Jerry Saltz beroemde citaten

Plaats jezelf in de positie van een opkomende kunstenaar die in het Italië van het begin van de zestiende eeuw leeft. Stel je nu voor dat je je probeert te onderscheiden van de andere kunstenaars die in je stad wonen: Michelangelo, Raphael, Leonardo of Titiaan. Is het een wonder dat de Italiaanse Hoge Renaissance slechts 30 jaar duurde?

Om met kunst om te gaan, moeten we bereid zijn om ongelijk te hebben, buiten onze psychische comfortzones te wagen, ongeloof op te schorten en te onthouden dat kunst het bewustzijn tegelijkertijd verkent en verandert.

Wanneer mensen in stadions de Golf doen, is het het collectieve organisme van de groepsgeest dat zich spontaan organiseert om een emotie uit te drukken, tijd door te brengen en de vreugde te weerspiegelen van het zien van de ritmes van velen als één, een visueel rijmen of muziek waarin iedereen voelt waar de beweging naartoe gaat.

Miljarden foto ' s worden elk jaar gemaakt, en het moeilijkste wat een fotograaf kan doen is een originele, diep persoonlijke, direct herkenbare visuele stijl uitvinden. In het begin van de jaren negentig deed Wolfgang Tillmans precies dat en transformeerde zichzelf tot een nieuw soort kunstenaar-fotograaf van het moderne leven.

Kunst is een manier om de buitenwereld te laten zien hoe jouw innerlijke wereld eruit ziet.

'Summer Of Love: Art Of The Psychedelic Era', het Whitney Museum ' s 40th-anniversary trip down counterculture memory lane, biedt momenten van buzzy plezier, maar het laat je alleen comfortabel gevoelloos. Om te beginnen is het misschien wel de witste, hetero, meest conservatieve show die in een museum in New York is gezien sinds psychedelia nieuw was.

Kunst is aan het veranderen. Nogmaals. Hier. Nu. Gelegenheden om dit te zien zijn zeldzaam, dus let op en observeer.

In de kunst is schandaal een vals verhaal, een rookgordijn dat camoufleert in plaats van onthult. Als we niet weten wat we zien, reageren we overdreven.

Het mooiste kunstwerk van New York? De vraag lijkt vaag. De magie en Majesteit van de stad worden gedistilleerd in de foto ' s van Alfred Stieglitz en Paul Strand.

Kunstenaars werken voor andere kunstenaars gaat over weten, leren, afleren, het initiëren van langdurige artistieke dialogen, het maken van verbindingen, het creëren van covens en het krijgen van tijdelijke beschutting tegen de storm.

Buiten musea, op luidruchtige openbare pleinen, kijken mensen naar mensen. In musea verlaten we dat rijk en gaan we binnen in wat we de groepsgeest zouden kunnen noemen, en worden we stil om naar kunst te kijken.

Abstractie is een van de grootste visionaire hulpmiddelen die ooit door mensen zijn uitgevonden om de wereld voor te stellen, te ontcijferen en weer te geven.

De zomer is een geweldige tijd om kunstmusea te bezoeken, die de verfrissende spoeling van zwembaden bieden - alleen in plaats van koel water, dompel je jezelf onder in kunst.

Het kostte het Metropolitan Museum of Art bijna 50 jaar om wakker te worden met Pablo Picasso. Het bezat een van zijn schilderijen pas in 1946, toen Gertrude Stein dat onbedwingbare quasi-Cubistische beeld van zichzelf - een portret van de schrijfster als sumoboeddha - aan de Met naliet, voornamelijk omdat ze het Museum of Modern Art niet leuk vond.

Wanneer musea tegenwoordig worden gebouwd, lijken architecten, directeuren en beheerders zich het meest zorgen te maken over sociale ruimte: plaatsen om feesten te houden, te dineren, donateurs te verwennen en te dineren. Zeker, deze zijn tegenwoordig belangrijk - musea moeten geld binnenhalen-maar ze verslinden ruimte en duwen de kunst zelf ver weg van de ingang.

Fotografie is het makkelijkste om te maken, en een van de moeilijkste dingen om goed te maken.

Kunst maakt meestal alleen het nieuws in Amerika als het onderwerp geld is.

Toe-eigening is het idee dat de kunstwereld opeet. Ga naar een Chelsea gallery of Internationale Biënnale en je zult het vinden. Het is er in schilderijen van foto 's, foto' s van reclame, beeldhouwwerk met kant-en-klare objecten, video ' s met behulp van reeds bestaande film.

Missie volbracht. De wijd open, hoge plafonds, superversterkte tweede verdieping van het Museum of Modern Art werd voor alle doeleinden gebouwd om monumentale installaties en gigantische sculpturen te huisvesten, mocht de noodzaak zich voordoen. Het is ontstaan.

