P. D. James beroemde citaten

Ik denk niet dat schrijvers het genre kiezen, het genre kiest ons. Ik schreef uit de wens om orde te scheppen uit wanorde, de voorkeur voor een patroon.

Schrijf wat je moet schrijven, niet wat momenteel populair is of wat je denkt dat zal verkopen.

Het was een van die perfecte Engelse herfstdagen die vaker in het geheugen voorkomen dan in het leven.

Niet zozeer twee schepen die ' s nachts passeren als twee schepen die een tijdje samen varen, maar altijd op weg zijn naar verschillende havens.

Toen ik hoorde dat Humpty Dumpty op een muur zat, dacht ik: is hij gevallen of is hij geduwd?

Elk eiland voor een kind is een schateiland.

We kunnen niets anders ervaren dan het huidige moment, in geen enkele andere seconde van de tijd leven, en dit begrijpen is zo dicht als we het eeuwige leven kunnen bereiken.

Als dit fictie was, zou zelfs de meest briljante romanschrijver kunnen verzinnen om zo ' n korte periode geloofwaardig te maken waarin trots was onderdrukt en vooroordelen waren overwonnen?

Niet alleen schrijven-schrijven. Alleen door te schrijven, niet door erover te dromen, ontwikkelen we onze eigen stijl.

Als ons seksleven werd bepaald door onze eerste jeugdige experimenten, zou het grootste deel van de wereld gedoemd zijn tot celibaat. Op geen enkel gebied van de menselijke ervaring zijn mensen er meer van overtuigd dat er alleen iets beters kan worden bereikt als ze volharden.

Van de vier miljard levensvormen die op deze planeet hebben bestaan, zijn er nu drie miljard, negenhonderdzestig miljoen uitgestorven. We weten niet waarom. Sommige door wild uitsterven, sommige door natuurrampen, sommige vernietigd door meteorieten en asteroïden. In het licht van deze massale uitstervingen lijkt het echt onredelijk om te veronderstellen dat Homo sapiens vrijgesteld zou moeten zijn. Onze soort zal een van de kortstlevende van allemaal zijn geweest, slechts een knipoog, zou je kunnen zeggen, in het oog van de tijd.

Wat een kind niet ontvangt, kan hij later zelden geven.

Voel, zei hij tegen zichzelf, voel, voel, voel. Zelfs als wat je voelt pijn is, laat jezelf alleen voelen.

Ik ben 50 jaar en heb nooit geweten wat het is om lief te hebben. Ik kan die woorden schrijven, weet dat ze waar zijn, maar voel alleen het spijt dat een toondoof man moet voelen omdat hij muziek niet kan waarderen, een spijt minder scherp omdat het voor iets is dat nooit bekend is, niet voor iets dat verloren is gegaan.

Open je geest voor nieuwe ervaringen, in het bijzonder voor de studie van andere mensen. Niets dat een schrijver overkomt-hoe gelukkig, hoe tragisch ook-is ooit verspild.

Leren schrijven door het te doen. Lees veel en verstandig. Vergroot je woordkracht. Vind je eigen individuele stem door constant te oefenen. Ga door de wereld met je ogen en oren open en leer die ervaring in woorden uit te drukken.

Wij Engelsen zijn goed in het vergeven van onze vijanden; het bevrijdt ons van de verplichting om onze vrienden aardig te vinden.

Uitgevers verzorgen je niet; ze kopen en verkopen je.

Het is evenzeer een politieke theorie, maar geen praktische politiek.

Wij die in het Engels schrijven, hebben het geluk de rijkste en meest veelzijdige taal ter wereld te hebben. Respecteer het.

Charme wordt vaak veracht, maar ik zie nooit waarom. Niemand heeft het die niet in staat is om anderen oprecht aardig te vinden, althans op het moment van ontmoeting en spreken. Charme is altijd echt; het kan oppervlakkig zijn, maar het is niet vals.

Daniel dacht dat hij een geheim leven had. De meeste mensen deden dat; het was nauwelijks mogelijk om zonder te leven.

De grote tragedie van de ziekte van Alzheimer, en de reden waarom we er bang voor zijn, is dat het ons zonder verdediging achterlaat, zelfs niet tegen degenen die van ons houden.

Ambitie, om te worden geproefd, laat staan bereikt, moest geworteld zijn in mogelijkheden.

De tijd genas niet, maar verdoofde. De menselijke geest kon maar zoveel voelen.

Ik geloof dat politieke correctheid een vorm van taalfascisme kan zijn, en het stuurt rillingen door de rug van mijn generatie die de oorlog tegen het fascisme voerde.

het onvergeeflijke werd meestal het gemakkelijkst vergeven.

roddel ... was net als elke andere grondstof op de markt. Je kreeg het alleen als je iets van waarde te geven had.

we leven in een samenleving die haar geweten meer redt door de interessant ongelukkige te helpen dan de saaie die het verdienen ...