Nancy Gibbs beroemde citaten

Misschien als de tijden slechter worden, worden we beter. Onze pijn laat ons ook die van andere mensen voelen; onze angst laat ons moed oefenen; we zijn gespannen en ook teder. En onder de dingen die we ons niet meer kunnen veroorloven zijn dingen die we toch nooit echt wilden...

Hoewel we dit jaar een debat wilden uitnodigen over een aantal manieren waarop het woord werd gebruikt, is die nuance verloren gegaan en we betreuren het dat de opname ervan een afleiding is geworden van het belangrijke debat over gelijkheid en rechtvaardigheid.

Voor de ware gelovigen is geen wonder nodig. Voor hen die twijfelen is geen wonder voldoende.

Er is misschien niet minder origineel idee dan het idee dat ons hart de heerschappij over ons hoofd heeft.

Een president kan niet naar elke herdenkingsdienst.

Tijd is kostbaar, mensen hebben het druk.

Amerikaanse Presidenten sterven vaak jong. Misschien ligt het in de aard van de mannen die zulke hoogten bereiken, of van het werk als ze het eenmaal bereiken.

De loop van een hardloper is niet perfect efficiënt.

Dat God uit het klaslokaal of uit het publieke debat van Amerika wordt gehouden door nerveuze schoolbestuurders of overbezorgde politici dient niemands belangen. Die beperking verhindert dat mensen gebruik maken van het rijke en diverse religieuze erfgoed van dit land voor leiding, en het degradeert het morele discours van de natie door een heel gebied van theologische redenering buiten de grenzen te plaatsen. De prijs van dat soort quarantaine, in een tijd van morele ontwrichting, is - en is - veel te hoog geweest.

Eisenhower pleitte voor een verscheidenheid aan krachtige acties die hij nooit had ondernomen toen hij president was. Misschien was dit gewoon het patroon van voormalige presidenten; misschien weerspiegelde het hoeveel de omstandigheden op het terrein waren veranderd.

Het enige probleem met het Internet voor journalisten die graag lange vorm doen, is dat elk verhaal dat 16 schermen op de webpagina zal bevatten... dat vraagt veel mensen.

Sommige prinsen worden geboren in Paleizen. Sommigen zijn geboren in mangers. Maar een paar worden geboren in de verbeelding, uit stukjes geschiedenis en hoop. [. . . Barack Hussein Obama won niet vanwege de kleur van zijn huid. Hij won ook niet ondanks dat. Hij won omdat op een zeer gevaarlijk moment in het leven van een nog jong land, meer mensen dan ooit tevoren hebben gesproken samenkwamen om het te redden. En dat was een overwinning op zich.

Van alle veredelende gevoelens is patriottisme misschien het gemakkelijkst te manipuleren. Aan de ene kant geeft het een krachtige uitdrukking aan wat het beste is in het karakter van een natie: een toewijding aan principes, een bereidheid tot opoffering, een toewijding aan de gemeenschap door de keuze van het individu. Maar tot zijn giftige vruchten behoren intolerantie, oorlogszucht en blinde gehoorzaamheid, misschien omdat hij in oorlogstijd het meest weelderig bloeit.

Weet je, als een president op het punt staat om zijn ambt te verlaten, sterven de meeste mensen voor hem om door te gaan en daar weg te komen. Maar er zijn een paar kleine rituelen die moeten worden nageleefd. Een daarvan is dat de president de nieuwe president in het Witte Huis moet ontvangen, moet glimlachen alsof ze van elkaar houden en het Amerikaanse volk het idee moet geven dat democratie vreedzaam en eerbaar is en dat er een goede overdracht van macht zal zijn.

Eisenhower had het leger geleid; hij wist alle manieren waarop besluitvorming uit de rails kan gaan, en drong aan op collectief debat juist om te voorkomen dat hoge ambtenaren freelancen, of hun afdelingsbelangen op de eerste plaats zetten. Voor alle formele machinerie was Eisenhower letterlijk de opperbevelhebber, die de belangrijkste beslissingen zelf nam en nauwlettend controleerde hoe ze werden uitgevoerd. Zelfs jaren na D-Day, toen critici hem nodig hadden omdat hij niet aan de frontlinie stond met de binnenvallende troepen, antwoordde hij: "Ik heb het gepland en nam de verantwoordelijkheid voor het. Moest ik een vrachtwagen uitladen?