Marlene Dumas is een van de twee of drie meest succesvolle vrouwelijke artiesten in leven, als je kijkt naar de prijzen. Ik heb haar werk nooit beoordeeld, omdat ik er niets in vind om enthousiast over te worden, hoe hard ik er ook uitzie.

Mark Grotjahn ' s grote nieuwe schilderijen zijn rijk aan stromen van touwvormige impasto, neergelegd in struikgewassen, Cascade golven en bundels die opzwellen, om elkaar heen vlechten of elkaar overlappen.

Velen zeggen dat een kunsthandelaar die een museum runt een 'belangenconflict' is.'Maar misschien heeft de kunstwereld al die jaren een kunstmatige of onbedoelde leugen geleefd als het gaat om belangenconflicten.

John Baldessari, de 79-jarige conceptualist, heeft meer dan vier decennia besteed aan het maken van laconische, ironische Conceptuele Kunst-over-kunst, zowel goed als slecht.

De stijl van de oude Egyptische kunst is transcendentaal duidelijk, iets wat 8-jarigen in een oogwenk kunnen herkennen. De consistentie en codificatie ervan is een van de meest epische visuele reizen in alle kunst, een die 30 dynastieën duurt, verspreid over 3000 jaar.

Waarschijnlijk kan alleen een kunstwerelder als ik een diepere betekenis toekennen aan iets zo eenvoudig en dom als Tebowing. Maar voor ons, wanneer mensen een houding of een kleine dans herhalen, alleen of samen, zien we dat het iets kan betekenen. Beeldspraak en onuitgesproken taal is ons ding.

De gigantische witte kubus belemmert nu de ritmes van de kunst in plaats van te verbeteren. Het programmeert de reis van een kijker, verschuift de nadruk van proces naar product en mist individualiteit en openheid. Het is niet zo dat kunst alleen gezien moet worden in rutty gebombardeerde omgevingen, maar het moet levend lijken.

De alchemie van goed curateren komt hierop neer: soms maakt het plaatsen van een kunstwerk naast een ander één plus één gelijk aan drie. Twee kunstwerken die alchemisch zijn gerangschikt, laten elk intact, transformeren beide en creëren een derde ding.

Nu kijken mensen naar' de schreeuw 'of Van Goghs' irissen ' of een Picasso en zien de nieuwe inhoud: geld. Veilinghuizen stellen kapitaal inherent gelijk aan waarde.

Ik hou van kunsthandelaren. In sommige opzichten zijn ze mijn favoriete mensen in de kunstwereld. Echt. Ik vind het geweldig dat ze hun geld zetten waar hun smaak is, hun eigen esthetische Universums creëren, kunstenaars ondersteunen, mensen in dienst nemen en dit alles doen terwijl ze ons gratis kunst laten zien. Velen zijn visionairs.

Natuurlijk is de ethiek van de kunstwereld belangrijk. Maar musea zijn niet zuiverder dan welke andere instelling of bedrijf dan ook. Academici zijn niet per se meer high-minded dan galeristen.

Veel musea trekken publiek met kunst die ogenschijnlijk leuker is dan dingen die gewoon zitten en contemplatie uitnodigen. Interactiviteit, Gadgets, eten, rondhangen, dingen die lawaai maken - alles is nu de norm, vaak veel anders voorbij.

Lucian Freud ' s carrière bevestigt dat het enige wat een kunstenaar kan doen is trouw blijven aan welke visie, (gebrek aan) talent of ideeën die ze toevallig hebben gekozen om aan de wereld bekend te worden gemaakt.

Morandi woonde en werkte vier decennia lang in een appartement en studio in Bologna die hij deelde met zijn ongehuwde zussen.hij schilderde weinig anders dan flessen, dozen, potten en vazen. Maar net als dat van Chardin en de ondergewaardeerde William Nicholson, lijkt Morandi ' s werk de tijd te vertragen en je dingen te laten zien die je nog nooit eerder hebt gezien.

Als we de galeries maar konden overtuigen om een braakperiode in acht te nemen waarin, om de twee maanden, nieuwe en oude kunstwerken in achterkamers konden worden verkocht en alle hoofdgalerijen zouden worden gewijd aan het opnieuw bezoeken van voorbijgaande tentoonstellingen.

Ik merk een nieuwe benadering van kunst maken in recente museum-en galerieshows. Het flikkerde vorig jaar in het New Museum 's' Younger Than Jesus 'en liep door de Whitney Biennial, en ik zie het bloeien en vrucht dragen in' Greater New York', MoMA P. S. 1 ' s twee keer per decennium extravaganza van opkomend lokaal talent.

