Arthur Ashe beroemde citaten

Begin waar je bent, gebruik wat je hebt.

Je moet naar het stadium in het leven waar gaan voor het is belangrijker dan winnen of verliezen.

Van wat we krijgen, kunnen we de kost verdienen; wat we geven, maakt echter een leven.

Succes is een reis, geen bestemming. Het doen is vaak belangrijker dan het resultaat.

Ongeacht hoe je je van binnen voelt, probeer er altijd als een winnaar uit te zien.

De ideale houding is om fysiek los en mentaal strak te zijn.

Een belangrijke sleutel tot succes is zelfvertrouwen. Een belangrijke sleutel tot zelfvertrouwen is voorbereiding.

Echte heldendom is opmerkelijk sober, zeer ondramatisch. Het is niet de drang om alle anderen te overtreffen ten koste van alles, maar de drang om anderen te dienen ten koste van alles.

Ik wil niet herinnerd worden voor mijn tennisprestaties.

We moeten onze hand uitstrekken in Vriendschap en waardigheid, zowel naar degenen die ons zouden bevrienden als naar degenen die onze vijand zouden zijn.

Het hoeft niet te glinsteren om goud te zijn.

Angst is geen excuus om tot stilstand te komen. Het is de impuls om op te staan en toe te slaan.

Je leert over gelijkheid in geschiedenis en maatschappijleer, maar je komt erachter dat het leven niet echt zo is.

Elke keer als je wint, vermindert het de angst een beetje. Je annuleert nooit echt de angst om te verliezen; je blijft het uitdagen.

Je speelt nooit tegen een tegenstander. Je speelt jezelf.

Ik heb altijd geprobeerd om trouw te zijn aan mezelf, om die gevechten te kiezen die ik belangrijk vond. Mijn uiteindelijke verantwoordelijkheid ligt bij mezelf. Ik kan nooit iets anders zijn.

De beste manier om een leven te beoordelen is door jezelf af te vragen: "heb ik het beste gebruik gemaakt van de tijd die ik had?

Racisme is geen excuus om niet je best te doen.

Als ik zou zeggen: 'God, waarom ik? over de slechte dingen had ik moeten zeggen: 'God, waarom ik? over de goede dingen die in mijn leven zijn gebeurd.

Later ontdekte ik dat er veel werk was om goed te zijn in tennis.

Vertrouwen moet worden verdiend en moet pas na het verstrijken van de tijd komen.

Er is een syndroom in de sport dat 'verlamming door analyse' wordt genoemd.'

Mijn potentieel is meer dan kan worden uitgedrukt binnen de grenzen van mijn ras of etnische identiteit.

Ik heb geprobeerd door te gaan met mijn streven omdat dit de enige hoop is die ik heb om ooit iets waardevols en blijvend te bereiken.

50 miljoen kinderen beginnen met tennissen, 5 miljoen leren tennissen, 500.000 leren professioneel tennissen, 50.000 komen naar het circuit, 5000 bereiken de grand slam, 50 bereiken Wimbledon, 4 naar de halve finale, 2 naar de finale, toen ik een beker vasthield, vroeg ik GOD nooit: 'waarom ik?'. En vandaag in pijn zou ik GOD niet moeten vragen ' waarom ik?'

Als slimme jonge geesten zich geen universiteit kunnen veroorloven, betaalt Amerika de prijs.

Dit is mijn carrière hoogtepunt. Ik ga naar de vierde ronde van de US Open in mijn eerste jaar in de US Open en het eerste jaar op de tour.

Je komt tot het besef dat het leven kort is, en je moet een stap omhoog doen. Heb geen medelijden met me. Er wordt veel verwacht van degenen die sterk zijn.

Het is een abnormale wereld waarin ik leef. Ik hoor nergens thuis. Het is alsof ik in het midden zwef. Ik weet nooit waar ik ben.

Een wijs persoon beslist langzaam, maar houdt zich aan deze beslissingen.

Ik neem het goede met het slechte, en ik probeer ze beide te confronteren met zoveel rust en waardigheid als ik kan verzamelen.

