-
Eduardo Halfon is een briljante verhalenverteller, wiens gaven worden weergegeven op elke pagina van dit prachtige, gedurfde en diep humane boek.
-
Als jongen wilde ik de Peruaanse Diego Maradona zijn. Helaas heeft Peru het WK sinds 1982 niet gehaald, dus ik denk dat ik er goed aan deed om iets anders te kiezen.
-
Voor fictie ben ik niet bijzonder nationalistisch. Ik ben niet zoals de Hugo Chavez van Latijns-Amerikaanse letters, Weet je? Ik wil dat mensen goed werk lezen.
-
Toen ik serieus begon te schrijven op de middelbare school, was Engels de taal die ik tot mijn beschikking had - mijn Spaans was huiselijk, omgangstaal en niet bijzonder literair of verfijnd.
-
Peru is een land waar meer dan de helft van de mensen zou emigreren als ze de kans kregen. Dat is de helft van de bevolking die bereid is alles wat ze weten op te geven voor de onzekerheid van een leven in een vreemd land, in een andere taal.
-
Ik ben een sukkel voor elke band die vernoemd is naar een literair werk. Los de Abajo ontlenen hun naam aan Mariano Azuela 's beroemde roman' The Underdogs', en dat zegt veel over wie ze zijn en de muziek die ze maken.
-
Ik moet echt goed nadenken over het structureren van zinnen en meer in kaart brengen als ik ga zitten om te schrijven, dus het legt een bepaalde discipline op, intellectueel en taalkundig.
-
Ik hou van radio omdat je een uur lang interview kunt doen en dan drie dagen later een afgerond stuk hebt.
-
Ik loop graag door de straten van Jesus Maria en Pueblo Libre. De Spaanse koloniale gebouwen zijn in heldere kleuren, twee verdiepingen hoog, met deze ingewikkelde houten balkons met ramen.
-
Ik denk dat waar ik het slechtst in ben waarschijnlijk de meest vluchtige dingen zijn, zoals blogs. Ik vind het echt moeilijk om te schrijven. En ik word vaak gevraagd om columns te schrijven voor kranten in Peru. En dat kan ik niet, Ik zou sterven. Ik kan geen column schrijven.
-
Hoe emigratie daadwerkelijk wordt geleefd-Welnu, dit hangt af van vele factoren: onderwijs, economische positie, taal, waar men landt en welk ondersteuningsnetwerk op de plaats van aankomst is.
-
Ik denk dat ik een Amerikaanse schrijver ben die over Latijns-Amerika schrijft, en ik ben een Latijns-Amerikaanse schrijver die toevallig in het Engels schrijft.
-
Ik begon in 2007 de gevangenissen van Lima te bezoeken, toen mijn eerste roman, 'Lost City Radio', in Peru werd gepubliceerd.
-
De impact van een bepaalde schrijver op je eigen werk is moeilijk te onderscheiden.
-
Op het meest basale niveau waardeer ik schrijvers die iets te zeggen hebben.
-
Publicatie in' The New Yorker ' betekende alles, en het is niet overdreven om te zeggen dat het mijn leven veranderde.
-
Ik schrijf in het Engels omdat ik in de Verenigde Staten ben opgegroeid en in deze taal ben opgeleid.
-
Het is waar dat er mensen zijn die het idee van een kunstenaar leven, in tegenstelling tot het idee van het maken van kunst,
-
Ik voel me gelukkig dat ik enige kennis heb van de grote Latijns-Amerikaanse schrijvers, waaronder enkele die waarschijnlijk niet zo bekend zijn in het Engels. Ik denk aan Jose Maria Arguedas, die ik las toen ik in Lima woonde en die echt invloed had op de manier waarop ik mijn land zag.
