Kurt Masur beroemde citaten

Een orkest vol sterren kan een ramp zijn.

En tegelijkertijd had ik mijn allereerste concert op zestienjarige leeftijd. Ik had nog nooit een symfonieorkest gehoord en ik was zo diep onder de indruk dat ik zei dat ik dirigent moest worden.

Ik heb altijd geprobeerd geen ster te zijn. Iemand zijn met wie mensen graag praten.

Weet je, omdat ik begon als een verlegen jonge dirigent, wilde ik altijd samenwerken. Om de muzikanten op te bouwen. Om hen te helpen beter te zijn dan zonder dirigent. En soms moeten jonge getalenteerde muzikanten aangemoedigd worden.

Op zestienjarige leeftijd gebeurde er iets met mijn vinger en de dokter vertelde me dat je nooit organist of pianist kunt worden, dus denk na over wat je met muziek doet.

Jonge dirigenten die zelfverzekerd genoeg zijn, hebben vaak succes.

Zelfs mijn familie lachte me uit omdat ze dachten dat deze jonge man die altijd voor andere mensen stottert, voor 100 muzikanten moest zijn en met hen moest praten en hen leiden.

Ik werkte aan scores. Ik ging naar de muziekbibliotheek in Berlijn, die erg beroemd is. Ik ontdekte dat we partituuren van Beethoven hadden, geprinte partituuren van Beethoven, die vol fouten zitten. Niet de verkeerde of valse noten, maar de verkeerde dynamische, begrijpelijke dingen.

In Zuid-Amerika hoorde ik de achtste symfonie van Beethoven. En de jonge dirigent dacht, Beethoven moet heldhaftig zijn. Maar dit is een stuk dat niet heldhaftig zou moeten zijn. En dit was zo 'n misverstand, zo' n diep misverstand.

Omdat de componist alles heeft gezegd, als je alles ontdekt, zal het genoeg zijn en zul je een gelukkig man zijn. Probeer niet te zeggen dat het je smaak is, en daarom verander je dit of dat. En ik moet zeggen dat dit respect er nog steeds is.

De boodschap van muziek was ook het eerste wat ik leerde van mijn eerste leraar. Ze was ook organist en ze was erg toegewijd aan wat ze speelde, dus ze had respect voor elk stuk en ze voelde dat ze niet iets van haar eigen mocht toevoegen.

Zelfs ik had na de Tweede Wereldoorlog geen gelegenheid om heel veel concerten te dirigeren.

Toen ik naar New York kwam, was het voor mij een nieuw begin. Om te ontdekken wat de mensen hier wonen. Wat hebben ze nodig, wat verwachten ze, wat willen ze het imago en de uitvoering van het New York Philharmonic zijn?

En als je sterk genoeg bent, dan kun je als dirigent steeds meer groeien.

Ik zou niet zeggen dat ik van gedachten ben veranderd. Ik veranderde een deel van mijn natuurlijke gewoonten, een deel van mijn natuurlijke karakter.

Wat ik nooit heb overwonnen is een soort verlegenheid.

Ik kan voor een orkest gaan. Ik kan voor een publiek gaan. Maar als je me ziet lopen door een publiek in de receptie of door een heleboel mensen, Ik ben nog steeds verlegen.

Ik heb me altijd voorgesteld dat het samenbrengen van een orkest niet genoeg is voor een dirigent.

Soms als je heel zelfverzekerde mensen hebt, moet je ze vertellen alsjeblieft, beleefd zijn, er zijn andere spelers die goed genoeg zijn als jij en je moet nooit vanuit een orkest spreken.

Je moet met elk orkest van gedachten veranderen omdat elk orkest een ander karakter heeft.

Ik was anders dan de meeste jonge dirigenten vandaag.

Als je bijvoorbeeld naar Japan gaat, moet je weten dat ze een andere manier hebben om Beethoven of Brahms te spelen. Maar als je met hen speelt Mozart, Debussy, Mendelssohn, hebben ze daar een heerlijk licht gevoel voor.

Heel vaak, als ik weet dat het orkest een stuk niet kent of dat het een nieuw stuk is, heb ik er de belangrijkste ideeën over. Maar dan beginnen we te spelen en ik praat nooit over plaatsen waar ze in het begin zo mooi en zo duidelijk speelden dat er niets te zeggen is.