Thomas B. Macaulay beroemde citaten

De maatstaf voor het werkelijke karakter van een man is wat hij zou doen als hij wist dat hij nooit zou worden ontdekt.

Mensen verpletterd door de wet hebben geen hoop dan van de macht. Als wetten hun vijanden zijn, zullen ze vijanden van wetten zijn.

Ik zou liever arm zijn in een huisje vol boeken dan een koning zonder de wens om te lezen.

Een goede grondwet is oneindig veel beter dan de beste despoot.

De beste portretten zijn die waarin er een lichte mengeling van karikatuur is.

Niets anders dan de munt kan geld verdienen zonder reclame.

Niets is zo irritant voor een volk dat niet vanaf de geboorte is ingebroken als een vaderlijke, of, met andere woorden, een bemoeizuchtige regering, een regering die hen vertelt wat ze moeten lezen, zeggen, Eten, drinken en dragen.

En hoe kan de mens beter sterven dan angstige tegenslagen onder ogen te zien, vanwege de as van zijn vaderen en de tempels van zijn goden?

Het object van de rede alleen in niet waarheid, maar overtuiging.

Het is mogelijk om zowel onder vleierij als erboven te zijn. Iemand die niemand vertrouwt, zal geen sycophants vertrouwen. Wie echte glorie niet waardeert, zal de namaak ervan niet waarderen.

De overhand van de priesterorde was lange tijd de overhand die natuurlijk en terecht tot intellectuele superioriteit behoorde.

Verdriet, dat een zachte natuur tot pensionering, tot inactiviteit en tot meditatie leidt, maakt rusteloze geesten alleen maar rustelozer.

Boswell is de eerste van de biografen.

Elke sekte roept om tolerantie als het neer is.

Baarden in oude tijden waren de symbolen van wijsheid en vroomheid.

Dit is het hoogste wonder van genialiteit, dat dingen die niet zijn, zijn alsof ze zijn, dat de verbeelding van de ene geest de persoonlijke herinneringen van een andere geest wordt.

In smaak en verbeelding, in de gratie van stijl, in de kunst van overreding, in de pracht van openbare werken, waren de ouden tenminste onze gelijken.

De Oosterlingen hebben een ander woord voor toeval; het is 'kismet' - lot.

Shakespeare heeft geen gelijke noch tweede gehad.

Het goede humeur van een man die opgewonden is van succes, toont zich vaak tegenover vijanden.

Volledige zelf-toewijding is het deel van de vrouw.

De volmaakte onbaatzuchtigheid en zelfvoldoening waartoe mannen niet in staat lijken, maar die soms bij vrouwen voorkomt.

Veel politici hebben de gewoonte om het als een vanzelfsprekende stelling neer te leggen dat geen mensen vrij zouden moeten zijn totdat ze geschikt zijn om hun vrijheid te gebruiken. De stelregel is de dwaas in het oude verhaal waardig die besloot niet in het water te gaan totdat hij had geleerd te zwemmen.

Niets is zo nutteloos als een algemene stelregel.

Door fictie te gebruiken om de waarheid duidelijk te maken en goedheid aantrekkelijk te maken, volgen we alleen het voorbeeld dat elke christen zichzelf zou moeten voorstellen.

Zowel bij individuen als bij massa ' s wordt gewelddadige opwinding altijd gevolgd door remissie en vaak door reactie. We zijn allemaal geneigd om alles wat we te veel hebben gewaardeerd te onderschatten en, aan de andere kant, onnodige toegeeflijkheid te tonen waar we onnodige strengheid hebben getoond.

We hebben nooit duidelijk kunnen begrijpen hoe het komt dat egoïsme, zo impopulair in gesprekken, zo populair zou moeten zijn in het schrijven.

De passages waarin Milton op zijn eigen omstandigheden heeft gezinspeeld, worden misschien vaker en met meer belangstelling gelezen dan andere regels in zijn gedichten.

