George Monbiot beroemde citaten

28 augustus 2012. Onthoud die datum. Het is de dag waarop de wereld gek werd.

In het motiveren van mensen om de natuurlijke wereld lief te hebben en te verdedigen, is een ons hoop een ton wanhoop waard

Vooruitgang wordt gemeten aan de snelheid waarmee we de omstandigheden vernietigen die het leven in stand houden.

Als rijkdom het onvermijdelijke resultaat was van hard werken en ondernemen, zou elke vrouw in Afrika miljonair zijn.

Het is geen campagne voor overvloed, maar voor bezuinigingen. Het is geen campagne voor meer vrijheid, maar voor minder. Het vreemdste van alles is dat het niet alleen een campagne is tegen andere mensen, maar tegen onszelf.

Niemand kwam ooit in opstand voor bezuinigingen.

Het probleem wordt nog verergerd door het feit dat het verband tussen oorzaak en gevolg zo onwaarschijnlijk lijkt. Door het licht aan te doen, de ketel te vullen, de kinderen naar school te brengen, naar de winkels te rijden, veroordelen we andere mensen ter dood. We hebben er nooit voor gekozen om dit te doen. We zien onszelf niet als moordenaars. We voeren deze handelingen uit zonder passie of Intentie.

Als de opwarming van de aarde niet wordt ingeperkt, zal het Westen een keuze moeten maken tussen een vluchtelingencrisis van onvoorstelbare proporties, of directe medeplichtigheid aan misdaden tegen de menselijkheid.

Willen we herinnerd worden als de generatie die de banken heeft gered en de biosfeer heeft laten instorten?

Bijna alle systemen van economisch denken zijn gebaseerd op het idee van voortdurende economische groei, wat prima zou zijn als we op een oneindige planeet zouden leven, maar er is dit kleine, pijnlijke, ongemakkelijke feit dat de planeet in feite eindig is, en dat, in tegenstelling tot de economische theorie, het wordt beheerst door fysieke en biologische realiteit.

Ontwikkeling die geen rekening houdt met wie of wat het schaadt, is geen ontwikkeling. Het is het tegenovergestelde van vooruitgang en beschadigt het vermogen van de aarde om ons en de rest van haar levende systemen te ondersteunen.

Regeringen worden geacht te slagen of te falen door hoe goed ze geld verdienen, ongeacht of het een nuttig doel dient. Ze beschouwen het als een heilige plicht om het meest weerzinwekkende spektakel van het land aan te moedigen: de jaarlijkse feeding frenzy waarin shoppers de hele nacht in de rij staan, dan de winkels binnenstormen, ellebogen, vertrappen en soms vechten om de eerste te zijn die wat designer rommel meeneemt die voor de verkoop volgend jaar op de stortplaats zal gaan. Hoe gekker de orgie, hoe groter de triomf van economisch management.

Verandering komt voort uit overtuiging. Stop met stemmen uit angst. Stemmen op hoop.

Waarom is het zo gemakkelijk om de banken te redden - maar zo moeilijk om de biosfeer te redden?

De corporaties zijn alleen machtig omdat wij ze hebben toegestaan. In theorie zijn het wij, niet zij, die de staat mandateren. Maar we hebben onze plicht van burgerschap verwaarloosd en ze hebben misbruik gemaakt van onze verwaarlozing om de teugels van de regering te grijpen.

Dus, als je er niet bij past, als je je in strijd voelt met de wereld, als je identiteit verontrust en gerafeld is, als je je verloren en beschaamd voelt - het kan zijn omdat je de menselijke waarden hebt behouden die je verondersteld werd te hebben weggegooid. Je bent een deviant. Wees trots.

Tot nu toe geloofde ik dat de natie die het meest heeft gedaan om een nieuw klimaatakkoord te saboteren de Verenigde Staten waren. Ik had het mis. De echte schurk is Canada. Tenzij we het kunnen stoppen, zal de schade die Canada in December 2009 heeft aangericht, zwaarder wegen dan een eeuw van goede werken.

