Robert Barry beroemde citaten

Ik denk dat woorden tot ons spreken, ook al staan ze op een muur. Dus we horen ze in onze gedachten. We zeggen het tegen onszelf. Maar het zijn ook visuele dingen. Je tekent ze. Ze zijn ontworpen. Ze zijn gekleurd. Ze hebben een bepaalde grootte. Ik heb ze op een bepaalde plek gezet. Dus het zijn objecten die moeten zijn - artistieke beslissingen moeten worden genomen in termen van de kleur en de grootte en de lijn en wat dan ook.

Ik vond het idee leuk dat de woorden in de ruimte zweven en de ruimte erachter de hele tijd beweegt, altijd verandert.

Een tekst maakt het woord specifieker. Het definieert het in de context waarin het wordt gebruikt. Als het gewoon uit een context wordt gehaald en gepresenteerd als een soort object, dat is wat - Weet je, dat is een hedendaags kunstidee, Weet je. Het is als een oud surrealistisch idee of een oud kubistisch idee om iets uit zijn context te halen en het in een heel andere context te plaatsen. En het geeft het een andere betekenis en creëert een andere wereld, een ander soort wereld waarin we binnengaan.

En we leven in een soort rijk van taal en woorden enzovoort. Dus we kunnen ons met hen verbinden. Ze bestaan niet zonder ons. We creëren woorden.

Ik weet waar de fouten zitten. Niets is perfect en dat begrijp ik.

Ik probeer de werkelijkheid niet te manipuleren... Wat zal gebeuren, zal gebeuren. Laat de dingen zichzelf zijn.

De woorden vertegenwoordigen in de eerste plaats ideeën. Dat is iets wat je moet begrijpen. Ik bedoel, het is niet alleen een object, maar het is een object met een geschiedenis en het is geladen met allerlei implicaties en ideeën. Ze bestaan in de wereld op een heel speciale manier. Ze vertegenwoordigen dus een aspect van de wereld dat we waarnemen, net als foto ' s, tekeningen van bomen of wat dan ook. En ze zijn niet één op één. Ze zijn niet de wereld, maar ze verwijzen naar de wereld en ze bestaan ook in de wereld.

Ik ben altijd bezig met het produceren van werk, maar er is altijd een soort deadline waar je het werk moet afmaken. Ik doe het niet voor een show. Met andere woorden, Ik ben niet zoals een modeontwerper waar ik een, Weet je - ik moet de volledige lijn of ik moet de zomerlijn zo uit te zetten.

Ik hou van het werk dat vrij hangt in het frame. Ik hou niet van te veel frame eromheen, maar ik hou van een beetje ademruimte rond het stuk.

Er is een soort poëtisch aspect aan inert gas. En vergeet niet dat ze honderd jaar eerder volledig onbekend waren. We wisten alleen niet van hen. En toen ze in de atmosfeer werden ontdekt, maakte het idee dat dit een materiaal is dat inademt en uitademt en een tijdje deel van ons wordt, het nog intrigerender. De namen, de Griekse namen, zijn ook interessant - als je neon, xenon enzovoort vertaalt, zijn ze een beetje interessant.

Kunst was iets waar ik echt in geïnteresseerd was, waarschijnlijk meer dan schrijven of iets anders.

De meeste kritiek op mijn werk was vrij goed, maar af en toe zou het niet zijn. En ik had gewoon het gevoel dat ze absoluut niet begrepen wat ik deed. Het waren hun beperkingen op wat ze dachten dat kunst zou moeten zijn of wat ze dachten dat mijn werk zou moeten zijn in relatie tot eerder werk of wat dan ook.

Ik volgde kunstcursussen, alleen in de zin dat ik dat kon-ik volgde kunstlessen, die leuk waren, wat ik leuk vond, maar het was gewoon een soort Algemene opleiding die ik kreeg, een regulier academisch - academisch diploma, maar ik had het gevoel dat kunst iets was dat ik het meest leuk vond, maar ik was niet echt zeker of dat het was.

Ik ging naar Onze Lieve Vrouw van Barmhartigheid, parochieschool en ik begon Fordham Prep, maar dat duurde maar ongeveer een jaar en toen was het voor mij alsof ik naar een soort concentratiekamp ging. Ik was niet erg gelukkig. En ik ging er alleen maar naartoe omdat mijn broer daar naartoe ging, echt waar.

