N.D. Wilson beroemde citaten

Elke steen is lepel door het woord. Elke keer als ik een steen aanraak, raak ik de stem van God aan. Elke cel van mij is gemaakt door dat kunstenaarschap. Mijn leven is zijn adem. Maar wij stervelingen worden verdoofd. We willen meer voelen. En dus voegen we MSG toe aan onze aardse merken van heiligheid.

De maan was op, schilderde de wereld zilver, waardoor de dingen er een beetje levendiger uitzagen.

In dit verhaal beweegt de zon. In dit verhaal ontmoet elke nacht een dageraad en brandt weg in de heldere ochtend. In dit verhaal kan de Winter de lente nooit tegenhouden... Hij is het beste van alle mogelijke publiek, het enige publiek dat elke scène ziet, de auteur die een personage werd en elke schaduw op zichzelf legde. De Grieken hadden gelijk. Leef in angst voor een slijpend einde en een ondankbaar hiernamaals. Tenzij je een grotere God kent, of beter nog, met hem verwant bent door bloed.

Soms is het bestrijden van het kwaad belangrijker dan het verslaan ervan. De grootste helden staan omdat het juist is om dat te doen, niet omdat ze geloven dat ze weg zullen lopen met hun leven. Zo ' n onbaatzuchtige moed is een overwinning op zich.

Neem je plaats in het verhaal niet kwalijk. Waan je niet ergens anders. Sluit je ogen niet en stel je een wereld voor zonder doornen, zonder schaduwen, zonder haviken. Verander deze wereld. Gebruik je lichaam als een gereedschap dat bedoeld is om te worden gebruikt, weggegooid en vervangen. Beter elk leven dat je aanraakt. We zullen het laatste hoofdstuk bereiken. Als we ogen hebben die in de zon kunnen staren, ogen die alleen maar naar de Shenikah kijken, dan zullen we lachende kinderen zien die cobras aan hun staart trekken, en haviken en konijnen die tag spelen.

Soms is het bestrijden van het kwaad belangrijker dan het verslaan ervan.

De wereld heeft een R-rating en niemand controleert ID ' s. Probeer het niet G te maken door de schaduwen weg te denken. Probeer je kinderen niet voor altijd voor de wereld te verbergen, maar probeer niet te doen alsof er geen gevaar is. Train ze. Geef ze scherpe ogen en buiken vol gelach. Maak ze gevaarlijk. Maak ze gist, en wanneer ze zijn gegroeid, zullen ze de schaduwen vervuilen.

Narratief leven is het begin van retoriek.

Leg je leven neer. Je hartslag kan niet worden opgehoopt. Je reservoir van ademhalingen loopt weg. Je hebt handen, blaar ze nu het nog kan. Je hebt botten, laat ze overspannen - ze kunnen niets in het graf dragen. Je hebt longen, laat ze morsen van het lachen.

Drink je wijn. Lach uit je buik. Belasten uw momenten met dankbaarheid. Wees zo leeg als je kunt zijn als die klok zakt. Breng je leven door. En als de tijd een rivier is, laat dan een wake achter.

Het stelen van ideeën van tijdgenoten is onbeleefd en smaakloos. Stelen van de lang dode wordt als literair en bewonderenswaardig beschouwd. Hetzelfde geldt voor grafroof. Plunder uw plaatselijke begraafplaats en vind jezelf verstrikt in sociale onhandigheid. Maar ontrafel het graf van een oude koning en je kunt je vrij voelen om van zijn teenringen te springen. Je zult waarschijnlijk eindigen op een boektournee, of een eredoctoraat of twee behalen.

Ik ben hier om je een beeld te schilderen van de wereld die ik zie

Ik heb goudvissen baby ' s zien maken en mieren oorluizen zien maken. Ik heb een vlieg levende jongen zien afleveren terwijl zijn hoofd werd opgegeten door een bidsprinkhaan. En ik had een golden retriever die zich zo gedroeg.

Verhalen zijn als catechismussen, maar het zijn catechismussen voor je impulsen, het zijn catechismussen met vlees erop.

Glorie is opoffering, glorie is uitputting, glorie is niets meer te geven hebben.

In de Darwinistische wereld is zelfbehoud het ultieme glanzende goed.

