Matthew Rhys beroemde citaten

Ik hou van het podium. Ik ben altijd aan het rondsnuffelen om te zien of er iets is waar ik snel in kan kruipen.

We worden soms behandeld als de domme neef, dus ik voel me altijd aangetrokken tot personages die je een goed gevoel geven over Welsh zijn.

Ik hield absoluut van mijn tijd bij 'Brothers & Sisters', wat ik leerde en alles wat daarmee gepaard ging. Het was een ongelooflijk vormende tijd voor mij.

Ik hou mijn privéleven graag voor mezelf. Maar aan de andere kant, Ik krijg niet echt veel op.

Ik denk dat mijn moeder heel blij zou zijn als ik een leuk Welsh meisje vond.

Ik dacht dat ik misschien boer zou worden. Dat was weer een dom idee. Ik denk dat ik het ongeveer vijf minuten zou volhouden als boer.

In mijn hoofd denk ik dat ik een perfecte spion zou zijn, maar in werkelijkheid denk ik niet dat ik het goed zou doen.

Er is zo ' n unieke humor in Wales die ik gewoon leuk vind en mis in Los Angeles.

Over het algemeen ben ik een jeans -, T-shirt-en bootsman, maar ik bezit wel een Armani-pak, dat een regelmatig uitje krijgt. Het is niets bijzonders-gewoon een klassiek, goed gesneden pak met strakke lijnen en prachtige kleermakerij. Het is tijdloos en je kunt het combineren met alles om je aan te kleden of te kleden.

Ik voel me hier vooral op mijn gemak omdat ik denk dat Los Angeles bestaat uit mensen die hier niet vandaan komen, dus je kunt verwante geesten heel gemakkelijk vinden. Het is een stad van zigeuners.

Ik ging voor het eerst naar de Chubut-vallei, de kolonie die ongeveer 800 km over de breedte van Argentinië loopt, in 2000. Mijn oom was daar geweest om familie op te sporen en kwam terug en zei dat ik moest gaan. Een jaar later deed ik dat.

Ik heb goede herinneringen aan de jaren 80; het waren zeer vormende jaren voor mij. Ik herinner me zeker de Koude Oorlog. Het was een dichtere deur voor de Britten dan de Amerikanen, dus het was een zeer reële en tastbare bedreiging op dat moment.

Ik heb veel uit 'Brothers Sisters' gehaald en heb ongelooflijke dingen geleerd en ik denk dat het zeker tot een natuurlijk einde was gekomen, dus het was zeker tijd om verder te gaan.

In mijn twintiger jaren dacht ik dat ik Robert De Niro was en ik investeerde helemaal in mijn acteren. Maar naarmate ik ouder werd, ben ik een beetje gekalmeerd. Ik heb mijn spelplan uit het raam gegooid.

Ik heb me gerealiseerd dat niemand gaat sterven als ik het niet goed doe en dat er een aantal dingen zijn, buiten acteren, die erg interessant en bevredigend zijn.

In de microkosmos van een film word je aangetrokken tot mensen. Er zijn bepaalde projecten waar je enorm om geeft, en 'The Edge of Love' was er een omdat ik een grote held van mij portretteerde, Dylan Thomas.

Thuis kan ik lui worden en als een Welsh woord echt lang is, vervang ik het gewoon door Engels.

Wat waxen betreft, Ik heb nog nooit in mijn leven gewaxt en dat zou ik ook nooit doen. Ik ben extreem Welsh, dus ik trek de grens bij het verwijderen van lichaamshaar.

Je speelt voor elke publicatie waar je geïnterviewd wordt.

Ik wil zeker terug naar het theater. Het is hard werken, het is repetitief, maar het is intens lonend,

Ik ben nu 33 en ik lijk een fitnessvliegtuig te hebben geraakt. Het verschuiven van de wobbly bits is niet meer zo eenvoudig als vroeger.

Ik en mijn vriend Ioan Gruffudd zijn als krijt en kaas als het gaat om kleding. Hij leeft voor zijn kleren en heeft een geweldige Kledingkast. Als we uitgaan, kom ik bij hem thuis en zeg: 'Ik heb niets om aan te trekken', en hij tut en zucht en leent me dan iets chic.

Ik was niet één van de coole kinderen. Ik ging gewoon door.

Ik was geschokt door de hoeveelheid Welsh mensen in L. A. We gingen naar deze Britse pub om de 'Six Nations' vroeg in de ochtend te kijken en ik herinner me de eerste keer dat ik binnenkwam was het gewoon een zee van rood.

Het is raar hoe je perspectief verandert. Aan het begin van je carrière denk je: 'Ik wil gewoon baanbrekend werk doen dat mensen aan het denken zet. Nu zou ik in een oogwenk een blockbuster maken.

Ik noem Sally Field 'Amerika' s moeder!"Ze is ongelooflijk om naar te kijken.

Ik zou absoluut graag teruggaan naar de eenvoud van de jaren '80, waar er geen sms' en, sociale media, iPhones of smartphones waren. Ik hou van het feit dat je naar huis zou gaan en je berichten zou controleren. Ik ben niet geschikt voor de wereld van de moderne technologie.

Ik ben ouder geworden. 'Patagonië' heeft me een decennium van mijn leven beroofd.

Ik hou ervan als televisie op een filmische manier wordt opgenomen en ik denk dat het niet slecht is om daar naar te streven.

Ik heb een aantal projecten gedaan waar mensen gaan, 'dit is je doorbraakrol', dus ik ben gestopt met dat te denken.

Ik heb mijn hele leven last gehad van een identiteitscrisis. Daarom ben ik gaan acteren.

Als ik met mensen uit Groot-Brittannië praat, voel ik me een nep, met een Amerikaans accent.

Ik ben zeker niet een van die acteurs die de hele tijd in een donkere plaats blijven om de scène te doen. Ik kom er in en uit. Het kan soms ten koste gaan van mijn prestaties!