Mary Roberts Rinehart beroemde citaten

De wereld komt niet naar de slimme mensen, het komt naar de koppige, koppige, one-idea-at-a-time mensen.

Vrede is geen passieve maar een actieve toestand, geen ontkenning maar een bevestiging.

Mensen die zichzelf een dozijn mijl van de stad vertrouwen, in vreemde huizen, met bedienden die ze niet kennen, hoeven niet verbaasd te zijn als ze op een ochtend wakker worden en hun keel doorsnijden.

Het is geld dat problemen veroorzaakt. Dat is altijd zo geweest en zal altijd zo blijven.

Ik vond dat mijn naam ondertekend op een cheque was nog meer welkom dan wanneer ondertekend op een brief ...

Ze bewoog zo veel, dat elke keer als de kippen het team in de wagen zagen, ze op hun rug gingen liggen en hun benen omhoog hielden om vastgebonden te worden!

Het mysterieuze verhaal bestaat uit twee verhalen in één: het verhaal van wat er gebeurde en het verhaal van wat leek te gebeuren.

mijn misdaadboeken zijn eigenlijk romans en zijn als zodanig geschreven. Men zou zelfs kunnen zeggen dat elk van hen eigenlijk twee romans is, waarvan de ene het verhaal is dat ik de lezer vertel, en de andere het begraven verhaal dat ik ken en af en toe in een aanwijzing laat glijden om de interesse van de lezer te wekken.

Ik veronderstel dat er iets in ons allemaal is dat teruggrijpt naar de bodem. Als je erover nadenkt, wat zijn picknicks dan uitlopers van instinct? Niemand geniet er echt van of verwacht ervan te genieten, maar met de eerste warme dagen neemt een prehistorisch instinct ons mee het bos in, om aardappelen te bakken boven een verstikkend houtvuur of de volgende week grasvlekken uit onze kleren te halen. Het moet instinct zijn; elk atoom van intelligentie waarschuwt ons om thuis te blijven in de buurt van de koelkast.

Er is geen plaats in de wereld, denk ik, voor een filosoof met een gevoel voor humor, een nieuwe vrije tijd, en een nieuwsgierige wending van de geest!

pretentie is de olie die de samenleving smeert.

Ik begon te voelen dat als religie een illusie of een openbaring was, het eenvoudiger was om het als een illusie te accepteren.

Het enige plezier dat nooit palls is het plezier van niet naar de kerk te gaan.

Van Miss Letitia werd gezegd dat wanneer geld in haar bezit kwam, het uit de circulatie ging.

met een aanzienlijke geest werd het veranderen ervan bijna net zo zwaar als het verplaatsen van een schuur, hoewel niet zo stabiel.

Ik heb veel verstand. Het duurt lang om het te veranderen.

[Over de Ieren:] vreemd ras ... Ze weten niet wat ze willen, maar willen het als de duivel.

wanneer kennis bij de deur binnenkomt, vliegen angst en bijgeloof uit het raam.

Trouwens, je wilt de onverbloemde en onverbloemde waarheid, en daar ben ik geen hand voor. Ik ben advocaat.

Naar de fles! In de kindertijd, de melkfles; in onze bloei, de wijnfles; in onze dotage, de pilfles.

Een kat en een Bijbel, en niemand hoeft eenzaam te zijn.

het is mijn ervaring dat de eerste paar dagen van het huwelijksleven vrouwen blind zijn omdat ze dat willen zijn en daarna omdat ze dat moeten zijn.

Ik denk dat we nog maar jong zijn, Chris, zolang we het maar kunnen vergeten. Daarna herinneren we ons alleen nog maar!

Meisjes groeiden onvermijdelijk uit tot vrouwen, maar iets van de jongen bleef in elke man bestaan.

zoals alle vrouwen weten, zijn er eigenlijk helemaal geen mannen. Er zijn volwassen jongens, en jongens van middelbare leeftijd, en oudere jongens, en soms zelfs zeer oude jongens. Maar het essentiële verschil is gewoon extern. Je man is altijd een jongen.

Herbert zei altijd dat hij zo strak was als het papier aan de muur.

Het grootste wapen ter wereld ... is belachelijk.

Achterdocht is als regen. Het valt op de rechtvaardigen en op de onrechtvaardigen.

