadliefhebber ben.

Ik weet niet veel over internationale politie en ik zou graag meer willen leren. Vooral in deze tijd waarin het Internet snel de grenzen verkleint en criminaliteit op grotere schaal dan ooit kan plaatsvinden. Deze dingen intrigeren me.

Ik geloof graag dat mijn suspense Romans de sterke personages uit mijn romance schrijven verleden trouwen, met de kronkelende, slimme plots van mijn mysterie schrijven heden.

Ik hou nog steeds van de relatie deel van elk verhaal. Je wilt niet dat je personage alles uitvogelt en aan het eind van de dag naar huis gaat en zelf soep uit een blikje eet.

Ik lees romantiek en ik lees spanning. Ik heb ze allebei gelezen. En een deel ervan is, Ik hou van verhalen met sterke personages, en ik hou van verhalen waar er een afsluiting is aan het einde. Ik hou van verhalen waar hoop is. Dat is een soort empowerment. Ik denk dat Romans heel krachtig zijn, en ik denk dat suspense romans dat ook zijn.

Ik ben uniek voor een suspense auteur omdat ik geen speciale achtergrond heb. Veel suspense schrijvers waren vroeger advocaten of misdaadverslaggevers. Ik kende niet eens een agent toen ik begon. Ik kwam er eindelijk achter dat ik gevangenissen kon bezoeken - ik moest gewoon bereid zijn om te bellen.

Ik ben erg geïntrigeerd door e-books, het onderwerp du jour in de industrie van vandaag. Als bestverkopende Kindle-auteur vind ik het geweldig dat e-books de backlist van een auteur toegankelijk maken voor nieuwe lezers. Natuurlijk blijft price point een bron van zorg. Persoonlijk heb ik geen van de antwoorden, maar ik ben geïntrigeerd door de vragen.

Het is de yin en yang die me fascineren. Dat er ook mensen zijn die onaangenaam lange uren werken en hun persoonlijke leven opofferen omdat het een roeping is - als ze onze straten niet veilig houden, als ze er niet zijn om geslagen vrouwen en kinderen en moordslachtoffers te verdedigen en te redden, wie dan wel?

Mannen moeten minder tijd doorbrengen met wapens en meer tijd bij de bevalling.

Het is moeilijk om mannen een vrouwelijke auteur te laten oppikken. Vrouwen lezen mannen, maar mannen lezen geen vrouwen.

Ik ben niet de meest gedetailleerde schrijver. Ik heb de neiging om meer actiegericht vs.beschrijvend te zijn.

Ik denk dat een van de oproepen van suspense is om veilig onze diepste angsten te verkennen.

Ooit was ik de dochter van mijn moeder. Nu ben ik de moeder van mijn dochter.

Van wie hou je? Het is een vraag die iedereen zou moeten kunnen beantwoorden. Een vraag die een leven definieert, een toekomst creëert, de meeste minuten van iemands dagen begeleidt. Eenvoudig, elegant omvattend. Van wie hou je?

Wat ik heb geleerd is dat het arrogant is om ergens zeker van te zijn. De wereld is een complexe plek en alleen idioten of ***** denken dat ze het allemaal weten.

Het leven is misschien niet perfect, het bood tenminste momenten die perfect genoeg waren.

Vrouwen huilen. Mannen lachen. Zeurende kreunen. Mannen lachen. Watjes klagen. Mannen lachen.

Het was niet dat vreemden je geen pijn konden doen. Het was gewoon dat de mensen van wie je hield het zoveel beter konden doen.

Moeders houden dicht, vaders laten los. Misschien is dat de manier van de wereld.

Wie het eerst spreekt, geeft wat macht op.

Ik hield van spookverhalen, krakende trappen, stormachtige nachten. Als het nachtmerries garandeerde, las ik het bij zaklamp, na middernacht.

Mijn moeder wil dat ik alle interviews begin met te zeggen dat zij en mijn vader volkomen normaal zijn. Ze zijn trots op me, en net zo verbijsterd als iedereen door mijn romans.

Ik heb een enorme verliefdheid op Stephen King. Ik heb hem nooit ontmoet. Ik zou mezelf waarschijnlijk voor schut zetten. Maar het zou het waard zijn.

Voordat ik een suspense romanschrijver werd, schreef ik romantic suspense als Alicia Scott.

Je kunt de jager zijn, of je kunt de jager zijn.

Verwacht niets en het leven zal fluweel zijn.

Weet je wat het verschil is tussen een hartchirurg en God? God denkt niet dat hij een hartchirurg is.

God zit in de details.

Iedereen moet zeggen wat hij wil. Het bespaarde tijd.

De enige keer dat je kalm bent, je bent gecentreerd, je bent in vrede, is wanneer iemand je probeert te vermoorden. En dat is gewoon verdraaid.

Jeugd is geen excuus voor slordigheid.

Toen ik mijn eerste telefoontje kreeg dat ik op de 'New York Times' lijst stond, had ik een kleine rush van 'Ik heb het gehaald! Maar de volgende ochtend kwam het bij me op dat ik niet wist wat het was, dus belde ik mijn agent en vroeg wat het echt betekende om een New York Times bestseller auteur te zijn. Hij vertelde me dat ik nu een gorilla van duizend pond was.

Wat ik leuk vond aan romans was het personage, en ik denk dat ik dat nog steeds in mijn romans breng. Wat romantiek me leerde was dat het' wie 'altijd belangrijker zal zijn dan het 'wat'.'Het is leuk om plots te bedenken, maar Ik wil ervoor zorgen dat de lezer geeft om wie het overkomt.

We zitten allemaal in dit samen-als één schrijver slaagt, slagen alle schrijvers. Ik vind het leuk om nieuwe auteurs te ontdekken. Ik denk dat we voor elkaar moeten zorgen en over ambacht moeten praten en talent moeten koesteren.

Als het gaat om locaties, ben ik een van die gekke auteurs die het moet zien, aanraken, proeven, voordat ik mezelf vertrouw om het voor mijn lezers te recreëren. Dat gezegd hebbende, een bezoek aan een afgesloten pediatrische psychiatrische afdeling was het meest intimiderende onderzoek dat ik ooit heb gedaan - en ik heb maximaal beveiligde gevangenissen, schietgalerijen, botcollecties, enz.bezocht.