Al het geld, al het prestige in de wereld zal het verlies van je vrijheid nooit goedmaken.

Degenen die veel meer middelen verbruiken dan ze nodig hebben, vernietigen de levenskansen van degenen wier overleving afhangt van het consumeren van meer

Bijna overal lijkt ontkenning van klimaatverandering nu net zo dom en onaanvaardbaar als ontkenning van de Holocaust.

Net als andere levensvormen bestaan wij [mensen] alleen om onszelf te repliceren.

De boze mannen weten dat deze Gouden Eeuw (van fossiele brandstoffen) voorbij is; maar ze kunnen de woorden niet vinden voor de beperkingen die ze haten. Met hun kopieën van Atlas Shrugged in hun hand, fladderen ze rond, beschuldigen degenen die hen zouden belemmeren van communisme, fascisme, religiositeit, misantropie, maar weten in hun hart dat deze beperkingen worden gedreven door iets dat veel afstotelijker is voor de ongebreidelde mens: de fatsoen die we aan andere mensen verschuldigd zijn.

...elke keer als iemand sterft als gevolg van overstromingen in Bangladesh, moet een luchtvaartmaatschappij executive uit zijn kantoor worden gesleept en verdrinken.

Is de Goddelijke Aanwezigheid een Republikein? Of runt hij/zij/het een intergalactisch fossiele brandstof conglomeraat?...wat de verklaring ook mag zijn, de Paracleet lijkt net zo vastbesloten te zijn als elke terrestrische corporate frontman om een succesvolle afsluiting van de klimaatbesprekingen te voorkomen. Hoe Weet ik dat? Want elke keer als iemand samenkomt om te proberen een wereldwijde klimaatafbraak te voorkomen, bedekt hij de rijke, dichtbevolkte delen van de wereld met sneeuw en ijs, terwijl hij duistere plaatsen achterlaat om te koken.

Zelfs als kerncentrales vreselijk fout gaan, veroorzaken ze minder schade aan de planeet en haar mensen dan kolencentrales die normaal functioneren.

Er wordt vaak gezegd dat we materialistisch zijn. Het lijkt me dat we niet materialistisch genoeg zijn. We hebben een gebrek aan respect voor materialen. We gebruiken het snel en onzorgvuldig. Als we echt materialistische mensen waren, zouden we begrijpen waar materialen vandaan komen en waar ze naartoe gaan. Maar op dit moment lijkt de hele wereldeconomie gebouwd te zijn op het model van het opgraven van dingen uit één gat in de grond aan de ene kant van de aarde, ze over de hele wereld vervoeren, ze een paar dagen gebruiken en ze in een gat in de grond steken aan de andere kant van de wereld.

Als je mensen waarschuwt voor de gevaren van klimaatverandering, noemen ze je een heilige. Als je uitlegt wat er gedaan moet worden om het te stoppen, noemen ze je een communist.

De instellingen die zijn opgericht "om de volgende generaties te redden van de gesel van de oorlog" zijn mislukt. Sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog zijn zo ' n dertig miljoen mensen gedood in gewapende conflicten. De meesten waren burgers.

Deregulering is een overdracht van macht van het vertrapte naar het betreden. Het is niet verwonderlijk dat alle conservatieve partijen beweren de grote overheid te haten.

De schema ' s zitten vol met shows die ons aansporen om verder te reizen, sneller te rijden, groter te bouwen, meer te kopen, maar geen van hen wordt geacht de regels te beledigen, wat echt betekent dat ze de belangen van het bedrijfsleven of de verwende gevoeligheden van de Aga-klasse niet beledigen. De media, gedreven door angst en reclame, zijn hopeloos bevooroordeeld ten opzichte van de consumenteneconomie en tegen de biosfeer.

Geconfronteerd met een keuze tussen het overleven van de planeet en een nieuwe set bijpassend servies, zouden de meeste mensen het servies kiezen.

Er is genoeg olie in de grond om ons allemaal te frituren, en er is geen duidelijk middel om regeringen en de industrie te overtuigen om het in de grond te laten.