George Edward Woodberry beroemde citaten

Een nederlaag is niet de ergste mislukking. Niet proberen is de echte mislukking.

Het gevoel dat iemand een plaats in het leven heeft, lost de helft van het probleem van tevredenheid op.

Seizoenswisselingen vinden als het ware plaats in de geschiedenis, wanneer er praktisch een bijna universele dood is, een vallen van het gebladerte van de boom des levens. Dat waren de intervallen tussen de oude en middeleeuwse tijd, de Middeleeuwse en de moderne tijd.

Shakespeare is in wezen de emanatie van de Renaissance. De overstroming van zijn roem op het Continent in latere jaren was slechts het vervolg op de overstroming van de Renaissance in West-Europa. Hij was het kind van die grote beweging en markeert haar hoogtepunt toen ze het noorden doordrong met beschaving.

De criticus is in één keer geniaal; hij is niet anders dan een acteur op het toneel en incarneert in zijn geest, zoals de acteur in zijn persoon het werk van een ander belichaamt; alleen zo begrijpt hij kunst, beseft het, kent het; en als hij hiertoe is gekomen, is zijn taak volbracht.

De Grieken, de grondleggers van het intellectuele leven, hebben voor ons het idee van de dichter vastgelegd. Hij was een goddelijk mens, heiliger dan de priester, die op zijn best een tussenpersoon was tussen de mensen en de goden, maar in de dichter was de god aanwezig en sprak.

De groei van kunst lijkt in cycli te zijn, en vaak is de krachtige levensduur beperkt tot een eeuw of twee. De perioden van kenmerkend drama, Grieks, Engels, Spaans, vallen binnen zo ' n limiet; de scholen van schilderkunst en beeldhouwkunst eveneens; en, in poëzie, de Victoriaanse tijd of de school van Pope zullen als voorbeelden dienen.

De taal van de literatuur is de taal van de hele wereld. Het is noodzakelijk ons onmiddellijk te ontdoen van het begrip van gediversifieerde vocale en grammaticale spraak die de verschillende tongen van de aarde vormt en de identiteit van Beeld en logica in de geest van alle mensen verbergt.

Het leven in het abstracte als edel of mooi of menselijk te realiseren, het zo met glans erop te stellen, dat is beschaving in de Kunsten. Shakespeare is het belangrijkste moderne voorbeeld van dit opperste vermogen van de mensheid.

Wij voorzien geen grenzen aan de wetenschappelijke vooruitgang in de toekomst, en in de wetenschappelijke waarheid is er niets dood; wetenschap is altijd een levend en groeiend lichaam van kennis; maar de kunst daarentegen heeft vele malen haar loop tot een einde gebracht en haar vitale kracht uitgeput.

Woorden zijn intermediairs tussen gedachten en dingen. We drukken onszelf echt niet uit door woorden, die slechts tekens zijn, maar door wat ze betekenen - door dingen.

Als je geen geloof kunt hebben in wat je voor geloof wordt opgehouden, moet je dingen vinden om in jezelf te geloven, want een leven zonder geloof in iets is een te smalle ruimte om te leven.

"Oude tijden" komen nooit meer terug en ik denk dat het net zo goed is. Wat terugkomt is elke dag van het jaar een nieuwe ochtend, en dat is beter.

De school van het leven belichaamt een verplichte opleiding waaraan niemand ontsnapt.

Ik geloof dat het ideale karakter in zijn volmaaktheid potentieel aanwezig is in elke man die in de wereld wordt geboren.

De mensheid is de grootste en zekerste kunstenaar van allemaal, en de geschiedenis, zoals zij verduidelijkt, is in feite een artistiek proces, een schepping in haar volheid van de prachtige ziel.

Agitatie is dat deel van ons intellectuele leven waar vitaliteit resulteert; daar worden ideeën geboren, voortgebracht en voortgebracht.

Ons begrip van Shakespeare hangt al grotendeels af van de vitaliteit van Renaissance-elementen in ons onderwijs. Ieder mens moet in zijn eigen generatie leven, zoals het gezegde luidt; maar de generaties zijn met elkaar verbonden door de gouden schakels van de grote traditie van de beschaving.

Veel van de ervaring van een dichter vindt alleen plaats in de verbeelding; het leven dat hij vertelt is meestal het leven dat hij sterk verlangt te leven, en de kracht, de zuiverheid en de hoogte van zijn uitspraak kunnen niet zelden des te groter zijn omdat ervaring hier de stemmen van verlangen gebruikt.

Als de aristocratie van het hele blanke ras zo zou smelten in een wereld van de gekleurde rassen van de aarde, zou ik me alleen maar verheugen in zo ' n goddelijke triomf van het offeridee in de geschiedenis; want het zou de vermenselijking van de mensheid betekenen.

Ik handel zelden in symbolismen; als er verborgen betekenissen in mijn vers zijn, zijn ze er zonder mijn medeweten.

