Edward Everett beroemde citaten

Ik ben maar één, maar ik ben nog steeds één. Ik kan niet alles, maar toch kan ik iets doen.

Onderwijs is een betere bescherming van de vrijheid dan een staand leger.

Hoewel honderd kromme paden tot een tijdelijk succes kunnen leiden, kan alleen het ene eenvoudige en rechte pad van openbare en privé-deugd leiden tot een zuivere en blijvende roem en de zegeningen van het nageslacht.

Als ik dood ben, zal geen enkele wedstrijdtrein hun verdriet verspillen aan mijn bier. Noch waardeloze pracht van eerbetoon tevergeefs bevlekken het met hypocriete traan.

Wij zijn gezegend met een geloof dat de gehele verstandelijke mens tot actie aanzet; dat een redelijke dienst voorschrijft; dat het onderzoek van zijn bewijzen uitdaagt; en dat, in de leer van onsterfelijkheid, de geest van de mens een deel van de waardigheid van goddelijke intelligentie toekent.

We hebben nu drie instrumenten van beschaving in ons bezit, onbekend in de oudheid. Dit zijn de kunst van het drukken, de vrije vertegenwoordigende regering, en ten slotte een zuivere en geestelijke religie, de diepe bron van edelmoedig enthousiasme, de machtige bron van gedurfde en verheven plannen, het grote heiligdom van morele kracht.

Wat vandaag de dag door geweld blijft bestaan, blijft morgen door berusting bestaan en wordt bestendigd door traditie; totdat het grijze misbruik eindelijk de grijze haren van de oudheid naar ons schudt en het zelf uitdeelt als de wijsheid van eeuwen.

Altijd de karakteristieke manieren van lafheid.

De hoogste historische waarschijnlijkheid kan worden aangevoerd ter ondersteuning van de stelling dat, als het mogelijk was de Bijbel en daarmee al zijn invloeden te vernietigen, we daarmee het hele geestelijke systeem van de morele wereld zouden vernietigen.

Een groot karakter, gegrondvest op de levende rots van principe, is in feite geen eenzaam fenomeen, dat tegelijkertijd moet worden waargenomen, beperkt en beschreven. Het is een dispensatie van de Voorzienigheid, ontworpen om niet slechts een onmiddellijke, maar een voortdurende, progressieve en nooit eindigende werking te hebben. Het overleeft de man die het bezat; overleeft zijn leeftijd-en misschien zijn land, zijn taal.

Een aardse onsterfelijkheid behoort toe aan een groot en goed karakter. De geschiedenis balsemt het; het leeft in zijn morele invloed, in zijn gezag, in zijn voorbeeld, in de herinnering aan de woorden en daden waarin het werd gemanifesteerd; en zoals elk tijdperk bijdraagt aan de illustraties van zijn doeltreffendheid, kan het toevallig het best worden begrepen door een verre nageslacht.

Onder een vrije regering is er niets anders dan de intelligentie van het volk om de vrede van het volk te bewaren. De orde moet worden bewaard, niet door een militaire politie of regimenten van paardenwachten, maar door het spontane overleg van een goed geïnformeerde bevolking, vastbesloten dat de rechten die zijn gered van het despotisme niet door anarchie zullen worden ondermijnd.

Wanneer elke rem zijn noot heeft gevonden, en zonneschijn glimlacht in elke bloem.

De waarheid reist van de hoogten van de filosofie naar de nederigste lagen van het leven, en omhoog van de eenvoudigste waarnemingen van een ontwaakt intellect naar de ontdekkingen die bijna het gezicht van de wereld veranderen. In elke fase van zijn vooruitgang is het geniaal, lichtgevend, Creatief.

Deze glorieuze Unie zal niet ten onder gaan! Kostbare erfenis van onze vaderen, het zal eervol en gekoesterd naar onze kinderen gaan. Generaties die nog niet geboren zijn, zullen de voorrechten ervan genieten zoals wij hebben gedaan; en als wij hen in alles arm laten, zullen wij hun de grenzeloze rijkdom van de zegeningen ervan doorgeven.

Lijkt het u bijna ongelooflijk dat intelligentie tweeduizend mijl zou reizen, langs die slanke koperen lijnen, ver naar beneden in de allesbehalve onpeilbare Atlantische Oceaan; nooit eerder doorgedrongen-behalve wanneer een of ander zinkend schip met haar ongelukkige gezelschap is ondergedompeld in de eeuwige stilte en duisternis van de afgrond? Lijkt het slechts een wonder dat de gedachten van levende mensen branden over de koude, groene beenderen van mannen en vrouwen, wier harten, eens zo warm als de onze, barsten als de eeuwige kloven gesloten en brulde over hen eeuwen geleden?

