Alphonsus Liguori beroemde citaten

Verwerf de gewoonte om met God te spreken alsof je alleen met hem bent, vertrouwd en met vertrouwen en liefde, als met de dierbaarste en meest liefdevolle vrienden.

Het gebeurt vaak dat we God bidden om ons te bevrijden van een gevaarlijke verleiding, en toch luistert God niet naar ons, maar laat hij toe dat de verleiding ons blijft verontrusten. Laten we in zo ' n geval begrijpen dat God zelfs dit toestaat voor ons groter goed. Wanneer een ziel in verzoeking zichzelf aanbeveelt aan God, en zich met zijn hulp verzet, O hoe zij dan vordert in volmaaktheid.

Wanneer we iemand moeten antwoorden die ons beledigd heeft, moeten we voorzichtig zijn om het altijd met zachtmoedigheid te doen. Een zacht antwoord dooft het vuur van Toorn.

Verwerf de gewoonte om met God te spreken alsof je alleen met hem bent, vertrouwd en met vertrouwen en liefde, als met de dierbaarste en meest liefdevolle vrienden. Praat vaak met hem over je zaken, je plannen, je problemen, je angsten - over alles wat je aangaat. Praat met hem vol vertrouwen en openhartig; want God is niet gewend tot een ziel te spreken die niet tot hem spreekt.

Wie niets anders wenst dan God is rijk en gelukkig.

Jullie God is altijd naast jullie, hij is zelfs in jullie midden.

Omdat zijn weldaden bij u zijn, laat de uwe in Hem gevonden worden.

Wie op zichzelf vertrouwt, is verloren. Wie op God vertrouwt, kan alle dingen doen.

Ware liefde bestaat uit het goed doen aan hen die ons kwaad doen, en hen zo te winnen.

Wat kost het ons om te zeggen: "mijn God, help mij! Heb medelijden met mij!"Is er iets makkelijker dan dit? En dit kleine beetje zal voldoende zijn om ons te redden als we er ijverig in zijn.

Van alle devoties is de aanbidding van Jezus in het Heilig Sacrament de grootste na de sacramenten, de meest geliefde voor God en de meest nuttige voor ons.

De duivel brengt de zondaars niet met open ogen naar de hel; hij verblindt hen eerst met de boosaardigheid van hun eigen zonden. Voordat we in zonde vervallen, werkt de vijand om ons te verblinden, zodat we het kwaad dat we doen en de ondergang die we over onszelf brengen door God te beledigen niet kunnen zien. Nadat we zonde hebben begaan, probeert hij ons stom te maken, zodat we door schaamte onze schuld in de biecht kunnen verbergen.

Zwijgen wanneer we gedwongen worden om woorden uit te spreken die schadelijk zijn voor God of voor onze naaste, is een daad van deugd; maar zwijgen in het belijden van onze zonden is de ondergang van de ziel.

Als we gered worden en heiligen worden, moeten we altijd aan de poorten van de Goddelijke Barmhartigheid staan om te smeken en te bidden voor alles wat we nodig hebben.

Als het bij een zeldzame gelegenheid nodig is om met enige ernst te spreken om een ernstige misdaad te voelen, moeten we altijd, aan het einde van de berisping, enkele vriendelijke woorden toevoegen. We moeten wonden genezen, zoals de Samaritaan deed, met wijn en olie. Maar zoals olie boven alle andere dranken zweeft, zo moet zachtmoedigheid overheersen in al onze handelingen.

Voorwaar, liefhebbende zielen, jullie moeten met alle nederigheid en respect naar God gaan, terwijl jullie jezelf in zijn aanwezigheid vernederen, vooral wanneer jullie je ondankbaarheid en zonden uit het verleden herinneren.

Vraag het degenen die Hem liefhebben met een oprechte liefde, en zij zullen je vertellen dat zij geen grotere of snellere opluchting vinden te midden van de moeilijkheden van hun leven dan in liefdevol gesprek met hun goddelijke vriend.

