Kim Stanley beroemde citaten

Onder de 40ste breedtegraad is er geen wet; onder de 50ste geen god; onder de 60ste geen gezond verstand en onder de 70ste geen enkele intelligentie.

Historische analogie is het laatste toevluchtsoord voor mensen die de huidige situatie niet kunnen begrijpen.

Het onderscheidende kenmerk van echte avonturen is dat het vaak helemaal niet leuk is terwijl ze daadwerkelijk gebeuren.

Je kunt de toekomst nooit goed voorspellen zoals het echt blijkt. Dus je doet iets anders als je science fiction schrijft. Je probeert nu een ander perspectief te nemen.

Veel wetenschappers handelen op basis van hun overtuigingen en doen dus dingen die voor de rest van ons gek lijken.

In een kapitalistische wereld heeft het woord kapitaal steeds meer gebruik gekregen. . . . menselijk kapitaal, bijvoorbeeld, dat is wat arbeid accumuleert door middel van onderwijs en werkervaring. Menselijk kapitaal verschilt van de klassieke soort in dat je het niet kunt erven, en het kan alleen worden gehuurd, niet gekocht of verkocht.

Samen fluiten. Een soort performance. Ik bedoel, niet alleen een gesprek, maar een voorstelling.

Je kunt je jeugd niet kiezen, het is gewoon wat er met je gebeurt. Maar daarna kies je. En dat is echt wat je (maakt).

Logica was voor cognitie zoals geometrie voor landschap was

Gewoonten beginnen zich te vormen bij de allereerste herhaling. Daarna is er een tropisme in de richting van herhaling, want de patronen die erbij betrokken zijn zijn verdedigingen , bolwerken tegen de tijd en wanhoop.

We moeten onszelf niet zien als heersers van de aarde, maar als zeer krachtige, bewuste rentmeesters: de aarde is ons in vertrouwen gegeven en we kunnen het verpesten of het goed en duurzaam laten werken.

Het commando om vrij te zijn is een dubbele binding

Zonder een waarnemer in een hoek van drieëntwintig graden ten opzichte van het licht dat wordt gereflecteerd door een wolk van bolvormige druppels, is er geen regenboog. Het hele universum is zo. Onze geesten staan in een hoek van drieëntwintig graden ten opzichte van het universum. Er is iets nieuws gecreëerd bij het contact van Foton en netvlies, wat ruimte gecreëerd tussen rots en geest.

Triest maar waar: individuele intelligentie piekte waarschijnlijk in het bovenste paleolithisch tijdperk, en we zijn sindsdien zelf-gedomesticeerde wezens

Er zouden 2.000 Vietnam-gedenktekens nodig zijn om de oorlogsdoden van de [twintigste] eeuw op te sommen.

Niemand van ons kent zijn echte naam.

Reïncarnatie is een verhaal dat we vertellen; dan is het uiteindelijk het verhaal zelf dat de reïncarnatie is.

Het is jammer dat we alleen de moed hadden om ons leven volledig in dromen te leven.

Verlangen is leven proberen te blijven leven. Alle levende wezens verlangen... Het leven ontbreekt.

De onzichtbare hand pakt nooit de cheque op.

Het leven is waanzinnig robuust, hoewel we soorten kunnen laten uitsterven,en dit is het slechte. Dus ik maak altijd het punt dat je niet kunt zeggen: 'Is het te laat? Dat is de verschrikkelijke vraag, want elk antwoord bevordert inactiviteit. Als het te laat is, hoef je niet te handelen; als het niet te laat is, hoef je niet te handelen.

Veel van de technologieën die we hebben uitgevonden zijn nodig om 6,5 miljard mensen in leven te houden. Daar kunnen we niet meer van terug, dus we moeten snel koolstofarm worden.

Je kunt geen beweging krijgen groter dan vijf mensen zonder ten minste één flippin idioot.

Er zijn maar weinig mensen die ooit de moeite nemen om erachter te komen wat andere mensen echt denken. Ze zijn bereid alles te accepteren wat ze te horen krijgen over iemand die voldoende afstandelijk is.