Ik accepteerde het gezicht dat hoe graag ik ook anderen wil leiden en graag bij andere mensen wil zijn, Ik op een essentiële manier iets van een eenling ben.

Ik ben ervan overtuigd geraakt dat wij zwarten te veel tijd op het speelveld doorbrengen en te weinig tijd in bibliotheken.

Zeven van de tien zwarte gezichten die je op televisie ziet, zijn atleten. De zwarte atleet draagt het beeld van de zwarte gemeenschap. Hij draagt het kruis, op een bepaalde manier, totdat zwarten in andere dimensies binnendringen.

Ik leer de zwakheden van anderen te gebruiken. Ik hamer niet voortdurend op de zwakke plek van een man, omdat hij die misschien versterkt. Ik bewaar het gewoon als een troef in mijn mouw voor momenten dat ik echt een punt nodig heb.

Een paar keer per dag zit ik stil en visualiseer ik dat mijn lichaam het AIDS-virus bestrijdt. Het is hetzelfde als dat ik zit en mezelf de perfecte serve zie slaan. Dat deed ik vaak toen ik een atleet was.

Er waren momenten dat ik me afvroeg of ik principieel was of gewoon een lafaard.... Ik was al vroeg in mijn leven in de cocon van tennis gewikkeld, voornamelijk door zwarten zoals mijn machtigste mentor, Dr. Robert Walter Johnson Uit Lynchburg, Virginia. Ze drongen erop aan dat ik onfeilbaar beleefd was op het Hof, onwrikbaar kalm en losstaand, zodat blanken me nooit van gemeenheid konden beschuldigen. Ik heb het goed geleerd. Ik kijk naar foto ' s van de magere, zwakke, kleine zwarte jongen die ik was in de vroege jaren 1950, en ik zie dat ik mijn tennisracket was en mijn tennisracket was ik. Het was mijn staf en mijn staf.

Gedurende mijn formele opleiding bracht ik vele, vele uren door in openbare en schoolbibliotheken. Bibliotheken werden als het ware rechtbanken van laatste redmiddel. Het huidige definitieve antwoord op bijna elke vraag is te vinden binnen de vier muren van de meeste bibliotheken.

Ik zou Zuid-Afrika willen overspoelen met zwarte personages van allerlei overtuigingen: schrijvers, opvoeders, zakenlieden, noem maar op. Als je zwart bent en enige invloed hebt, zou ik graag zien dat je naar Zuid-Afrika gaat en zelf op zoek gaat en terugkomt en probeert de hulpmiddelen te gebruiken die je tot je beschikking hebt om te proberen de broeders daar beneden te helpen.

Ik denk dat ik te vroeg begon omdat ik dacht dat het gewoon iets leuks was om te doen.

Ik loop misschien niet de hele weg met je mee, of zelfs een groot deel van de weg, zoals ik nu met je loop.

Toen we samen waren, hield ik diep van je en je gaf me zoveel geluk dat ik je nooit kan terugbetalen.

Er is geen beter podium dan de US Open voor mij.

Sommige mensen noemen tennis een sport voor rijke mensen of een spel voor blanken. Ik denk dat ik te vroeg begon omdat ik dacht dat het gewoon iets leuks was om te doen. Later ontdekte ik dat er veel werk was om goed te zijn in tennis. Je moet veel offers brengen en veel tijd besteden als je echt wilt bereiken met deze sport, of in een sport, of in iets dat echt de moeite waard is.

Ik blijf doorvaren in deze middenpassage. Ik zeil in de wind en het donker. Maar ik doe mijn best om mijn boot stabiel te houden en mijn zeilen vol te houden.

Ik heb altijd kracht gehaald uit het dicht bij huis zijn.

In Amerika ben je geconditioneerd om alles als een wedstrijd te beschouwen. Je moet de tien Best geklede lijst maken, dit winnen, dat winnen. Ik word er soms gek van. Wat maakt het uit, in godsnaam?

Als ik geen tennis zou spelen, zou ik waarschijnlijk naar een psychiater moeten.

Houd de situatie altijd onder controle, zelfs als je verliest. Verraad nooit een innerlijk gevoel van nederlaag.

Heb geen medelijden met mij als ik weg ben.