Het ontwikkelen van je eigen stijl werd iets heel interessants, heel belangrijk voor mij.

Ik hield van muziek. Muziek was een groot ding en dus begon ik platen te verzamelen. Ik had een grote collectie jazzplaten en dat was iets anders waar ik vroeger naar luisterde. 'S nachts was er een ... wat was zijn naam? Er was een beroemde Jazzbo Collins, waar ik ' s avonds naar luisterde, en een paar andere jongens.

Ik heb veel ideeën voor kunst. En het is echt - Ik heb niet echt tijd om ze allemaal te doen.

Ik probeer gewoon dingen en of mensen het leuk vinden of als ik het succesvol vind of niet, ik doe het gewoon.

Ik ben een zeer gelukkige kunstenaar in de zin dat ik mijn hele leven veel mogelijkheden heb gehad om te doen wat ik wil doen.

Als iemand me de kans geeft om iets te doen, ga ik die ruimte, die tijd, dat licht, dat wat het ook is, gebruiken en proberen ermee te werken.

Ik ben erg gul met mijn dealers in termen van de kunst die ze van mij hebben. Ze hebben allemaal een zeer goede selectie van werk waar ze mee kunnen werken. Het is aan hen om de dealers te vinden. Ik bemoei me niet met hun verkoop.

Ik heb nog nooit een dealer benaderd. Ik ben altijd benaderd door dealers of curatoren of wat dan ook.

Ik ben een kunstenaar die heel goed werkt onder druk. Ik hou van deadlines.

Ik werk soms met dealers en soms komen mensen gewoon naar me toe. Veel van de commissies, ze kennen me gewoon. Ze hebben iets gezien en ze benaderen me gewoon.

Ik werk met deadlines. Het is verschrikkelijk om een kunstenaar te zijn waar je alleen maar werk produceert en niemand er iets om geeft. Niemand wil het laten zien.

Ik heb nooit een tekort aan ideeën voor shows gehad. Ik doe ze altijd gewoon en de galeriehouders niet - ze stopten lang geleden om me te vertellen wat ik in hun galerie moest laten zien. Ze doen het gewoon niet eens. Ik laat zien wat ik wil laten zien. Ze zijn erg blij en voor zover ik weet, zijn ze altijd erg blij geweest met wat ik heb laten zien, zelfs als het niets te verkopen is.

Als je op een bepaalde manier werkt en in een bepaalde richting denkt, ontstaan er plotseling kansen. En als je er open voor staat, als je niet te veel vastzit in je stijl of in wat je denkt dat werkt.

Woorden hebben zeer krachtige betekenissen en mensen lezen ze en reageren er persoonlijk op. Ze zijn erg suggestief in termen van je leven en dat soort dingen.

Ik beschouw tekeningen als voltooide kunstwerken, in de eerste plaats. De ideeën kunnen echter iets zijn dat kan worden ontwikkeld tot iets groters. Ik maak niet zoveel tekeningen meer sinds ik met taal werk. Ik maakte meer als ik met sculpturale dingen werkte, vooral de draadstukken.

Ik maak wat tekeningen voor muurstukken. Ik werk wel enkele ideeën uit voor grootschalige muurstukken waarbij ik woorden moet ordenen of de juiste verhoudingen moet krijgen. Ik bewaar ze in mijn dossiers. Niet een tentoonstelling of een tentoonstelling; gewoon als onderdeel van mijn Archieven.

De tekeningen die ik laat zien - de tekeningen die ik aan mensen presenteer, zijn voltooide werken op zich. Ze zijn bedoeld om zo te worden gedacht en niet noodzakelijkerwijs leiden tot grotere stukken of iets dergelijks. En zo werk ik nu.

Ik hou van bepaalde soorten frames voor werk. Dat is belangrijk.

Ik heb geluk in één opzicht; dat ik niet veel werk in mijn studio heb. Het meeste is uit, weg; verkocht of in galeries. Ik werk met veel galeries.