Toen de grote Kepler bad eindelijk de harmonische wetten ontdekte die de bewegingen van de hemellichamen regelen, riep hij uit: "of mijn ontdekkingen door het nageslacht of door mijn tijdgenoten zullen worden gelezen, is een zaak die hen meer aangaat dan mij. Ik zou wel eens tevreden kunnen zijn om een eeuw te wachten op een lezer, terwijl God zelf, gedurende zoveel duizend jaar, heeft gewacht op een waarnemer zoals ik.

Alle gangen van de literatuur zijn besmet met bedelaars voor roem, die proberen onze belangstelling te wekken door alle vervormingen van hun intellect te vertonen en de bedekking te ontdoen van alle rotte zweren van hun gevoelens.

De taak van de toneelschrijver is zichzelf uit het zicht te houden en niets anders te laten verschijnen dan zijn personages. Zodra hij aandacht trekt voor zijn persoonlijke gevoelens, wordt de illusie verbroken.

Byron had de enorme invloed die hij op zijn tijdgenoten uitoefende minstens evenzeer te danken aan zijn sombere egoïsme als aan de werkelijke kracht van zijn poëzie.

Wie in een verlichte en literaire samenleving een groot dichter wil worden, moet eerst een klein kind worden. Hij moet het hele web van zijn geest in stukken slaan. Hij moet veel van die kennis afleren die misschien tot nu toe zijn belangrijkste titel tot superioriteit heeft gevormd. Zijn talenten zullen een belemmering voor hem zijn.

In elk tijdperk zijn de gemeenste exemplaren van de menselijke natuur te vinden onder demagogen.

Ouder van de liefste geluiden, maar toch voor altijd stom.

De tempel van stilte en verzoening.

Koningin Mary had een manier om tattle te onderbreken over weglopen, duels en speelschulden, door de tattlers te vragen, heel rustig maar significant, of ze ooit haar favoriete preek hadden gelezen-Dr.Tillotson over kwaad spreken.

Satire is inderdaad de enige soort compositie waarin de Latijnse dichters wier werken tot ons zijn gekomen niet louter navolgers waren van buitenlandse modellen; en het is daarom het soort compositie waarin ze nooit zijn overtroffen.

Het is zeker dat satirische gedichten al heel vroeg in Rome gebruikelijk waren. De Rustici, die op een afstand van de zetel van de regering woonden en weinig deelnamen aan de strijd tussen facties, gaven hun kleine plaatselijke vijandigheden in grof Fescennine vers uitdrukking.

Het zoetere geluid van de lof van de vrouw.

De hoogste geesten, zoals de toppen van Bergen, zijn de eersten die de dageraad vangen en weerspiegelen.

Het is goed om vaak herinnerd te worden aan de inconsistentie van de menselijke natuur, en om te leren om zonder verwondering of walging te kijken naar de zwakheden die in de sterkste geesten worden gevonden.

Gij diners uit wie wij onze lepels bewaken.

Mannen met grote conversatievermogen oefenen bijna universeel een soort levendige sofisme en overdrijving uit die zowel zichzelf als hun auditors voorlopig bedriegt.

Een arm volk, een kerk en geen toren.

Toen was niemand voor een partij, dan allen voor de staat; toen hielp de grote man de armen, en de arme man hield van de grote; toen werden de landen eerlijk verdeeld, toen werden de buit eerlijk verkocht; de Romeinen waren als broeders in de dappere dagen van weleer.

Dit is het beste boek ooit geschreven door een man aan de verkeerde kant van een vraag waarvan hij diep onwetend is.

Snijd mijn hoofd af en enkelvoud ben ik, snijd mijn staart af en meervoud lijk ik; hoewel mijn midden links is, is er niets daar! Wat is mijn hoofd afgehakt? Een klinkende zee; Wat is mijn staart afgesneden? Een stromende rivier; en in hun vermengde diepten speel ik onbevreesd, ouder van de liefste geluiden, maar toch voor altijd stom.

Niemand die goed geïnformeerd is over het verleden zal geneigd zijn een sombere of ontmoedigende kijk op het heden te hebben.

Geen enkele man is nodig voor de staat. We kunnen erop vertrouwen dat, als we het land voorzien van populaire instellingen, die instellingen het zullen voorzien van grote mannen.