Begrijp dit: We zijn allebei klein en groot. We zijn niets meer dan gegoten klei die adem krijgt, maar we zijn niets minder dan goddelijke zelfportretten, die huffen en puffen langs de bergketens van epische verhalende bogen die voor ons zijn voorbereid door het oneindige woord zelf.

Liefhebben is onzelfzuchtig zijn. Onzelfzuchtig zijn is onbevreesd zijn. Onbevreesd zijn is je vijanden ontdoen van hun grootste wapen. Zelfs als ze ons lichaam breken en ons bloed afvoeren, zijn we onoverwinnelijk. Ons doel was nooit om te leven; ons doel is om lief te hebben. Het is het doel van alle echt nobele mannen en vrouwen. Geef alles wat gegeven kan worden. Geef zelfs je leven zelf.

Als God je een grapje maakt, wat moet je dan doen? (Ontvang het. Lachen. Als God je een obstakel geeft, wat moet je dan doen als reactie? (Ontvang het. Klim erop. Lach dan. Als God je nog meer moeilijkheden geeft, wat moet je dan doen als antwoord? (Ontvang het. Klim erop. Lach dan. Bewijsstuk A: Zijn Zoon.)

Marx noemde religie een opiaat, en dat is het maar al te vaak. Maar filosofie is een verdoving, een schot om het wonder weg te houden.

God is groot genoeg, zo klein maakt niet uit.

De wereld is R-rated, en niemand controleert ID ' s

Wees niet bang voor de schaduwrijke plaatsen. Je zult nooit de eerste zijn. Een ander ging vooruit en naar beneden totdat hij aan de andere kant naar buiten kwam.

Elke vier jaar kijk ik kunstschaatsen, maar ik ben niet dichter bij het kopen van panty ' s.

De lente is het wachten waard. Het leven is de dood waard.

De zomer is gekomen met de lieflijkheid van een moeder warmte, geen warmte, stroomt nu op mijn gezicht, veroudert me, brengt me dichter bij de dood. Laat maar. Ik ben hier om mijn verhaal te beleven, om van mijn verhaal te houden. Ik zal niet nalaten om te genieten van een geschenk uit een verlangen naar zelfbehoud. Zelfbehoud is geen grote deugd in dit verhaal.

Mompelende priesters die stokblikjes aan hun kettingen zwaaien en zelfs toverdokters die vloeken oproepen met een goed begraven olifantentand hebben een beter gevoel van hun plaats in de wereld. Ze weten dat dit universum vol zit met magie, met leven en raadsels en ironieën. Ze weten dat de wereld ze zou kunnen opeten, en geen enkele encyclopedie zou het kunnen stoppen.

Maar God lijkt nooit in staat tot matiging

We begrijpen omdat God dat doet. Wij scheppen en schieten tekort, omdat God dat doet. We gaan door met scheppen omdat we tekort kwamen, en schieten weer tekort, omdat God dat doet. Want één scheppingsdaad, één poging tot vangen, is slechts één ademhaling en we moeten opnieuw ademen. En nog eens. En nog eens. Hier staan we (en zitten en slapen), de vele beelden van de Imager, en we kunnen geen ander doen.

God is een God van sterrenstelsels, van stormen, van brullende zeeën en kokende donder, maar hij is ook de God van het bakken van brood, van de glimlach van een kind, van stofvlekken in de zon. Hij is wie hij is en zal altijd zijn. Kijk nu om je heen. Hij spreekt altijd en overal. Zijn persoonlijkheid kan worden gezien en gekend en op hem leunen. De zon blaast fakkels terwijl Bergen onze hemel schrapen terwijl mieren bladluizen melken op hun koloniale bladeren en dolfijnen lachen in de branding en tarwe kabbelt en de wind zweept en een jongen kijkt in de ogen van een meisje en stervelingen sterven.

Plato, de eerste ware paus van de filosofie (sorry, Socrates), pleitte voor een wereld van vormen boven de werkelijkheid-een transcendent vlak van perfecte essenties, puur en lieflijk, waar niets ooit modderig wordt (inclusief de essentie van modder.)

Waarheid: Wij zijn het heden. Dat zijn we nu. Wij zijn de razor ' s edge van de geschiedenis. De toekomst vliegt op ons af en vanuit die donkere waas vormen we het verleden. En het verleden is voor altijd.

Leven is hetzelfde als sterven. Goed leven is hetzelfde als sterven voor anderen.

