Francis Frangipane beroemde citaten

Hoe gemakkelijk is het om anderen de schuld te geven van ons ongeluk, maar we zijn pas ongelukkig als iets anders dan Christus ons leven is geworden.

Ik realiseer me dat veel Christenen niet hebben gebeden omdat ze de realiteit van de oorlog waarin we ons bevinden niet hebben geaccepteerd. Er is een spirituele oorlogsmodus die we ons moeten toe-eigenen. Het is een agressieve houding die we nemen tegen het kwaad. Het wordt geregeerd door liefde voor mensen, maar het is onbevreesd en compromisloos met de krachten van de duisternis die mensen manipuleren om kwade plannen te vervullen.

Het dankbare hart ziet het beste deel van elke situatie. Het ziet problemen en zwakheden als kansen, worstelingen als verfijningswerktuigen en zondaars als heiligen in ontwikkeling.

Hoe kwam het dat Jezus, zelfs in de gemeenschappelijke taken van een gewoon leven, de lof van de hemel ontving? In de kern van zijn wezen deed hij alleen die dingen die de Vader behaagden. In alles bleef hij trouw, hartslag tot hartslag, met de verlangens van de Vader. Jezus leefde voor God alleen; God was genoeg voor hem. Zo was het leven van Christus, zelfs in zijn eenvoud en getrouwheid van moment tot moment, een oneindige geur, een volmaakt offer van onvergelijkbare liefde voor God.

Genade kan niet verward worden met rechtvaardigheid. Genade is ontvangen wat we niet verdienen; genade is niet ontvangen wat we verdienen. Rechtvaardigheid, aan de andere kant, omvat wat de meesten van ons als moeilijke zaken zouden beschouwen, zoals straf, correctie en oordeel. Het omvat ook wat de meesten van ons als positieve zaken zouden beschouwen, zoals de vrucht van de geest.

Het conflict zal altijd buiten je kracht blijven.De vijand duwt ons altijd verder dan onze persoonlijke, ingeteelde, vooraf ingestelde grenzen met betrekking tot hoe ver we voor God zullen gaan:"hier is hoe ver ik ga liefhebben,dit is hoe vaak ik de andere wang toekeer.De test doodt de grenzen van onze menselijkheid,totdat we als Christus zijn in alles wat We overhouden met een keuze:Christusgelijk worden of geleidelijk verschrompelen tot oppervlakkige hypocrieten: boze mensen die gestopt zijn met wandelen met God, die anderen de schuld geven van onze bitterheid.

Ik heb geleerd dat veel van mijn spirituele vooruitgang niet rechtstreeks van God komt, maar door mijn vermogen om mezelf te vernederen en hem te horen spreken door onvolmaakte mensen.

U zegt: "wel, Ik zal niemands ja-man zijn."Als ik iets mis zie in een persoon, ga ik anderen waarschuwen." Fijn. Maar pas op dat wat je 'moed om je uit te spreken' noemt niet meer echt een misleiding is die een opstandige, onterende houding maskeert.

Als je serieus bent om zoals Christus te worden, zal hij je in omstandigheden brengen waarin je enige echte keuze is om zoals hem te worden.

God kan zijn Koninkrijk nooit toevertrouwen aan iemand die niet gebroken is van trots, want trots is de wapenrusting van de duisternis zelf.

Mijn persoonlijke houding is deze: Ik zal staan voor opwekking, eenheid en gebed; Ik zal werken om genezing en verzoening tussen Gods volk te herstellen. Maar als God alleen maar één volledig overgegeven zoon wilde opwekken-een zoon die zou weigeren beledigd te worden, weigeren te reageren, weigeren onvergeeflijkheid te koesteren, ongeacht degenen die lasteren en vervolgen-dan heb ik besloten die persoon te zijn. Mijn primaire doel in alle dingen is niet opwekking, maar om plezier te brengen aan Christus.

Het maakt niet uit wat je omstandigheden zijn; op het moment dat je God begint te danken, ook al is je situatie niet veranderd, begin je te veranderen. De sleutel die de poorten van de hemel ontsluit is een dankbaar hart. De toegang tot de voorhoven van God komt als je gewoon begint de Heer te prijzen.