Het is niet de bedoeling dat de kunstenaar, bij het bereiken van de waarheid, de weg van de wetenschapper moet volgen, of, bij het stellen ervan, de weg van de filosoof.

Esthetische vrijheid is als vrijheid van meningsuiting; het is inderdaad een vorm van vrijheid van meningsuiting.

De dichters van een natie zijn de ware eigenaars; en door de slag van de pen brengen zij de eigendomsbewijzen van haar werkelijke bezittingen over aan vreemden en vreemdelingen.

Shakespeare is in het Engels meer geprezen dan alles wat sterfelijk is, behalve de poëzie zelf. Roem put het denken uit in zijn lofrede.

De dichter hunkert naar emotie en voedt het vuur dat hem verteert, en alleen onder deze voorwaarde wordt hij gedoopt met creatieve kracht.

Als het aan zichzelf wordt overgelaten, gaan de dingen van kwaad naar erger. Murphy ' s eerste gevolg als je de baas vertelt dat je te laat was omdat je een lekke band had, heb je de volgende ochtend een lekke band.

De wereld is een veelheid, een oogstveld, een slagveld; en daaruit ontstaan door menselijk contact manieren van tellen, of wiskunde, manieren van bewerken, of landbouw, manieren van vechten, of militaire tactieken en strategie, en deze worden in individuen opgenomen als levensgewoonten.

Wie van de Engelse taal, gefokt naar de tradities van zijn ras, herkent Hamlet niet in zijn 'inktrijke mantel' in één oogopslag? Als je hem niet kent, Zou je jezelf niet leren kennen in de belangrijkste glorie van zijn taal.

Je kunt een bronzen standbeeld 'Vrijheid' noemen, of een geschilderde figuur in een stadhuis 'handel', of een marmeren vorm in een tempel 'Athene' of 'Venus'; maar wat er werkelijk is, is slechts een voorstelling van een enkele vrouw.

Een wonderbaarlijke kracht van expressie over taal onderscheidt Genie vaak; maar Shakespeare in zijn zinnen lijkt onafhankelijk van de banden van taal als van de banden van meter.

De kunst stelt niet, zoals de wetenschap, een permanente orde van de natuur vast, het blijvende skelet van de wet. Twee factoren bepalen in de eerste plaats de werken: de ene is het idee in de geest van de kunstenaar, de andere is zijn uitdrukkingskracht; en beide factoren zijn uiterst variabel.

Kunst heeft een dubbel gezicht: het ziet er voor en na. Romantiek is zijn toekomstgerichte gezicht. De kiem van groei is in de romantiek. Formalisme daarentegen consolideert de traditie; verzamelt Wat is verworven en maakt het gemakkelijk voor de hand of de geest; bespaart de energie van het genie.

Kunst is expressie; wat wordt uitgedrukt is vaak de visie van een subtiele en krachtige ziel, en ook zijn ervaring met zijn visie; en hoe levendig en bekwaam hij ook mag zijn in de middelen van expressie, toch wordt vaak gevonden dat de meester-spreuk in zijn werk iets is dat als ondefinieerbaar en onuitsprekelijk wordt gevoeld.

Genie is dat waarin de ziel van een ras op zijn helderst botst, zijn visie onthult en bewaart; kunstwerken zijn groot en belangrijk in verhouding tot de helderheid en volheid waarmee ze deze visie belichamen.

Is er niet een kunst, een muziek en een stroom van woorden die het leven zullen zijn, de erkende stem van het leven?

Mijn eerste herinnering aan Wendell Phillips is van mijn college dagen, hoewel hij natuurlijk altijd een van mijn helden was, en ik heb hem misschien eerder gehoord, want we waren een anti-slavernij familie.

Men kan herscheppen wat duizend jaar geleden in de geest van een wiskundige was, de waarheid van het intellect heroveren waar het ooit aan het licht is gekomen; maar het beeld van de kunst, die oneindige variabele van waarneming en expressie in het individu, - dat is niet gemakkelijk opnieuw gecreëerd, althans niet met zekerheid en in zijn oorspronkelijke volheid.

Wat heilige steden zijn voor nomadische stammen-een symbool van ras en een band van eenheid-grote boeken zijn voor de zwervende zielen van mensen: ze zijn de mekka ' s van de geest.

Welk geloof in de mens moet in onze nieuwe wereld kloppen, denkend hoe hij eens voor zijn aangezicht het westen en de hele schare sterren zag terugtrekken in het stille oneindige van de ruimte!

De bereidheid om risico ' s te nemen is onze greep op het geloof.

De liefste zwerver is het jonge hart van een jongen.

Begin altijd opnieuw met de dag, net zoals de natuur dat doet. Het is een van de zinnige dingen die de natuur doet.

Een schrijver wordt terecht 'universeel' genoemd wanneer hij wordt begrepen binnen de grenzen van zijn beschaving, hoewel die worden begrensd door een land of een tijdperk.