Anna Kamienska beroemde citaten

Het opschrijven van je gedachten is zowel noodzakelijk als schadelijk. Het leidt tot excentriciteit, narcisme, behoudt wat losgelaten moet worden. Aan de andere kant intensiveren deze noten het innerlijke leven, dat, als het niet wordt uitgedrukt, door je vingers glijdt. Als ik maar een beter soort dagboek kon vinden, nederiger, een die dezelfde gedachten zou bewaren, hetzelfde vlees van leven, dat het redden waard is.

Ik schrijf om te begrijpen, niet om mezelf uit te drukken.

Ik ben dat wat voorbij de tijd ligt. Als een melodie, die pas volledig klinkt nadat de laatste noot is gespeeld.

Ik heb geen talent. Ik schrijf gedichten voor mezelf, om dingen door te denken, dat is alles.

Er zijn dingen beter onaangeroerd gelaten door woorden …

Vertel me wat het verschil is

Ik ben ontroerd door alles wat gebroken en kreupel is. Want dat is hoe we echt zijn.

Vanmorgen vang ik mezelf ineens op: Ik ben er niet, Ik ben zo in gedachten verdwaald, ik weet niet wat er om me heen gebeurt. Kun je denken dat je dood bent?

Zelfs een pijnlijk verlangen is een vorm van aanwezigheid.

De manier waarop een bron zich uitstrekt naar het licht, naar de lucht. Zijn arbeid, zijn inspanning, zijn zwarte gangen als wanhoop. Dat is de manier waarop een dichter naar woorden zoekt. Met spieren, gebaren.

Poëzie is een voorgevoel van de waarheid.

Brieven van de veroordeelde. Laatste woorden gekrast op de muur van een cel. Om zo te schrijven.

Mijn gedichten zijn meer mijn stilte dan mijn spraak. Net zoals muziek een soort stilte is. Geluiden zijn alleen nodig om de verschillende lagen van stilte te onthullen.

Ik kwam terug om te bevestigen dat er geen terugkeer kan zijn.

Ik schrijf geen gedichten wanneer Ik wil, ik schrijf wanneer ik niet kan, wanneer mijn strottenhoofd overstroomd is en mijn keel gesloten is.

Ik heb geleerd om waarde te hechten aan mislukte gesprekken, gemiste connecties, verwarring. Wat overblijft is wat niet wordt gezegd, wat eronder ligt. Begrip op een ander niveau van zijn.

Vertel me wat het verschil is tussen hoop en wachten omdat mijn hart niet weet dat het zichzelf voortdurend snijdt aan het glas van wachten het raakt voortdurend verdwaald in de mist van hoop

Waar je pijn is, daar ligt ook je hart.

We klampen ons vast aan woorden als verdrinkende mannen aan rietjes. Maar we verdrinken, we verdrinken.