Wij zullen nooit heilig worden door anderen te bekritiseren, noch wordt iemand dichter bij God gebracht door fouten te vinden... Vind God, en als je hem eenmaal hebt, besluit om de rest van je leven te leven in het nastreven van zijn glorie. Als je hem aanraakt, komt er iets in je tot leven: iets eeuwigs, iemand almachtig! In plaats van op mensen neer te kijken, zul je proberen ze op te tillen.

De kerk heeft Casper, de vriendelijke geest, te lang gevolgd in plaats van het vuur van de Heilige Geest te zoeken. We zijn slap geworden bij de gedachte aan ons eigen kruis; we vallen flauw bij het denken aan lijden of offer. Het is tijd om het vuur van Gods aanwezigheid te omarmen. Het is het vuur dat ons offer zuivert.

De enige manier waarop we de pijn of zonde uit ons verleden kunnen achterlaten, is door het met Christus onder ogen te zien. Want het verleden kan niet vergeten worden, het kan alleen vergeven en verlost worden.

Te veel Christenen worden verbitterd en boos in het conflict. Als we in haat vervallen, hebben we de strijd al verloren. We moeten samenwerken met God om te veranderen wat bedoeld was voor het kwaad in een groter goed in ons. Daarom zegenen we degenen die ons willen vervloeken: het is niet alleen voor hun bestwil, maar om onze eigen ziel te behoeden voor haar natuurlijke reactie op haat.

Jezus versloeg satan in Getsemane aan het kruis, niet door de duivel rechtstreeks te confronteren, maar door het lot te vervullen waartoe hij was geroepen. De grootste strijd die ooit werd gewonnen, werd volbracht door de schijnbare dood van de overwinnaar, zonder zelfs maar een woord van berisping aan zijn tegenstander!

We kunnen er zeker van zijn dat elke stap dieper in de aanwezigheid van de Heer gebieden in ons hart zal onthullen die gereinigd moeten worden. Wees niet bang. Wanneer de Geest u gebieden van zonde toont, is het niet om u te veroordelen, maar om u te reinigen.

In een poging om de volgende stap van God te belemmeren, zo niet helemaal te stoppen, heeft Satan een leger van foutzoekende demonen tegen de kerk uitgezonden. Het doel van deze aanval is om het lichaam van Christus weg te lokken van de volmaaktheden van Jezus en op de onvolmaaktheden van elkaar.

God roept ons niet alleen om Zijn Woord te kennen, maar ook om het te bidden.

De sleutel tot blijvend geluk en echt plezier in deze wereld ligt niet in het zoeken naar bevrediging, maar in het behagen van God. En terwijl de Heer verlangt dat we genieten van zijn gaven en de mensen met wie we verbonden zijn, wil hij dat we weten dat we eerst voor zijn plezier zijn geschapen.

Elke keer als we onszelf openstellen voor angst, vallen we ten prooi aan zijn misleidingen en intimidaties. Maar als we ons aan God onderwerpen en in geloof staan, kunnen we die eerste angstige gedachten weerstaan. Als we ons aan God overgeven, kunnen we onze reacties op angst beheersen en de vijand zal spoedig vluchten.

Het echte doel van het christendom is niet om een religie over God te creëren, maar dat we hem daadwerkelijk zouden kennen, door uit de eerste hand de wonderen en kracht van zijn onvergelijkbare leven te ervaren.

We hebben te veel van God ontvangen om onszelf kansen voor ongeloof toe te staan. We hebben te veel geschenken en privileges ontvangen om een mopperend, murmelend hart toe te staan ons van onze bestemming te diskwalificeren. Het dankbare hart daarentegen ziet het beste deel van elke situatie. Het ziet problemen en zwakheden als kansen, worstelingen als verfijningswerktuigen en zondaars als heiligen in ontwikkeling.

Ook al hebben we maar een klein beetje, de Heer wil dat we vol vreugde vrijgevig zijn, zodat hij voor zijn kerk een overvloed heeft voor elk goed werk. Laten we niet egoïstisch zijn of misleid door geld. In werkelijkheid is geld geen zegen; het is een test.