-
Zei ik niet dat ik altijd dezelfde sterren zou zijn? Als je me mist, kijk dan omhoog.
-
Walter houdt van de zee, en ik heb het nodig op een elementaire manier die ik niet eens in de buurt kan komen van verbaliseren. Ik word zwak en verschrompeld in mijn kern als ik te lang weg ben van de zee. Wanneer ik ernaar terugkom, schijn ik me ermee te vullen en over te stromen, doordrenkend in de uitgestrekte, zuchtende vochtigheid ervan als een uitgedroogde wijnstok in een lange, zachte lenteregen.
-
... het leven kan alleen behouden worden door het weg te geven. Maar dan zal het bloeien.
-
Ik denk dat elke creatieve impuls die een werkende schrijver of kunstenaar van welke aard dan ook heeft, uit dat donkere oude land komt waar dromen vandaan komen.
-
Woede is zijn eigen excuus en zijn eigen beloning ...
-
Een echte vriendschap is iets lichts. Een echte vriend houdt je losjes vast.
-
Ik weet niet of ik sequels zou doen. Ik heb bijna het gevoel dat als ik klaar ben met hen, ze hun eigen weg moeten vinden.
-
Ik denk niet dat je ooit denken van een grote stad als lief of gemeenschap, maar er zijn steden die ik denk aan als charmante en bijzondere en interessante steden. Ik woon er nu in Charleston.
-
Iemand zei dat schrijven gemakkelijk is, je gaat gewoon achter je schrijfmachine zitten en opent een ader. Dat hangt van het boek af. Sommige, Ik moet heel veel onderzoek doen, wat ik leuk vind. Anderen staan veel dichter bij mij.
-
Het is onvoorstelbaar dat ik niet zou schrijven, maar het is heel goed denkbaar dat ik een tijdje niet zal schrijven.
-
Misschien is het belangrijkste dat we ooit in ons leven kunnen doen, een manier vinden om het wild te houden-zowel het wild binnen als het wild buiten ons-en er gebruik van te maken.
-
Ik denk dat we allemaal te verstrikt raken in het doen in plaats van soms gewoon te zijn.
-
Ik denk dat soms de grote veranderingen in ons leven, de veranderingen die de tijd verdelen, zo diep van binnen en stil gebeuren dat we niet eens weten wanneer ze plaatsvinden. occur......It het gebeurt vaak dat de seizoenen van de grootste verandering de tijden zijn die het meest rustig, het meest opgeschort, het meest voelen...tijdloos.
-
Ik voelde tranen in mijn ogen steken en nam een diepe slok van de eerste champagne die ik ooit had geproefd, en herinnerde me dat ik ergens had gelezen dat de monnik die het had uitgevonden, bij het eerste proeven zei: 'Het is als drinkende sterren'.
-
Dat kronkelende zuidelijke leven, die schuine en langzame en ingewikkelde oude schoonheid, die warme dikke lucht en bloedwarme zee, die plaats van mist en loomheid en geurige rijkdom...
-
Lachen knabbelde aan mijn lippen als kleine vissen in warm water.
-
Ik kon bijna naakt op een heet, winderig strand rennen en zonder zorgen in een stromende diamantzee duiken; op het zand rollen en mijn armen wijd naar de zon werpen en nog steeds zijn wat ik was...jong.
-
Ik heb een theorie dat Zuidelijke gekkenhuizen vol zitten met begaafde vrouwen die verstikt werden.
