Mary MacLane beroemde citaten

Ik ben niet goed. Ik ben niet deugdzaam. Ik ben niet sympathiek. Ik ben niet vrijgevig. Ik ben slechts en vooral een schepsel met een intens hartstochtelijk gevoel. Ik voel-alles. Het is mijn Genie. Het brandt me als vuur.

Ik zie geen schoonheid in zelfbeheersing.

Een soort genie is altijd bij me geweest; een leeg hart dat een bepaalde houten kwaliteit heeft aangenomen; een uitstekend, sterk vrouwenlichaam en een zielig uitgehongerde ziel.

Het is met pijn dat ik las over de vreselijke effecten van mijn boek op de geest van jonge meisjes.

Ik heb gelezen over vrouwen die sterk, grootmoedig zijn geweest. Soms droomde ik dat ik dapper zou zijn. De mogelijkheden van dit leven zijn prachtig.

Als een man en een vrouw van elkaar houden, is dat genoeg. Dat is het huwelijk. Een religieuze ritus is overbodig. En als de man en de vrouw samenleven zonder de liefde, kan geen enkele ceremonie in de wereld er een huwelijk van maken.

Ik kan niets in de wereld bedenken als de uiterste kleinheid, de bleekheid, de minachting, de vernedering, van de vrouw die onder een dak is gebonden met een man die echt niets voor haar is; die de naam van de man draagt, die de kinderen van de man draagt-die de deugdzame vrouw speelt. . . . Moge ik nooit, zeg ik, dat abnormale genadeloze dier worden, dat misvormde monster-een deugdzame vrouw.

Het hoogste wat men in de literatuur kan doen, is erin slagen datgene te zeggen wat men bedoelde te zeggen. Er is niets beters dan dat-de wereld je gedachten laten zien zoals jij ze ziet.

Maar in mijn leven, in Mijn persoonlijkheid, is er een essentie van onwaarheid en onoprechtheid. Een dunne, fijne damp van fraude hangt altijd over me heen en dempt en verwondt sommige dingen in mij die ik waardeer.

Genialiteit is, afgezien van natuurlijke gevoeligheid, even vatbaar voor onredelijke vreugde als voor bitterste morbiditeit.

Een genie die niet weet dat hij een genie is, is geen genie.

De kunst van goed eten heeft twee essentiële punten: men moet alleen eten als men honger heeft, en men moet kleine hapjes nemen.

Als ik niet vulgair ben, dan is mijn boek dat ook niet. Ik schreef mezelf. Suggestiviteit is altijd vulgair. Maar de waarheid nooit. Mijn boek is niet eens suggestief. Ik noem de dingen bij hun naam. Dat is alles.

Toen ik drie jaar oud was, werd ik met mijn gezin meegenomen naar een klein stadje in het westen van Minnesota, waar ik een min of meer vaag en gewoon leven leidde tot ik tien was.

Roem is inderdaad mooi en goedaardig en zacht en bevredigend, maar geluk is iets tegelijk teder en briljant boven alle dingen.

Op een dag zal de duivel naar mij toe komen en zeggen: 'Kom met mij mee.En Ik zal antwoorden: 'Ja.

Ik schrijf elke dag. Schrijven is een noodzaak - net als eten.

Hoe groot iemands gave van taal ook mag zijn, er is altijd iets dat men niet kan vertellen.

Zijn er veel dingen in deze koele wereld zo volkomen voortreffelijk als de zuivere liefde van de ene vrouw voor de andere?

Denk je dat een mens het enige wezen is waar je verliefd op kunt worden?

op dit moment ontmoet ik mezelf face to face. Ik ben Mary MacLane: van geen belang voor de wijde heldere wereld en dierbaar en verdoemelijk belangrijk voor mij.

Ik ben een genie. Toen vond ik het leuk om dat te blijven zeggen, maar nu niet meer. Ik verwachtte ooit gelukkig te zijn. Nu Weet ik dat ik dat nooit zal zijn.

Ik begon een vrouw te worden op mijn twaalfde, of beter gezegd, een genie.