Laat een korrel Californisch goud in de grond vallen, en daar zal het onveranderd liggen tot het einde der tijden . . . laat een graankorrel van ons gezegende goud [tarwe] in de grond vallen en zie! mysterie.

Literatuur is de stem van de tijd en de staat; het karakter, de energie en de middelen van het land worden weerspiegeld en afgebeeld in de opvattingen van zijn grote geesten; ze zijn organen van de tijd; ze spreken niet hun eigen taal, ze denken nauwelijks hun eigen gedachten; maar onder een impuls zoals het profetische enthousiasme van vroeger, moeten ze de gevoelens voelen en uiten die de samenleving inspireert.

Onderwijs is een betere bescherming van de vrijheid dan een staand leger. Als we de lonen van de schoolmeester verlagen, moeten we die van de rekruterende sergeant verhogen.

Landbouw lijkt het eerste streven van de beschaafde mens te zijn. Het stelt hem in staat om te ontsnappen aan het leven van de wilde, en Zwervende herder, in dat van de sociale mens, verzameld in vaste gemeenschappen en zich omringend met de gemakken en zegeningen van buurt, land en huis. Het is alleen de landbouw die de mensen in stationaire woningen, in dorpen, in steden en steden vaststelt en het werk van beschavingen in al haar takken mogelijk maakt.

God zegene de Unie; het is ons dierbaarder voor het bloed van dappere mannen dat is vergoten ter verdediging ervan.

Vrijheid kan snel komen in gewaden van vrede of na eeuwen van conflict en oorlog, maar komt en houdt zich eraan, zolang de principes waardoor het werd verworven heilig worden gehouden.

Er is geen heiligdom van deugd als een thuis.

Ik voel, als nooit tevoren, hoe terecht, vanaf het begin van de geschiedenis tot de huidige tijd, mensen de eer van hun dankbaarheid en bewondering hebben gebracht aan de herinnering aan hen die Nobel hun leven opofferen, zodat hun medemensen in veiligheid en eer kunnen leven.

Het kwaad, Meneer, is enorm; het onvermijdelijke lijden onberekenbaar. Bezoedel niet de faam van het land. . . . Naties van afhankelijke Indianen, tegen hun wil, onder Kleur van de wet, worden verdreven uit hun huizen in de wildernis. Je kunt het niet verklaren; je kunt het niet weg redeneren. . . . Onze vrienden zullen deze maatregel met verdriet bekijken, en onze vijanden alleen met vreugde. En wijzelf, Meneer, wanneer de Interesses en passies van de dag voorbij zijn, zullen ernaar terugkijken, vrees ik, met zelfverwijt, en een spijt zo bitter als nutteloos.

En wat ik zou moeten doen, door de genade van God, zal ik doen.

Ik zou blij zijn als ik mezelf kon vleien dat ik zo dicht bij het centrale idee van de gelegenheid kwam, in twee uur, zoals jij in twee minuten deed.

In overeenstemming met deze plannen voor de stad Washington, en ondanks de rampzalige resultaten van de invasie van 1862, werd het afgelopen zomer door de Rebellenregering besloten om het offensief in die richting te hervatten.

In Italië zou men bij het uiteenvallen van het Romeinse Rijk kunnen zeggen dat de maatschappij in haar oorspronkelijke elementen is opgelost, in vijandige atomen, waarvan de enige beweging die van wederzijdse afstoting was.

Er werden toespraken gehouden in het Congres in de allerlaatste zitting voor het uitbreken van de opstand, zo woest dat ze aantoonden dat hun auteurs onder invloed waren van een echte razernij.

De mens die op zijn eigen grond staat, die volgens de wetten van het land waarin hij woont,-volgens de wetten van beschaafde Naties,-voelt dat hij de rechtmatige en exclusieve eigenaar is van het land dat hij bebouwt, is, volgens de grondwet van onze natuur, onder een gezonde invloed, niet gemakkelijk opgenomen uit een andere bron.

Laat de vurige Dank van een natie wat goedmaken voor de moeite en het lijden van degenen die overleven.

Generaal Reynolds werd onmiddellijk betrokken bij een leger dat de zijne in aantal overtrof en had nauwelijks zijn plannen voor de actie gemaakt toen hij, dodelijk gewond, aan het hoofd van zijn opmars viel.

In Athene werd bij wet bepaald dat de begrafenissen van de burgers die in de strijd vielen, op openbare kosten en op de meest eervolle manier moesten worden uitgevoerd.

Het hart van het volk, Noord en Zuid, is voor de Unie.

U zult uw monumenten niet met slaafse arbeid op mijn borst stapelen, noch nog in de gemeenschappelijke grond het wrak van de kracht neerleggen om te rusten . . .