Eric Alterman beroemde citaten

Fox News is niet zo indrukwekkend. Hoe hard de kritiek ook is, het netwerk slaagt er op de een of andere manier altijd in om zichzelf nog erger te bewijzen dan we eerder hadden gedacht.

Om geïnformeerd te worden en de overheid verantwoordelijk te houden, moet het grote publiek nieuws verkrijgen dat uitgebreid maar interessant en begrijpelijk is, dat feiten en resultaten overbrengt, geen cosmetische beelden en luchtige Beloften. Maar dat is niet wat het publiek eist.

Amerikanen worden vaak boos, maar keren snel terug naar hun families en sitcoms.

Of men het nu eens of oneens is met de tactiek van de Occupy Wall Street-beweging, het is gemakkelijk om de inspiratie voor zijn woede en zijn ongeduld te begrijpen.

Apple is een geweldig bedrijf voor zijn klanten en investeerders. Ook voor Pixar. (Volgende, niet zo veel... Maar Apple is ook een motor van ellende voor zijn Chinese werknemers.

Het bezitten van de dominante, of enige, krant in een middelgrote Amerikaanse stad was, gedurende vele decennia, een soort licentie om geld te drukken. In het internettijdperk heeft echter niemand bedacht hoe de krant in de Verenigde Staten of in het buitenland te redden.

Amerikanen blijven lijden aan een notoir korte aandachtsspanne. Ze worden vaak boos, maar keren snel terug naar hun families en sitcoms. Ondertussen blijven de bedrijfslobby ' s precies waar ze zijn, en overleven ze alle populistische hysterie.

Als kranten een honkbalteam waren, zouden ze de Mets zijn - zonder de hoop voor die mensen op het toppunt van de financiële voedselketen - die volgend jaar gemiddeld bijna $24 miljoen per jaar aan inkomsten hebben.'

De geschiedenis staat vol met voorbeelden van rijken die indrukwekkende militaire campagnes opzetten op de vooravond van hun dreigende economische ineenstorting.

Ervaren redacteuren en verslaggevers op plaatsen als de' Times 'en' The New Yorker ' slagen erin hun families te voeden en te kleden zonder hun bedrijven een miljoen dollar per maand te kosten, en ze produceren veel waardevollere rapportage en analyse dan de nieuwssterren van het netwerk.

Trends in circulatie en reclame - de opkomst van het Internet, waardoor de dagelijkse krant er traag en niet reageert; de komst van Craigslist, die geclassificeerde reclame uitroeit-hebben een tastbaar gevoel van ondergang gecreëerd.

Weinig progressieven zouden bezwaar maken tegen het argument dat, ondanks belangrijke prestaties, het presidentschap van Obama een grote teleurstelling is geweest.

Ironisch genoeg is de neiging om ongemakkelijke feiten en ongewenst bewijs te negeren eigenlijk de ware erfenis van President Reagan, zoals ik in 'the Nation' in 2000 opmerkte, voordat de huidige rechtse manie voor President Reagan zijn volle kracht kreeg.

President Obama heeft de belastingen meer verlaagd dan hij ze heeft verhoogd, en ze zijn vandaag lager dan ze waren in de tijd van President Reagan. Maar daar hoor je conservatieven niet over kraaien.

De gevolgen van de campagne van President Johnsons van opzettelijke misleiding met betrekking tot Vietnam konden nauwelijks rampzaliger zijn geweest voor de natie, het leger, de president, zijn partij en het presidentschap zelf.

Als het liberalisme zo zwak en ineffectief is geworden, waarom roept het dan zo ' n alarm op bij conservatieven? Het blijkt dat terwijl liberalen zwak en ruggengraatloos zijn, ze ook sluw en slim zijn.

Sinds Richard Nixon George McGovern sloeg in de presidentsverkiezingen van 1972, hebben politieke experts de stelling dat liberalen uit de pas lopen met de rest van de natie, en daarom bijna niet verkiesbaar zijn buiten de districten van het noordoosten als een waarheid behandeld-Geef of neem een universiteitsstad hier of een skigebied daar. In de loop van elke presidentsverkiezing in de afgelopen veertig jaar hebben Republikeinen geprobeerd het woord liberaal te hanteren alsof het een zes-gauge shotgun was.

Het woord liberaal is gebruikt als het politieke equivalent van een onbehandelbare maar potentieel beheersbare sociale ziekte-het soort dat alleen maar kan worden opgelopen door naar een buitenlandse film te gaan of een cafeïnevrije latte te bestellen, of erger nog, een glas Franse wijn.

Drie eeuwen na het verschijnen van Franklin ' s 'Courant', is er geen dystopische verbeelding meer nodig om zich af te vragen wie het dubieuze onderscheid zal hebben om Amerika ' s laatste echte krant te publiceren. Weinigen geloven dat kranten in hun huidige gedrukte vorm zullen overleven.

Fouten zijn immers endemisch in het buitenlands en militair beleid, gezien de onvoorspelbaarheid van de gebeurtenissen en de moeilijkheid om betrouwbare informatie te verkrijgen in een plaats als Irak.

Een van de vele, vele heilzame aspecten van Barack Obama ' s aanstaande presidentiële nominatie is de zee veranderen zijn overwinningsmerken in de strijd om de mentaliteit van de Amerikaanse buitenlandse politiek establishment.