De waarheid is dat een goed geleefd leven altijd op een toenemende moeilijkheidsgraad wordt geleefd.

Hier groeit de lente gewoon en groent en verwarmt, verspreidt het leven, wikkelt ons in haar armen, totdat we plotseling beseffen dat ze geen meisje meer is. Ze is een vrouw. Een vrouw genaamd Summer.

Gaan waar niemand eerder is geweest is moeilijker dan het klinkt. Onze neven en voorouders waren niet minder nieuwsgierig dan wij, en waren misschien stoutmoediger. Deze wereld is hun graf. Je moet onder het bed kijken.

Je vader stierf voor mij, en met jou sterven zou een eer zijn, hoewel niet zo groot als sterven om jou te redden.

Grotten en duisternis kunnen je niet vasthouden als je sterft, ze kunnen alleen je botten vasthouden.

Je viel flauw, ' zei Tom. Reg hoestte. Nee, dat deed ik niet, ' zei hij. 'Vrouwen vallen flauw. Mensen die bang zijn voor naalden vallen flauw. Mannen zijn bewusteloos.

Hou je tong vast als je het wilt houden.- Jaques.

Kansas is niet snel onder de indruk. Het heeft huizen zien vliegen en vee zien zweven. Als trechterwolken door de tarwe lopen, valt er grote hagel achter. Als de grootste stenen smelten, kunnen schildpadden en muizen en vissen en zelfs mannen bevroren worden gezien. Kansas is niet verbaasd. Henry York had dingen gezien in Kansas, dingen waarvan hij dacht dat ze niet in deze wereld thuishoorden. Dingen die dat niet deden. Kansas had niet terugdeinst.

Wat ik zeg is, ga niet spelen tenzij je kunt winnen. Ga alleen Schaken met idioten, schop alleen een hond die al dood is, en hou niet van een dame tenzij ze eerst van jou houdt.

Zelfhaat en zelfverering kunnen gemakkelijk hetzelfde zijn. Je haat de kleine zak met vloeistoffen en wrok die je bent, en je zou tot het uiterste gaan en alles en iedereen verraden om het te behouden.

Stel je een gedicht voor geschreven met zulke enorme driedimensionale woorden dat we een kleiner woord moesten uitvinden om naar elk van de grote te verwijzen; dat we het hele ding in steno moesten herschrijven, het in twee dimensies moesten verpletteren, alleen maar om erover te praten. Of stel je het niet voor. Kijk naar buiten. Menselijke taal is onze poging om Gods taal te navigeren; het zijn wij die tussen de regels van zijn epos rennen, op de klinkers klimmen en huizen bouwen uit de medeklinkers.

Na drie jaar hier beneden, heb ik niet veel geleerd. Maar ik weet wel dat onze buiken niet groot genoeg zijn voor wraak. Het wordt zuur en eet je op. We zullen eruit komen, maar we zullen eruit komen voor de zon, de maan en moeders, niet voor kleine vijanden, hoewel we met hen afrekenen wanneer we daar aankomen.

Tom had elf keer rond de zon gereisd toen de bezorgwagen de nieuwste koelkast van zijn moeder bracht, maar een nummer beschrijft niet echt zijn leeftijd.

In de geschiedenis van de wereld zijn er veel onces en vele keren geweest, en elke keer heeft er een keer op gezeten. De meeste mensen zullen je vertellen dat de once upon a time plaatsvond in een land ver, ver weg, maar het hangt er echt van af waar je bent. De once upon a time kan net buiten je achterdeur zijn geweest. Het kan onder je voeten zijn geweest. Het was misschien helemaal niet in een land, maar diep in de buik van de zee of dobberend op zijn rug.

Na een paar mondvol maangeur lucht, kunnen zelfs de koppig slaperige zichzelf met grote ogen vinden.. Alle normale geluiden van het leven waren verdwenen, achterlatend de geheime geluiden, De verlegen geluiden, het gefluister en de gesprekken van mos die met gras twistte over een zacht stuk aarde, of de kolibrie die snurkte.

Columbus was de eerste die naar het oosten kwam. Vikingen tellen niet mee, en ook niet alle mensen die op de stranden stonden en zwaaiden toen hij hier aankwam.

Je leven is van jezelf, je glorie is je glorie, maar je zult het verliezen als je het voor jezelf houdt. Grijp het in het belang van anderen...