Als de Presidents Club een zegel had, zouden er drie woorden rond de ring staan: samenwerking, concurrentie en troost. Aan de ene kant hebben de presidenten krachtige motieven-persoonlijk en patriottisch-om elkaar te helpen slagen en elkaar te troosten als ze falen. Maar tegelijkertijd strijden ze allemaal om de zegen van de geschiedenis.

Lyndon Johnson besefte dat hij echt President was, dat zijn identiteit was veranderd door de schokkende dood van President Kennedy, toen assistenten die minuten eerder als familie voor hem waren geweest, in zijn aanwezigheid op Air Force One stonden.

Als de hemel bereid is voor ons te zingen, is het weinig te vragen dat we bereid zijn om te luisteren.

Ik zou graag zien dat elke krant en elk tijdschrift een netwerk van bureaus over de hele wereld heeft, die nieuws verzamelen.

Als je een rijk wilt vernederen, is het logisch om zijn kathedralen te verminken. Ze zijn symbolen van zijn geloof, en als ze krimpen en branden, vertelt het ons dat we niet zo machtig zijn en dat we niet veilig kunnen zijn. De Twin Towers van het World Trade Center, geplant aan de voet van Manhattan island met het Vrijheidsbeeld als hun wacht, en het Pentagon, een squat, betonnen fort aan de oevers van de Potomac, zijn de heiligdommen van geld en macht die onze vijanden zich kunnen voorstellen om ons te definiëren. Maar dat veronderstelt dat ons geloof berust op wat we kunnen kopen en bouwen, en dat is nooit de ware God van Amerika geweest.

Studies tonen aan dat hoe vaker gezinnen samen eten, hoe minder kans het is dat kinderen roken, drinken, drugs gebruiken, depressief worden, eetstoornissen ontwikkelen en zelfmoord overwegen, en hoe groter de kans dat ze het goed doen op school, seks uitstellen, hun groenten eten, grote woorden leren en weten welke vork ze moeten gebruiken.

In zijn laatste opmerkingen aan het personeel van het Witte Huis, op de dag dat hij ontslag nam, paste Nixon een versie van de les op zichzelf toe. onthoud altijd dat anderen je misschien haten, maar degenen die je haten, winnen niet tenzij je hen haat, en dan vernietig je jezelf.

Je moet moedige mannen krijgen, mannen met sterke opvattingen en hen laten debatteren en discussiëren met elkaar.

De dood zal nooit mooi zijn - zijn bezienswaardigheden en geuren te dichtbij en grof. En het zal nooit onder onze controle komen: het galoppeert waar we op onze tenen lopen, verscheurt onze routines, verbrandt onze adem met zijn hitte en steek.

De uitdaging was dat het moeilijker was om subtiel te zijn dan strident.

Sommige christenen maakten zich zorgen over een geloof dat zo omvattend was dat het zinloos was, dat de Almachtige niet zozeer verheerlijkte als de Amerikaanse manier van leven. Toen de burgerlijke religie de uitdaging van het geloof verbleekte en een waterig patriottisme achterliet, was er ruimte voor bezorgdheid.

Lof van schuld in het moment betekent weinig: het is hoe hun beslissingen zich in de loop van de tijd Afspelen dat telt, en dus is de verlossing waarnaar ze op zoek zijn van een duurzamere soort. Ze zijn elkaars gelijken; wie anders kan ze echt beoordelen?

Nixon drong er bij Clinton op aan zijn relatie met Jeltsin te behouden, maar contact te maken met andere Democraten in Rusland. Hij waarschuwde Clinton weg van sommige ultranationalisten en naar degenen die geïnteresseerd zijn in vrijheid en hervorming. Hij drong er bij Clinton op aan zijn ambassadeur in Kiev te vervangen en toekomstige Amerikaanse Economische hulp te concentreren op Oekraïne, waar het het belangrijkst zou zijn.

Illusies zijn de waarheden waar we naar leven totdat we beter weten.

Op een normale dag waarderen we heldendom omdat het ongewoon is. Op September. 11, we waardeerden heldendom omdat het overal was.