De auteur Leeft met één voet in een alledaagse wereld en de andere voelt zich angstig voor een voet aan de grond in een andere meer onzekere.

het is axiomatisch bij de meeste schrijvende mensen dat er niet zoiets bestaat als perfecte omstandigheden voor werk.

Van één ding kan de lezer zeker zijn: hoe gemakkelijker iets leest, hoe moeilijker het is geweest om te schrijven.

[De schrijver] wil zowel het best mogelijke werk doen als ook een zo groot mogelijk publiek bereiken. Het resultaat is een vrij normale toestand van ontmoediging.

Moed was Amerika ' s wachtwoord, maar een moed van het lichaam in plaats van van de ziel - fysieke moed, niet moreel.

Grote liefdes waren bijna altijd grote tragedies. Misschien was het omdat liefde nooit echt groot was totdat het element van opoffering erin kwam.

... als men zich kan herinneren zonder lief te hebben, zou men dan niet kunnen liefhebben zonder zich te herinneren?

Oude mannen voeren oorlogen zodat jonge mannen kunnen sterven.

Politiek is nog steeds het spel van de man. De vrouwen mogen de klusjes doen, het vuile werk, en af en toe-maar slechts af en toe-is men aanwezig op een geheime conferentie of andere. Maar het is niet de regel. Ze kunnen naar buiten gaan en de stem krijgen, als ze kunnen en willen; ze kunnen geld verzamelen, ze kunnen dankbaar zijn dat ze mogen werken. Maar dat is alles.

... Washington was niet alleen een belangrijke hoofdstad. Het was een stad van angst. Onder dat glinsterende en heerlijke oppervlak is er een ander verhaal, dat van onderbetaalde regeringsambtenaren, mannen en vrouwen die wanhopig aan het werk zijn en die op elk moment door een politieke aantrekkingskracht van hen kunnen worden ontnomen. Een stad van mannen in functie en die dat kantoor vasthouden, en een stad van strijd die het land nooit vermoedt.

[Bij het werken aan een boek] Ik heb een bijna volledige onthechting van de wereld waarin ik leef, een soort harnas tegen afleiding. Ik praat met mensen, beweeg me, kom aan de oppervlakte zoals gewoonlijk. Maar later heb ik alleen een verwarde herinnering aan wat er in die periode is gebeurd.

Elke schrijver kent de angst van een onverwacht succes. Hoe verder te gaan? Hoe het te herhalen?

er is iets schandelijks aan de dood van een toneelstuk. Het sterft niet met medelijden, maar met minachting. Een boek kan mislukken, maar wie weet het? Het sterft en wordt begraven, en wordt fatsoenlijk begraven op de plank van de boekhandelaar; maar het stuk sterft aan het lachen, aan minachting en minachting.

het theater is de enige geldzaak die ik ken waarin haast blijkbaar van het begin tot het einde regeert.

Het duurt vele jaren en een aantal behoorlijk harde klappen om mensen tolerant te maken.

Wanneer een grote last wordt opgeheven, wordt de opluchting niet altijd tegelijk gevoeld. De gegalde plaatsen doen nog steeds pijn.

Oorlog is iets van angstige en merkwaardige anomalieën ... Het heeft aangetoond dat regering door mannen alleen geen beroep is op de rede, maar een beroep op de wapens; dat op vrouwen, zonder een stem om te protesteren, de last moet vallen. Het is makkelijker te sterven dan een zoon te laten sterven.

Geduld en volharding waren geen deugden in een vrouw; het waren noodzakelijke dingen die haar werden opgedrongen. Misschien zouden er op een dag dingen veranderen en zouden vrouwen er afstand van doen. Zij zouden opstaan en zeggen: "Wij zijn niet geduldig. We zullen het niet meer verdragen. Wat zou er dan met de wereld gebeuren?

Mannen spelen harder dan ze werken; vrouwen werken harder dan ze spelen.

Ik veronderstel dat het is omdat de moed van de vrouw mentaal is en die van de man fysiek, dat in tijden van grote spanning vrouwen altijd het beste laten zien.

Ik heb nooit geleerd om 'gas' te zeggen voor benzine. Het lijkt mij net zo absurd alsof ik 'maar' voor boter zou zeggen.

We zijn vaak ellendig aan ons bureau of schrijfmachines, maar niet gelukkig weg van hen.