Als je je vertrouwen in God nog meer wilt versterken, denk dan vaak aan de liefdevolle manier waarop hij tegenover je heeft gehandeld en hoe genadig hij heeft geprobeerd je uit je zondige leven te halen, je gehechtheid aan de dingen van de aarde te verbreken en je naar zijn liefde te trekken.

We moeten bescheidenheid beoefenen, niet alleen in ons uiterlijk, maar ook in ons hele gedrag, en in het bijzonder in onze kleding, onze wandeling, ons gesprek en alle soortgelijke handelingen.

Toch moet je de grootst mogelijke liefde en vertrouwen oefenen in het behandelen met hem.

Praat vaak met hem over je zaken, je plannen, je problemen, je angsten - over alles wat je aangaat.

Volgens de wet van de natuur is er geen behagen in het lijden; maar de goddelijke liefde, wanneer zij in een hart heerst, doet haar behagen scheppen in haar lijden.

Het hart van de mens is, om zo te zeggen, het paradijs van God.

Wie het meest bidt, ontvangt het meest.

Net zoals een moeder plezier vindt in het nemen van haar kleine kind op schoot, daar om hem te voeden en te strelen, zo toont onze liefdevolle God zijn genegenheid voor zijn geliefde zielen die zich geheel aan hem hebben gegeven en al hun hoop op zijn goedheid hebben gesteld.

Maria heeft meegewerkt aan onze verlossing met zoveel glorie aan God en zoveel liefde voor ons, onze Heer heeft bepaald dat niemand redding zal verkrijgen dan door haar voorspraak.

God heeft allen lief die Hem liefhebben: ik heb hen lief die Mij liefhebben.

In de grote zondvloed in de dagen van Noach kwam bijna de hele mensheid om, alleen al acht personen werden gered in de Ark. In onze dagen overstroomt een vloed, niet van water maar van zonden, voortdurend de aarde, en uit deze vloed ontsnappen er maar heel weinigen. Bijna niemand wordt gered.

Er is niets anders nodig dan te handelen tegenover God, te midden van je bezigheden, zoals je doet, zelfs wanneer je bezig bent, tegenover degenen die van je houden en van wie je houdt.

God is ontevreden over de aarzeling van zielen die hem oprecht liefhebben en die hij zelf liefheeft.

Niet alleen is er geen behoefte aan een tussenpersoon via wie hij zou willen dat u met hem spreekt, maar hij vindt zijn vreugde in het feit dat u persoonlijk en in alle vertrouwen met hem omgaat.

Met zulke gedachten in je denkgeest, nu je besloten hebt Hem lief te hebben en hem met al je kracht te behagen, zou je enige angst moeten zijn om God te veel te vrezen en te weinig vertrouwen in hem te stellen.

Laten we de levens van de heiligen lezen; laten we de boetedoeningen die ze verrichtten, en blozen als zo vrouwelijk en zo bang om ons vlees te vernederen.

Het is juist dat hij met terughoudendheid moet handelen tegenover degenen die met terughoudendheid jegens hem handelen. Integendeel, Hij geeft zich geheel aan die zielen, die, alles wat niet God is uit hun hart wegdrijvend en hen niet naar zijn liefde leidt, en zichzelf zonder terughoudendheid aan hem overgevend, waarlijk tot hem zeggen: Mijn God en mijn alles.

Hoe zal God zich dan geheel geven aan degene die, naast zijn God, de schepselen nog steeds liefheeft?

Velen geven zich echter aan God over, maar bewaren nog steeds in hun hart een zekere gehechtheid aan schepselen, waardoor zij niet geheel aan God kunnen toebehoren.

U mag er zeker van zijn dat van alle momenten van uw leven, de tijd die u doorbrengt voor het Goddelijk Sacrament die zal zijn die u meer kracht zal geven tijdens het leven en meer troost in het uur van uw dood en in de eeuwigheid

Wanneer we een mooi object zien, een prachtige tuin of een prachtige bloem, laten we dan denken dat we daar een straal van de oneindige schoonheid van God zien, die dat object heeft doen bestaan.