Er zijn meer mensen aan Obama' s tafel die ideeën aanbieden dan vijf jaar geleden, maar als het ging om het onder ogen zien van de dreiging van de Republikeinen om een dubbele recessie te forceren als ze de belastingverlaging van hun miljonairs niet kregen, bedroegen ze nog steeds niets. En daar ligt ons fundamentele probleem.

Dus was het een politieke fout voor Obama om zoveel eieren in de mand van de hervorming van de gezondheidszorg te leggen? Nou, een negatieve beslissing van het Hooggerechtshof zal het zeker zo laten lijken.

De mythe van de liberale media stelt conservatieven in staat om het debat in de Verenigde Staten te controleren tot het punt waarop liberalen niet eens meer kunnen hopen op een eerlijke schok.

Filosofen en theologen hebben eeuwenlang gediscussieerd over de moraliteit van gerichte moorden - een techniek die de Israëli ' s met enige frequentie gebruiken - zonder ooit iets te bereiken dat de consensus benadert.

Obama reageert, net als Carter, op waarschuwingssignalen door te proberen het verschil te verdelen tussen ontmoedigde Democraten en steeds meer geradicaliseerde Republikeinen.

Veel van wat Tea Party kandidaten beweerden over de wereld en de wereldeconomie tijdens de verkiezingen van 2010 zou hun aanhangers een welverdiende F hebben verdiend in elke eerstejaars economie (of aardwetenschappen) klasse.

Liberalen geloven dat ze geen eerlijke schok meer kunnen krijgen van de media.

De afgelopen acht jaar is rechts beter geweest in het werken met de scheidsrechters. Nu is links aan het leren hoe het spel te spelen.

Zie het onder ogen, het systeem is gemanipuleerd, en het is tegen ons gemanipuleerd.

Er zijn zeker ergere zonden dan al het mogelijke te doen om uw voorzitterschap van belang te maken.

Het voeren van democratische controle op het buitenlands beleid vereist een strijd om de kwestie alleen maar op de publieke agenda te dwingen.

Zoals met bijna elk belangrijk aspect van het presidentschap van Bush, was de behandeling van 9/11 een catastrofe van begin tot eind.

Amerikanen hebben altijd enig wantrouwen jegens de overheid getoond, maar de huidige situatie heeft dit verergerd tot een mate die misschien ongekend is.

Amerikaanse journalisten behandelen ongelijkheid als een feit van het leven. Maar dat hoeft niet.

Amerika ' s grote kranten hebben personeel dat varieert van 50 procent tot 70 procent van wat ze een paar jaar geleden waren.

Het vermogen van de 1 procent om politici en toezichthouders te kopen is niets nieuws in de Amerikaanse politiek - net zoals ongelijkheid een permanent onderdeel is geweest van ons economisch systeem. Dit geldt voor vrijwel alle politieke en economische systemen.

Liberalen lijken potentiële oplossingen niet aan te pakken met iets als de aura van extreemrechts van door God gegeven zelfvertrouwen.

Meer dan een op de vijf Amerikaanse kinderen leeft in armoede, en het aantal neemt toe.

Meer en meer, Democraten beginnen zich zorgen te maken dat ze een meer um, kleurrijke versie van Jimmy Carter op hun handen hebben. Obama gedraagt zich cool als een spreekwoordelijke komkommer maar die vreselijke jaren '70 show lijkt vreselijk dicht bij een herhaling.

Ik ben zeer toegewijd aan de 27.000 nummers die ik overal op mijn iPod Classic kan meenemen, evenals de prachtig ontworpen MacBook Air waarop ik deze kolom heb getypt.

De helft van de Amerikaanse bevolking bezit nauwelijks 2 procent van zijn rijkdom, waardoor de Verenigde Staten dicht bij Rwanda en Oeganda liggen en onder landen als Tunesië en Egypte van voor de Arabische Lente, gemeten aan de hand van de mate van inkomensongelijkheid.

Maar vooral wanneer de media beweren naar objectiviteit te streven, spelen poortwachters een cruciale rol bij het helpen van mensen om door het nieuws te navigeren om weloverwogen politieke beslissingen te nemen.

Als ouder en burger zal ik elke keer een Bill Gates (of Warren Buffett) boven Steve Jobs nemen. Als we miljardairs moeten hebben, moeten ze beter Jobs ' voorbeeld negeren en in plaats daarvan de moraal en wijsheid van de grote industriële filantroop Andrew Carnegie omarmen.

Hoewel de geschiedenis zich nooit herhaalt, doen politieke patronen dat wel.

We leven in een mediawereld die tegelijkertijd geobsedeerd is door technologie en persoonlijkheid.

Warren Buffett betaalt belastingen op een kleiner percentage van zijn miljarden aan inkomsten dan zijn schoonmaakster.

The Economist is ongetwijfeld het slimste wekelijkse Nieuwsblad in de Engelse taal. Ik kijk altijd uit naar de eigenzinnige dubbele uitgave van het einde van het jaar.

Stilistisch gezien zou Barack Obama nauwelijks verder van Jimmy Carter kunnen zijn als hij echt in Kenia was geboren.

Als bloggers ons publieke discours willen verbeteren-drukke en meestal ongeïnformeerde mensen helpen de wereld te begrijpen-is het noodzakelijk om een soort standaard te gebruiken om hun betrouwbaarheid te beoordelen. Misschien is het antwoord (strikt advies) een lichaam van hun collega ' s. Misschien niet.