R. J. Palacio beroemde citaten

Ik denk dat er een regel moet zijn dat iedereen in de wereld minstens één keer in zijn leven een staande ovatie moet krijgen.

Moed. Vriendelijkheid. Vriendschap. Karakter. Dit zijn de kwaliteiten die ons definiëren als menselijke wezens, en ons, bij gelegenheid, naar grootheid drijven.

Ik wou dat elke dag Halloween kon zijn. We kunnen allemaal maskers dragen. Dan konden we rondlopen en elkaar leren kennen voordat we konden zien hoe we eruit zagen onder de maskers.

Ik hou van hoe artsen praten. Ik hou van het geluid van wetenschap. Ik vind het leuk hoe woorden die je niet begrijpt dingen uitleggen die je niet kunt begrijpen.

De beste manier om te meten hoeveel je bent gegroeid, is niet met centimeters of het aantal ronden dat je nu over het circuit kunt lopen, of zelfs je cijfergemiddelde-hoewel die dingen belangrijk zijn, om zeker te zijn. Het is wat je hebt gedaan met je tijd, hoe je ervoor hebt gekozen om je dagen door te brengen en wie je dit jaar hebt aangeraakt. Dat is voor mij de grootste maatstaf voor succes.

Als iedereen in deze kamer een regel zou maken dat waar je ook bent, wanneer je maar kunt, je een beetje vriendelijker zult proberen te handelen dan nodig is - de wereld zou echt een betere plek zijn. En als u dit doet, als u slechts een beetje vriendelijker handelt dan nodig is, kan iemand anders, ergens, op een dag, in u, in ieder van u, het gelaat van God herkennen.

Mijn moeder glimlachte naar me. Haar glimlach omhelsde me.

Vriendelijker dan nodig is. Omdat het niet genoeg is om aardig te zijn. Men moet vriendelijker zijn dan nodig.

Wanneer er een conflict is tussen gelijk hebben en vriendelijk zijn, kies dan, indien mogelijk, vriendelijk zijn.

Nee, nee, het is niet allemaal willekeurig, als het echt allemaal willekeurig was, zou het universum ons volledig in de steek laten. het universum zorgt voor zijn meest kwetsbare creaties op manieren die we niet kunnen zien. zoals met ouders die blindelings van je houden. en een grote zus die zich schuldig voelt omdat ze mens is over jou. en een klein kind met een griezelige stem wiens vrienden hem over jou heen hebben gelaten. en zelfs een roze meisje die je foto in haar portemonnee draagt. misschien is het een loterij, maar het universum maakt het uiteindelijk allemaal gelijk. het universum zorgt voor al zijn vogels.

Wees geen vrienden met eikels.

Het is zo raar hoe dat kan zijn, hoe je een nacht kunt hebben die de ergste in je leven is, maar voor iedereen is het gewoon een gewone nacht. Net als op mijn agenda thuis, zou ik dit markeren als een van de meest gruwelijke dagen van mijn leven. Dit en de dag dat Daisy stierf. Maar voor de rest van de wereld was dit gewoon een gewone dag. Of misschien was het zelfs een goede dag. Misschien heeft iemand vandaag de loterij gewonnen.

Een grote zus die huilt omdat ze mens is over jou. Een kind met een griezelige stem, wiens vrienden hem over jou heen lieten. En een roze meisje dat je foto in haar portemonnee bewaart.

Ik eet zoals een schildpad eet, als je ooit een schildpad hebt zien eten. Zoals een prehistorisch moerasding.

Er is een woord als overbeschermend om sommige ouders te beschrijven, maar geen woord dat het tegenovergestelde betekent. Welk woord gebruik je om ouders te beschrijven die niet genoeg beschermen? Onderbeschermend? Verwaarloosd? Zelf betrokken? Kreupel? Al het bovenstaande.

Een fout definieert je niet.

Wie zijn wij? Wij!Toch? Wat voor mensen zijn wij? Wat voor persoon ben jij? Is dat niet het allerbelangrijkste? Is dat niet het soort vraag dat we onszelf voortdurend stellen? 'Wat voor persoon ben ik?

Je kunt je niet mengen toen je geboren werd om op te vallen.

De middelbare School is zo slecht als het wordt, en dan wordt het beter.

Er zullen altijd eikels in de wereld zijn . . . [maar] er zijn meer goede mensen op deze aarde dan slechte mensen, en de goede mensen letten op elkaar en zorgen voor elkaar.

Volg de dag en grijp naar de zon!

De dingen die we doen overleven onze sterfelijkheid. De dingen die we doen zijn als monumenten die mensen bouwen om helden te eren nadat ze zijn gestorven. Ze zijn als de piramides die de Egyptenaren bouwden om de farao ' s te eren. Alleen in plaats van van steen te zijn gemaakt, zijn ze gemaakt van de herinneringen die mensen van je hebben.

Het is niet genoeg om vriendelijk te zijn. Je moet een vriend zijn.

Hier is wat ik denk: de enige reden dat ik niet gewoon ben, is dat niemand anders me zo ziet.

Leren wie je bent is wat je hier doet.

Sommige dingen kun je gewoon niet uitleggen. Je probeert het niet eens. Je weet niet waar je moet beginnen. Al je zinnen zouden als een gigantische knoop door elkaar lopen als je je mond opendoet. Alle woorden die je gebruikt, komen er verkeerd uit.

We dragen als mensen niet alleen het vermogen mee om vriendelijk te zijn, maar ook de keuze voor vriendelijkheid.

Zo is het in de hemel. Het is gewoon liefde, en niemand vergeet van wie ze houden.

Of welke politiek correcte spirituele representatie van universele goedheid je ook gelooft.

Ik zal niet beschrijven hoe ik eruit zie. Wat je ook denkt, het is waarschijnlijk erger.

Soms hoef je niet iemand pijn te doen om iemand pijn te doen.

Je hebt je ogen niet nodig om lief te hebben. Je voelt het gewoon in je.