Nana Mouskouri beroemde citaten

Ik geloof dat als je niet hebt geleerd over verdriet, je geluk niet kunt waarderen.

Als je iets heel graag wilt, maak je de tijd.

Een van de mooiste herinneringen in mijn leven was toen ik zong in het Opera House in Sydney. Dat zal ik nooit vergeten. Het is een van de mooiste huizen die ik ooit in mijn leven heb gezongen.

Ik verliet de tafel waar belangrijke mensen waren en lunchte met mijn man en een paar vrienden. De receptie was georganiseerd ter ere van mij, dus het was nogal amusant.

Ik kook graag, maar vooral Grieks. Als ik verward of moe ben, denk ik na over wat ik kan koken. Het neemt je weg van alles, omdat je alleen aan je gerecht denkt.

Voor mijn herstel moest ik mijn stem alleen met klinkers oefenen. Het is een medische regel na een lang verlies van stem.

Als ik verdrietig of bang was, zat ik in een hoek en zong. Als ik gelukkig was, sprong ik midden in de kamer en zong. Zo heb ik mijn emoties uitgedrukt.

Elke keer als ik mijn mond open deed om te zingen, besteedde iedereen aandacht aan mij. Het werd een gewoonte.

Mijn energie om te zingen, haal ik uit mijn zang. Zingen was geen reden om te leven. Dit is het enige wat ik wilde doen.

Hoe je eruit zag was niet belangrijk. Het was wat je deed en hoe je het deed. Besluit het te doen en doe het dan zo goed mogelijk.

Ooit werd ik veroordeeld tot drie maanden absolute stilte. Omdat ik niet kon praten, schreef ik een boek.

De Berlijnse Muur instorten, dat was het mooiste wat er kon gebeuren, absoluut. Ik vierde met iedereen in Berlijn die dag toen de Muur viel.

Het idee van de Europese Gemeenschap is nooit meer een oorlog tegemoet treden.

Toen ik heel jong was, was ik het lelijke eendje. Ik had veel complexen. Mijn zus was geweldig en ik was niets.

Toen ik met UNICEF begon te werken, was het een nieuwe manier om de wereld wat liefde en zorg te geven.

Er waren prachtige momenten toen ik voor het eerst zong in het Olympia Theater en ik zwanger was van mijn zoon, wat heel, heel vreemd was voor een zangeres.

Waar je ook heen gaat, er is altijd iets mis met de politici. Ze hebben alles wat ze nodig hebben om de wereld te redden, en ze redden het niet.

UNICEF heeft het meest lonende gedaan wat ik ooit in mijn leven heb gedaan.

Mijn vrienden gaven me de eerste liedjes die het eerste voedsel in mijn ziel voor mij waren.

Het is leuk om er goed uit te zien, maar het belangrijkste is om jezelf te zijn.

Toen ik zong, vond iedereen me leuk.

Met mijn liedjes probeerde ik te bewijzen dat er liefde is.

Ik vond het respectvol voor elk land om in hun taal te zingen.

Alle kinderen zijn mijn kinderen.

Ik heb zoveel geluk gehad om zoveel liefde te ontvangen van degenen die van mijn muziek houden, dat ik het gevoel heb dat ik er zoveel mogelijk van terug moet geven aan kinderen.

Ik probeer altijd dingen met de ogen van kinderen te zien. Zijn ze gelukkig? Verdrietig? Wat hebben ze nodig? Overal waar ik kwam, besefte ik dat kinderen slachtoffers van de samenleving zijn ... We hebben de plicht om met politieke leiders te spreken, om mensen te beïnvloeden om deze kinderen een betere toekomst te geven.

Soms word je geboren met een liedje.

Ik ben geboren als zanger. Dat moet ik doen.

Ik ben opgegroeid met de gedachte dat zingen mijn veiligheid was.