Je zult meer winnen door vredig minachting te ontvangen dan wanneer je een week vastte op brood en water. Het is goed onszelf te vernederen, maar het is veel meer de moeite waard om de vernederingen te aanvaarden die van anderen tot ons komen.

Hoe mooi is ze, Onze Lieve Vrouw van mededogen! Wat lief! Hoe volkomen onzelfzuchtig! Hoe vervuld van vreugde voor hem - en ons-in de diepten van haar eigen pijn en verlatenheid!

Mijn Jezus! Wat een beminnelijke uitvinding was dit Heilig Sacrament-dat je je zou verbergen onder de schijn van brood om jezelf geliefd te maken en beschikbaar te zijn voor een bezoek door iedereen die je wenst!

Hij zou schuldig zijn aan doodzonde, omdat hij zichzelf blootstelt aan het gevaar God ernstig te beledigen. Daarom moet hij, voordat hij handelt, de twijfel opzij zetten; en als hij dat tot nu toe niet heeft gedaan, moet hij het tenminste belijden zoals het voor God is. Maar de nauwgezette, die over alles twijfelen, moeten een andere regel volgen: zij moeten hun biechtvader gehoorzamen. Wanneer hij hun zegt hun twijfels te overwinnen en tegen scrupules in te gaan, moeten zij nauwkeurig gehoorzamen; anders zullen zij zichzelf niet in staat en ongeschikt maken om enige geestelijke oefening te verrichten.

St. Augustinus en St. Thomas definiëren doodzonde als een afkeren van God: dat wil zeggen, het afkeren van iemands rug naar God, het verlaten van de Schepper ter wille van het schepsel. Welke straf zou die onderdaan verdienen die, terwijl zijn koning hem een bevel gaf, hem minachtend de rug toekeerde om te gaan en zijn bevelen te overtreden? Dit is wat de zondaar doet; en dit wordt gestraft in de hel met de pijn van verlies, dat wil zeggen, het verlies van God, een straf die rijkelijk verdiend is door hem die in dit leven zijn soevereine goed de rug toekeert.

Er is niets aangenamer voor God dan een ziel te zien die geduldig en sereen de kruisen draagt die zij gezonden heeft; zo wordt liefde gemaakt, door minnaar en geliefde op hetzelfde niveau te plaatsen. . . Een ziel die Jezus Christus liefheeft, verlangt ernaar behandeld te worden zoals Christus behandeld werd-verlangt ernaar arm, veracht en vernederd te zijn.

Het zou de grootste vreugde van de serafs zijn om zand op te stapelen Aan de kust of om onkruid te trekken in een tuin voor alle eeuwigheid, als ze ontdekten dat dat Gods wil was. Onze Heer zelf leert ons te vragen de wil van God op aarde te doen zoals de heiligen het in de hemel doen: "uw wil geschiede op aarde zoals in de hemel."

De mooiste sieraden in de kroon van de gezegenden in de hemel zijn het lijden dat zij geduldig op aarde hebben gedragen.

"De bloemen zijn verschenen in ons land; de tijd van het snoeien is gekomen; de stem van de schildpadduif is gehoord in ons land. Wanneer de ziel, zoals de eenzame schildpadduif, zich terugtrekt en zich in meditatie herinnert om met God te praten, dan verschijnen de bloemen, dat wil zeggen goede verlangens; dan komt de tijd van het snoeien, dat wil zeggen de correctie van fouten die in het mentale gebed worden ontdekt.

Het middel om volmaakte liefde te behouden is het volbrengen van frequente daden van liefde. Vuur wordt ontstoken door het hout dat we erin gooien en liefde wordt ontstoken door daden van liefde.

We moeten liefde betonen aan de zieken, die meer hulp nodig hebben. Laten we hen een klein geschenk geven als ze arm zijn, of laten we op zijn minst op hen wachten en hen troosten.

Gehoorzaamheid aan een biechtvader is het meest aanvaardbare offer dat we aan God kunnen brengen, en de veiligste manier om de Goddelijke Wil te doen.