Manohla Dargis beroemde citaten

De filmindustrie laat vrouwen in de steek. En totdat de industrie serieuze veranderingen begint aan te brengen, zal er niets veranderen.

Het leek erop dat Ben Stiller een van de showbiz meteorieten was die zo snel bewoog dat hij binnenkort geen werelden meer zou hebben om te veroveren.

Ben Stiller is niet grappig-eerlijk. Ben Stiller is erg grappig, en slim, en ook schattig, op een neurotische, New Yorkse manier.

Gemaakt voor MTV in 1990, de scherp waargenomen, pop-bewuste Ben Stiller Show - met zijn ster verscheurende imitatie van Bono, Tom Cruise, en Eddie Munster, onder anderen - verhuisde vervolgens naar Fox TV en kreeg een Emmy voor het schrijven.

In werkelijkheid gaat 'extreem luid en ongelooflijk dichtbij' niet over Sept. 11. Het gaat over de impuls om die dag van zijn specificiteit af te tappen en er weer een bron van generieke emoties van te maken: verdriet, eenzaamheid, geluk. Zo werkt kitsch. Het maakt gebruik van bekende beelden, of het nu puppy 's of baby' s zijn - of, zoals in het geval van deze film, The twin towers - en probeert ons een goed gevoel te geven, zelfs deugdzaam, gewoon over gevoel. En ja, je mag huilen, maar wanneer tranen worden gemolken zoals ze hier zijn, zou de meest oprechte reactie woede moeten zijn.

Danseres, bruid, weggelopen vrouw, radicale filmmaker en pionier - Shirley Clarke is een van de grote onderliggende verhalen van de Amerikaanse onafhankelijke cinema.

Niets mag als vanzelfsprekend worden beschouwd in 'iedereen anders', wat tegelijkertijd ontspannen en rigoureus IS over de wereld die we creëren wanneer we verliefd worden, en hoe we de ruimte tussen ons navigeren en dat ons scheidt van iedereen.

Paprika is het bewijs dat Japanse animatoren naar de maan reiken, terwijl de meeste van hun Amerikaanse tegenhangers vastzitten in de kiddie sandbox.

Amerikaanse commerciële cinema is al lang gedomineerd door mannen, maar ik denk niet dat er ooit een andere tijd is geweest waarin vrouwen zo ondervertegenwoordigd waren op het scherm als nu. Het grootste probleem is niet echt onafhankelijke cinema, waar lagere budgetten meer kansen betekenen voor vrouwen voor en achter de camera. Het probleem zijn de zes grote studio ' s die de box office domineren, het entertainment geklets en de populaire verbeelding. Hun weigering om meer vrouwelijke regisseurs in te huren is immoreel, misschien illegaal, en heeft geholpen een representatief getto voor vrouwen te creëren en te onderhouden.

In 1963 ... Het Vaticaan veroordeelde Dr. No als een ' gevaarlijke mengeling van geweld, vulgariteit, Sadisme en seks.'Ka-ching!

Er is niets goeds te zeggen over Kick-Ass 2, de nog meer domme, vrolijke opvolger van Kick-Ass.

Door zich te concentreren op zo ' n smal stukje Nepalees leven, hebben ms.Spray en Mr. Velez elke totale aanspraak op de waarheid opgegeven en in plaats daarvan genoegen genomen met een perfecte onvolledigheid.

Moment na moment, met een trilling, een huivering, een blik, is het Mr.Hardy die je ontroerend naar binnen trekt, het gezicht van een vreemde in een leven verandert.

Het weefsel van het persoonlijke en het politieke blijkt eindelijk even onweerstaanbaar als het beweegt, deels omdat het uit het buitengewone leven is getrokken.

Mr. Lapid, die een opwindend speelfilmdebuut maakt, volgt de grens tussen de groep en het individu in een verhaal dat kan worden gelezen als een commentaar op de wereld, net als op Israël.

In scène na scène sluipt de Betekenis binnen en brult soms.

Dat mevrouw Farahani Mr Mohassess vond en hem overtuigde om zijn verhaal te delen is een geweldige coup, zelfs als een groot deel van zijn levenswerk ongrijpbaar blijft.

Een aangeleerde smaak, deze dichte Jabberwocky-achtige woordsalade is een politieke allegorie over een bevolking die farmaceutisch is misleid om te geloven dat haar ellendige wereld geweldig is.

De grote ironie is dat vrouwen worden beschuldigd van het maken van romantische komedies, alsof het een slechte zaak is, maar Marc Webb maakt een romantische komedie en hij krijgt Spider-Man [als zijn volgende project]. Hou je me voor de gek? Je kunt niet winnen.

André Bazin schreef dat kunst voortkwam uit ons verlangen om het verstrijken van de tijd en het onvermijdelijke verval dat het met zich meebrengt tegen te gaan. Maar in 'boyhood', het meesterwerk van Mr. Linklater, vangt hij zowel momenten in de tijd vast Als geeft hij ze op terwijl hij van jaar tot jaar beweegt. Hij vecht niet tegen de tijd, maar omarmt haar in al haar glorieuze en pijnlijk vluchtige schoonheid.