Ik wou dat ik kon schrijven over shows buiten New York. Ik voel me vaak de laatste persoon die iets Weet, omdat ik bijna nooit de stad verlaat, en als ik dat doe, heb ik de neiging om maximaal drie dagen te gaan. Het zien van tussen de 30 en 40 shows per week in ongeveer 100 galeries en musea neemt bijna al mijn tijd in beslag.

Ik zie ongeveer 100 shows per maand, gaande van Niketown-grote paleizen waar je zin hebt om te schreeuwen, naar winkelfronten in Bushwick. Elk moet de rekeningen betalen; kunstenaars gelukkig houden; en omgaan met verzamelaars (oy!), curatoren (ay-yi-yi), critici (woo-hoo!), en af en toe loodgieters. Dat hun fiscale leven vaak in de balans hangt, draagt alleen maar bij aan de energie.

Ik zie 30 tot 40 galerie shows per week, en het maakt niet uit in wat voor soort stemming Ik ben, het maakt niet uit hoe slecht de kunst is, Ik voel me bijna altijd beter daarna. Ik kan net zoveel leren van slechte kunst als van goede.

Ik vind mezelf vaak privé bezig met veel Britse kunst, denkend dat behalve hun enorme tuinen, de Engelsen niet in de eerste plaats beeldende kunstenaars zijn, en op bijna onovertroffen manieren literair zijn.

Ik hou van George W. Bush. Veel. Na meer dan tien jaar bijna fysiologisch-chemische reacties te hebben gehad wanneer ik hem zag, de heebie-jeebies te krijgen wanneer hij sprak - nadat ik vanaf het begin zeker was dat hij een Gremlin was aan de vleugel van Amerika - hou ik echt van de schilderijen van George W. Bush.

Ik plan mijn bezoeken niet strikt, maar ik heb wel een lijst van ongeveer 125 New Yorkse galeries, alternatieve ruimtes, musea, enzovoort die ik regelmatig bezoek. Dat is het dichtst bij een strategie: Ik Ga naar veel plaatsen, veel die kunstenaars niet bezoeken.

Als de Frieze Art Fair aanslaat, stel ik me voor dat er minstens twee geweldige dingen gebeuren. Eerst hebben we weer een enorme kunstbeurs in de stad die niet te vervelend is om naar toe te gaan. Wat nog belangrijker is, Frieze kan New Yorkers eindelijk laten zien dat we onze eigen wateren kunnen oversteken voor visuele cultuur. Dat zou alles veranderen.

Stel je voor dat het 1981 is. Je bent een kunstenaar, verliefd op kunst, verliefd op kunstgeschiedenis. Je bent ook een vrouw, met bijna geen mentoren om naar te kijken; kunstgeschiedenis is dat gewoon niet in je. Elke vrouw die de kunstgeschiedenis in de vroege jaren tachtig benaderde, probeerde een bijna vreemd land binnen te komen, een beperkt en Exclusief domein dat een privétaal sprak.

Lawler is een conceptuele Diane Arbus. Ze is een stalker die misbruik maakt van situaties. Ze trekt gordijnen terug, waardoor normale dingen er raar uitzien en de rare dingen alledaags worden.

Koons ' werk heeft zich altijd onderscheiden door zijn one-at-a-time perfectie, epische theatraliteit, een corrupte, bijna zieke drang naar zuivering en een obsessie met traditionele artistieke waarden.

Kinkade ' s schilderijen zijn waardeloos schmaltz, en de lamestream media die van hem houden zijn verkeerd. Ik zou echter graag een museum zien met een kleine tentoonstelling van Kinkade ' s werk. Ik zou willen dat de kunstwereld en de rest van de wereld in het openbaar over hem discussiëren, in het openbaar.

Het kostte me twintig jaar om Steven Parrino ' s werk te krijgen. Vanaf het moment dat ik zijn kunst voor het eerst zag, in het midden van de jaren tachtig, verwierp ik het bijna altijd als gemanierde, romantische, formule, conceptualistische-formalistische heavy-metal boy-art abstractie.

Net zoals Pollock de druppel gebruikte om proces en product te vermengen, 'vond' Richter de vlek en de waas en gebruikte deze om het oog te verwennen, waardoor werken van psychische en fysieke kracht werden gecreëerd.

Jeffrey Deitch is de Jeff Koons van art dealers. Niet omdat hij de grootste, de beste of de rijkste van zijn soort is. Maar omdat hij in sommige opzichten de vreemdste is (wat veel zegt als je het hebt over de prachtige, boze, lieve en vervelende wezens die bekend staan als kunsthandelaren).

Het is geweldig dat New York grote ruimtes heeft voor kunst. Maar de enorme smetteloze doos is een gedateerde, zelfs onderdrukkende plek geworden. Veel van deze ruimtes zijn ontworpen voor uitgestrekte installaties, grote schilderijen en het relationele esthetische werk van de afgelopen vijftien jaar.