Waarom ik het naar de uitgevers stuurde, zou moeilijk te zeggen zijn, maar toen ik het af had, voelde ik dat het literatuur was, omdat het echt is en omdat het goed geschreven was. En ik weet dat de wereld zulke dingen wil.

Sommige mensen zeggen dat schoonheid een vloek is. Het kan waar zijn, maar ik weet zeker dat ik helemaal niet had moeten denken dat ik een beetje vervloekt was.

Behalve twee rassen - de domme en de nauw katachtige-hebben alle vrouwen een vleugje Lesbische: een bewering die alle goede niet-analytische wezens met afschuw weerleggen, maar heel waar: er is altijd de aangrijpende intensieve persoonlijke smaak, de flair van innerlijke seks, in de tedere vriendschappen van vrouwen.

Toen ik mijn boek schreef, wilde ik van iemand houden. Ik wilde verliefd zijn. Nu Weet ik dat ik nooit verliefd zal zijn - en dat wil ik ook niet meer zijn.

De wereld is als een klein moeras gevuld met munt en witte meidoorn.

Men moet altijd dingen zeggen die gericht zijn op interesse, want in de wereld moet men immers betalen voor zijn levensonderhoud.

Er is echt geen goed en fout. Ik erken geen goed en fout.

Van dichters Ik stelde Virgil op de eerste plaats - hij was de grootste.

Mijn intentie om een lezing te geven is net zo vaag als mijn intentie om op het podium te gaan. Ik zal nooit een aanbod overwegen om een lezing te geven, niet omdat ik de roeping veracht, maar omdat ik geen verlangen heb om op het openbare podium te verschijnen.

Moge ik nooit, zeg ik, dat abnormale, meedogenloze dier worden, dat misvormde monster - een deugdzame vrouw.

Ik ben slank, maar kwetsbaar van constante onvrijwillige zelfanalyse.

Ik denk rustig na over de vraag hoeveel kwaad Ik nodig zou moeten hebben om mijn fijnere gevoelens te doden.

Ik ben geboren om alleen te zijn, en dat zal ik altijd zijn, maar nu wil ik dat zijn.

Mensen zeggen over me: 'ze is eigenaardig."Ze begrijpen me niet. Als ze dat deden, zouden ze dat vaker en met nadruk zeggen.

Ik geef nooit mijn echte zelf. Ik heb honderd kanten, en ik draai eerst de ene kant op en dan de andere. Ik speel een diep spel. Ik heb een aantal sterke kaarten in mijn mouw. Ik ben nooit mezelf geweest, behalve voor twee vrienden.

Ik wil rustig leven.

Je denkt misschien dat ik grof ben, en waarschijnlijk ben ik grof, maar ik ben niet zo grof als ik was, want ik ben slim genoeg om te zien dat het meisje van negentien dat zichzelf een genie vond, slechts een ongewoon meisje was dat haar hart uitschreef.

Ik zing niet en speel niet, maar ik ben dol op muziek, vooral Chopin. Ik hou van hem omdat ik hem niet kan begrijpen.

Ik heb nog nooit een zin van Walt Whitman gelezen.

Ik las over het Kalamazoo meisje dat zelfmoord pleegde na het lezen van het boek. Ik ben helemaal niet verbaasd. Ze woonde in Kalamazoo, om te beginnen, en toen las ze het boek.

Ik wil meer roem dan ik kan vertellen. Maar meer dan roem wil ik geluk.

Ik wil dingen schrijven die de bewonderende acclamatie van de wereld in het algemeen dwingen, dingen die maar eens in de jaren worden geschreven, dingen die subtiel zijn maar duidelijk verschillen van de boeken die elke dag worden geschreven.

Ik zou liever een gelukkige vrouw en moeder zijn.

Ik heb nooit plannen gemaakt voor meer dan een dag vooruit.

Laat me maar een begin maken, laat me maar de wereld treffen op een kwetsbare plek, en ik kan het stormenderhand veroveren.

Iemands gedachten zijn iemands meest cruciale avonturen. Serieus en krachtig en aandachtig te overwegen moord te plegen is elke manier spannender, romantischer, diepgaander tragisch dan de moord die is gepleegd.