Mensen waren nog steeds niet alleen de goedkoopste robots die er waren, maar ook, voor veel taken, de enige robots die het werk konden doen. Ze waren ook zelfreproducerende robots. Ze kwamen opdagen en werkten generatie na generatie; geef ze 3000 calorieën per dag en een paar voorzieningen, Een beetje vrije tijd en een sterke schok van angst, en je kon ze aan bijna alles werken. Geef ze wat verbeterende medicijnen en je had een arbeidersklasse, verrijkt en coglike.

Het enige deel van een argument dat er echt toe doet, is wat we denken van de mensen die ruzie maken. X beweert a, Y beweert b. zij maken argumenten om hun beweringen te ondersteunen met een willekeurig aantal punten. Maar als hun luisteraars zich de discussie herinneren, is het belangrijk dat X A gelooft en Y B gelooft. mensen vormen dan hun oordeel over wat ze van X en Y denken.

Ieder van ons heeft een gave, zie je, die ons vrijelijk gegeven is door het universum. En ieder van ons geeft met elke ademhaling iets terug

Het idee dat elk bedrijf een feodale monarchie kan zijn en zich toch in zijn bedrijfsactiviteiten gedraagt als een democratische burger die bezorgd is om de wereld waarin we leven, is een van de grote absurditeiten van onze tijd.

Toen Reinhold Messner terugkeerde van de eerste solo-beklimming van Everest, was hij ernstig uitgedroogd en volkomen uitgeput; hij viel het grootste deel van het laatste deel van de afdaling naar beneden en stortte in op de Rongbuk-gletsjer, en hij kroop er op handen en knieën overheen toen de vrouw die zijn hele ondersteuningsteam was, hem bereikte; en hij keek haar aan uit een delirium en zei: "waar zijn al mijn vrienden?

Het was niet de macht die de mensen corrumpeerde, maar de dwazen die de macht corrumpeerden.

Geld is gelijk aan macht; macht maakt de wet; en de wet maakt de regering.

Een overmaat aan rede is zelf een vorm van waanzin

Wat voor soort Dv zou er nodig zijn om aan de geschiedenis te ontsnappen, om aan zo ' n krachtige traagheid te ontsnappen, en een nieuwe koers te banen? Het moeilijkste is om de Aarde achter te laten.

In het begin was de droom, en het werk van ontgoocheling eindigt nooit.

Elk moment komt er een openbaring en splijt de berg in stukken.

Eerst word je verliefd op Antarctica, en dan breekt het je hart.

Dat zullen we allemaal zeggen. We gaan allemaal verder en maken de plek veilig. Wegen, steden. Nieuwe hemel, nieuwe bodem. Totdat het allemaal een soort Siberië of Northwest Territories is, en Mars weg zal zijn en we hier zullen zijn, en we ons zullen afvragen waarom we ons zo leeg voelen. Als we naar het land kijken, zien we niets anders dan ons eigen gezicht.

Het was een wereld van handelingen, en woorden hadden niet meer invloed op handelingen dan het geluid van een waterval op de stroom van de Beek.

Het was een vergissing om op elk moment je mening te geven, tenzij het perfect overeenkwam met je politieke doel; en dat is nooit gebeurd.

We zijn hier om onszelf op het universum te schrijven, en het is niet ongepast om onszelf hieraan te herinneren wanneer ons lege leien worden gegeven.

Het enige deel van een argument dat er echt toe doet, is wat we denken van de mensen die ruzie maken.

Het maakt ons tot een draad in een wandtapijt dat zich eeuwen voor ons heeft ontvouwd en zich eeuwen na ons zal ontvouwen. We zijn halverwege het weefgetouw, dat is het heden, en wat we doen werpt de draad in een bepaalde richting, en het beeld van het tapijt verandert dienovereenkomstig. Wanneer we beginnen te proberen een beeld te maken dat ons en degenen die daarna komen behaagt, dan kun je misschien zeggen dat we de geschiedenis hebben gegrepen.

Het is fragiel wat we weten. Het is weg elke keer als we het vergeten. Dan moet iemand het opnieuw leren.