En ja, er zijn dingen die ik wil houden, die ik leuk vind om me heen - vooral als er heel weinig over is. Ik wil gewoon die kleine stukjes herinneringen aan mijn verleden houden. Er zijn bepaalde tekeningen uit de jaren ' 60, bepaalde kleine schilderijen uit de jaren '60 die ik bewaar.

Ik heb meegedaan aan wedstrijden voor opdrachten. Ik heb het meeste gewonnen en wat verloren. Meestal heb ik gewonnen.

Nadat ik de tekeningen van bomen met woorden combineerde, begon ik te doen - ik deed dat Voor een zeer korte tijd. Toen evolueerde dat soort dingen naar het tonen van de takken van een boom die naar beneden in de stam kwamen en dan in het wortelsysteem gingen. Dus liet ik zowel de takken als de wortels van een boom zien, die ongeveer gelijk waren. Er gebeurt net zoveel onder de grond als boven de grond, wat je kunt zien.

Het grote ding is dat ik probeer niet te herhalen.

Ik denk dat je het woord toch in je hoofd zegt, weet je. Als je naar een woord kijkt, zeg je het.

En stijl is trouwens heel belangrijk. Het is als je handtekening, je handschrift of het is iets dat je ontwikkelt dat je manier is om jezelf te presenteren en ook je manier om te kijken naar welke kunst - of hoe je kunst maakt.

Ik wilde dat mijn stijl heel herkenbaar was.

En wanneer je opereert binnen je stijl, die jouw wereld is, waarin je opereert, dan zou het ook zinvol zijn voor jou. Nu, of het zinvol is voor iemand buiten is buiten het punt echt. Je doet het gewoon en dan merk je dat andere mensen zich ermee beginnen te verhouden en zichzelf toestaan om in je manier van denken over dingen te komen.

Ik ben heel makkelijk. Ik wil graag mijn werk doen. Ik ben daar niet restrictief over. Het zijn de verzamelaars die bezitterig zijn, niet ik, niet ik.

Het enige probleem dat ik soms heb is als ik om een stuk vraag voor een groepsshow, als ik om een stuk vraag - ik zou het graag in een show willen stoppen, soms worden de verzamelaars er bezitterig over en willen ze niets laten gebeuren. Stel dat je volledige krediet krijgt, Weet je. Je geeft ze je naam, de catalogus en het verhoogt altijd de waarde van het stuk, je weet wel, hoe meer het laat zien, bla, bla, bla.

Ik ben goed in het feit dat de meeste van mijn recensies zeer positief zijn geweest. Ik krijg vrij goede recensies. Er zijn er een aantal die niet - kritisch zijn. Ik denk dat ze extreem zijn-de mensen die ze schreven begrijpen echt niet waar ze eerlijk naar kijken of hebben een zeer vooropgezet idee van wat conceptuele kunst zou moeten zijn of waar ik ben of het feit dat ik kan veranderen wat ik heb gedaan van wat ik 20 jaar geleden deed. Maar er is altijd een reden dat ze het gewoon verkeerd hebben. Het heeft dus zeker geen invloed op mijn werk.

De ruimte tussen de dingen is belangrijk voor mij. De projecties, die duisternis tussen de woorden of de beelden is erg belangrijk.

Ik bedoel, een deel van de rechtvaardiging voor kunst is kunstgeschiedenis, het feit dat je deel uitmaakt van deze traditie. Je kunt er niet echt buiten opereren. Dus op zoek naar waar dit werk echt over gaat, als Ik kijk naar Velázquez, als ik kijk naar Las Meninas of de tapijtwevers [1657] of zoiets en het echt bestudeer en probeer erachter te komen waar dat schilderij echt over gaat, dan vind ik relaties tussen wat ik probeer te doen en wat hij deed.

Ik ben altijd op zoek naar relaties tussen mijn werk en de oude meesters.

Ik ben geen persoon - en mijn vrouw ook-we gaan niet echt naar het strand of iets dergelijks. We gaan naar steden.

De eerste plek waar ik naar toe ga als ik vrije tijd heb, zijn de musea. Ik ben een groot museummens.

Op een gegeven moment dacht ik erover om kunsthistoricus te worden, toen ik op school zat. En ik ben geen kunstenaar, maar ik besloot dat ik kunstenaar zou worden, maar ik ben echt gek op kunstgeschiedenis en de meesters meestal.